Ο αποχαιρετισμός ενός καλού φίλου...

Το ραντεβού μας το είχαμε κανονίσει αρκετές μέρες πριν. Ήθελα αυτό το βράδυ πρωτοχρονιάς να είναι κάτι ξεχωριστό για μένα.

Αποχαιρετούσα ένα πολύ καλό μου φίλο. Η σχέση μας περίεργη. Μια σχέση πάθους και μίσους μαζί. Στον έναν χρόνο που τον ήξερα είχαν γίνει πολλά μεταξύ μας.

Την μια μέρα τον λάτρευα και την επομένη τον έβριζα, και τον θεωρούσα υπεύθυνο για όλα τα δεινά που με βρίσκανε.

Ένα πάντως θα του αναγνωρίσω. Όσες φορές μου στέρησε κάτι πάντα μου έδινε κάτι άλλο,

σε αντιστάθμισμα. Η τέλεια ισορροπία.

Ετοιμάζομαι με μια πίκρα στα χείλη. Μου είναι δύσκολος ο αποχωρισμός.

Ανάβω τα κεριά, βάζω τ`αρωματικά στον χώρο, στολίζω λουλούδια στο σαλόνι, και δημιουργώ ατμόσφαιρα για δύο. Διαλέγω το καλύτερο φόρεμα,και πηγαίνω στον καθρέφτη να βαφτώ.

Θέλω να τον εντυπωσιάσω. Κοιτάζομαι στον καθρέφτη, και προσπαθώ να καλύψω εκείνες τις δύο μικρές ρυτίδες γύρω από τα μάτια.

Δώρο δικό του...Τις αγαπώ όμως γιατί είναι η περιουσία μου, στον δρόμο της ωριμότητας.

Χτυπάει η πόρτα.Ήρθε.Τυπικός στο ραντεβού του.

Ανοίγω και τρομάζω να τον γνωρίσω. Καταπονημένος, με σκυφτούς τους ώμους σαν να σήκωνε όλα τα δεινά του κόσμου στις πλάτες του. Τα μαλλιά του έχουν ασπρίσει κι οι ρυτίδες στο πρόσωπό του είναι βαθιές αυλακιές. Δεν έχει καμιά σχέση με τον ενθουσιώδη  νεαρό που είχα γνωρίσει πριν ένα χρόνο. Απογοήτευση και πίκρα αποτυπωμένα στο πρόσωπό του.

Παραμερίζω να περάσει και σωριάζεται στην πολυθρόνα.

Μου χαμογελάει. Ίσως να είμαι από τους λίγους ανθρώπους που θέλω να τον αποχαιρετήσω

με αγάπη. Ήταν ο εκπαιδευτής μου. Με βοήθησε να με γνωρίσω, να μάθω μέχρι που είμαι ικανή να φτάσω, πόσες αντοχές έχω, κι έδιωξε τους φόβους για το αύριο.

Μου έμαθε πόσο πολύ σημαντικό είναι το σήμερα, το τώρα, η στιγμή.

Έχει λίγο χρόνο στην διάθεσή του. Πρέπει να βρω τις κατάλληλες λέξεις να του πω

που να εκφράζουν αυτά που αισθάνομαι.

Και στα χείλη έρχεται η μία και μοναδική:

Σ` ευχαριστώ για όλα όσα μου έδωσες.

Σ` ευχαριστώ ακόμη και γι`αυτά που μου πήρες.

Γιατί μόνο μέσα από την απώλεια καταλαβαίνουμε την φαρσοκωμωδία της ζωής.

Μου πήρες έναν άνθρωπο που αγαπούσα, αλλά μου έδωσες άλλους ανθρώπους που είναι το ίδιο σημαντικοί για μένα.

Μου έδωσες την μεγαλύτερη περιουσία που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Τους φίλους μου και την αγάπη τους.

Γέμισες την ζωή μου ευλογίες, δημιουργία κι αγάπη που την εισπράττω κάθε μέρα.

Μου έμαθες την αντοχή και την ανοχή. Το μεγαλείο της έκφρασης μέσα από ένα χαμόγελο,

ένα άγγιγμα, και "εδώ είμαι εδώ για σένα" που τόσο τακτικά το ακούω από τους φίλους μου.

Με έμαθες να μοιράζομαι. Και το πιο σημαντικό να μην φοβάμαι να εκφράζω αυτό που αισθάνομαι και να μην με νοιάζει αν εκτίθεμαι. Ένιωσα την τρέλα της έκφρασης να κυριεύει την ύπαρξή μου και την ακολούθησα. Έγινε η καθημερινότητά μου.

"Ο καθένας μας έχει μαγικές ικανότητες, γιατί είναι άνθρωπος.

Βρες τη μαγεία μέσα σου.

Όταν νιώσεις την τρέλα να σε κυριεύει μην την διώχνεις. Ασ την να εκφραστεί..... Εστω και μια φορά...

Και μετά έλα να μου πεις τι θα γίνει!"

ΛΕΟ ΜΠΟΥΣΚΑΛΙΑ
 

Μου χαμογελάει και σηκώνεται να φύγει, για να παραχωρήσει την θέση του στον καινούριο φίλο που έρχεται, και θα είναι ο επόμενος εκπαιδευτής μου.

Σκύβει, ακουμπάει τα χείλη του τρυφερά στο μάγουλό μου,και μου ψιθυρίζει:

"Σ`ευχαριστώ που ήσουν καλή μαθήτρια, και δεν μου κάκιωσες όπως ο υπόλοιπος κόσμος.

Σ`ευχαριστώ που με αποχαιρετάς μ`αγάπη.Και μια τελευταία συμβουλή.

Δέξου τις αλλαγές της ζωής,λύγισε σαν το δεντράκι στον άνεμο, μην φοβάσαι να μεγαλώσεις,κι όλα θα πάνε καλά.Στο υπόσχομαι.

Μια φαρσοκωμωδία είναι η ζωή γλυκιά μου. Τίποτε περισσότερο".

Κι η φιγούρα του χάθηκε από τα μάτια μου,μέσα στο σκοτάδι,κι έμεινα ν`αναλογίζομαι

τα τελευταία λόγια του.

Εγώ απλά θα συμπληρώσω,με την είσοδο του νέου χρόνου:

"Κάθε γραμμή που έχω κερδίσει στο σώμα μου

και κάθε πληγή στην καρδιά μου...τώρα είναι δικά μου.

Τα χέρια μου και η καρδιά μου είναι ορθάνοιχτα, καλωσορίζοντας περισσότερες μεταμορφώσεις…

όπου και αν με οδηγήσουν."

Αφιερωμένο σε όλους τους εκπαιδευτές μου που ήρθαν,έφυγαν και για τους επόμενους που θα έρθουν στην ζωή μου.