Ως πότε θα μας κοροιδεύεις;

Θέλω ν`αγιάσω κι οι διαόλοι δεν μ`αφήνουν...
Χρονιάρες μέρες είπα να είμαι καλό παιδί και να μην βλέπω επικριτικά τα πράγματα γύρω μου.

Επειδή συνήθως είμαι κι ευκολόπιστη, σε ότι μου σερβίρουν, ποτέ δεν ασχολούμαι με την επισκεψιμότητα των άλλων μπλόκ.

Αντίθετα χαίρομαι όταν βλέπω υψηλά νούμερα σε κάποιες σελίδες, χειροκροτώ τους δημιουργούς τους και προσπαθώ όσο μπορώ να διδάσκομαι απ`αυτούς.

Αυτό που δεν σηκώνω είναι η κοροιδία. Και μια κι έχω δάσκαλο το τσακάλι που λέγεται ΑΑΤΟΝ, ε όσο νάναι αρχίζω να ξυπνάω από τον λήθαργο και να ξεφεύγω σιγά μα σταθερά, απο το στύλ του "δεν βαριέσαι αδελφέ", και του "έλα μωρέ, και τι έγινε".

Τελικά είναι αλήθεια πως, "με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις". Κάπως έτσι είναι και η σχέση μου με τον Νίκο τον ΑΑΤΟΝ.

Σε ένα σερφάρισμα λοιπόν χθες το βράδυ, μπήκα σ`ένα φιλικό μπλοκ, κι εκεί που χάζευα το περιεχόμενο, το μάτι μου έπεσε στην επισκεψιμότητά του.

22,000 και κάτι ψιλά. Το βρήκα τραβηγμένο το νούμερο, γιατί ξέρω πάρα πολύ καλά ότι η ύπαρξη του συγκεκριμένου μπλόκ δεν ξεπερνά λίγους μήνες ζωής, έχει λίγους αναγνώστες και pagerank 0.

Γιατί ασχολούμαι μ`αυτό το θέμα; Γιατί δεν μου αρέσει να με κοροϊδεύουν και να παίζουν με την νοημοσύνη μου. Και γιατί το βρίσκω αντιδεοντολογικό για την μπλοκόσφαιρα.

Θα μπορούσαμε όλοι μας να πειράζουμε το κοντέρ μας. Αλλά, τελικά, αυτό είναι που θέλουμε;

Να επιβεβαιωθούμε μέσα από ένα ψέμα, κοροϊδεύοντας πρώτα τον εαυτό μας και μετά τους γύρω μας; Άλλοι δεν βάζουν και καθόλου. Καλά κάνουν. Άλλοι πάλι, βάζουμε, δικαίωμά μας. Μα να δείχνουμε αληθινά νούμερα, όχι πλαστές πληροφορίες.

Δεν είναι καλύτερα να ξέρουμε την πραγματική αξία μας και να διδασκόμαστε κάθε μέρα πως να γίνουμε καλύτεροι;

Εγώ πάντως προσωπικά, όποτε θα διαπιστώνω τέτοιου είδους 'παιχνιδάκια' δεν θα  ξαναπατάω σ`αυτές τις σελίδες.

Έτσι απλά!