ο Διάολος να βάλει το blanco του

ΘΕΕ ΜΟΥ, συ που κόσμους κυβερνάς και ζωή παντού σκορπάς, σκούρυνέ μου το μαλλί δυο
τόνους, μπας και καταλάβω τίποτα. Το πήγα από μόνη σε ξανθό ανοιχτό προς το μελί, αλλά και πάλι δεν είδα βελτίωση ως άτομο.

Επίσης δεν είδα βελτίωση και ως οικονομία:

που ομοίως τα σκούρυνε από το πλατινέ στο καραμπλάκ του κερατά. Κανένα αποτέλεσμα, τίποτα, νούλα, μηδέν εις το πηλίκον.
Ανοίγω κι αυτό το ρημάδι το χαζοκούτι να δώ καμιά είδηση να συμπληρώσω την ψυχολογική μου μαυρίλα μπας και γίνω ένα με το πλακάκι του σαλονιού, να ησυχάσω από αυτή την μίζερη ζωή και την απελπισία που με έντεχνο τρόπο μας γεμίζουν τα ΜΜΕ.
θα ζήσω ή θα πεθάνω σ`ένα σπρεντ επάνω. Το be or not to be.
Καίγεται η Αθήνα σπάνε βιτρίνες, πυρπολούν αυτοκίνητα.
Τι έγινε βρε παιδιά; Έγινε επανάσταση κι εγώ κοιμάμαι;
Στα πεζοδρόμια στα πεζοδρόμια εμπρός στον αγώνα;
Παίρνω την φίλη μου τηλέφωνο.
- Τι έγινε φιλενάδα και καίγεται η Αθήνα; Που ζώ εγώ σε άλλον πλανήτη;
Σηκώσαμε την σημαία της επανάστασης, ξεκινάμε ένα καινούριο πολυτεχνείο κι εγώ είμαι ακόμη στην τρύπα μου και κοιμάμαι τον ύπνο του δικαίου;
- Είναι η επέτειος του θανάτου του Αλέξη.
- Να ρωτήσω κάτι σαν ξανθιά που είμαι;
- Ρώτα κι αν ξέρω θα σου απαντήσω.
- Δηλαδή αν κάψουμε ρημάξουμε ο Αλέξης θα επανέλθει στην ζωή; Γιατί αν είναι έτσι να το κάνω κι εγώ να ξαναγυρίσουν πίσω οι άνθρωποι που έχασα.
- ................................................................
- Δεν απαντάς ε; Δηλαδή αν κάψουμε ρημάξουμε τις περιουσίες αθώων είμαστε μάγκες. Έτσι τιμάμε τους νεκρούς; Που ήταν όλοι αυτοί οι μάγκες όταν υπογραφόταν το μνημόνιο; Που ήταν όλοι αυτοί οι μάγκες με το σκάνδαλο της siemens;
Που είναι όλοι αυτοί οι μάγκες όταν πολιτικοί που ρημάξανε τον τόπο με τις κλεψιές τους τους αφήνουν ατιμώρητους και κυκλοφορούν ανάμεσά μας;
Γιατί δεν μπουκάρουν στην βουλή να τα κάνουν λαμπόγιαλο και να πυρπολήσουν τα βουλευτικά αυτοκίνητα των αρχικλεφτών;
Εδώ σε θέλω ψευτομάγκα κάβουρα να περπατήσεις στα κάρβουνα. Κι εγώ από δίπλα σου να ρίξω την πρώτη πέτρα χωρίς τύψεις κι ενοχές.
Ώρες ώρες αλήθεια σου λέω δεν μας αντέχω. Δεν τις αντέχω αυτές τις ψευτοεπαναστάσεις του κώλου. Καίω εγώ, βγάζω τον θυμό μου καταστρέφοντάς σε, πλήρωνε εσύ μ@λ@κα.

Θεέ μου, συ που κόσμους κυβερνάς και ζωή παντού σκορπάς, άκου τούτη τη στιγμή του παιδιού σου τη φωνή. Κάνε κάτι, Μεγαλοδύναμε. Κάνε κάτι γιατί εδώ, ακριβώς εδώ- κι έτσι όπως καταντήσαμε- ισχύει του λαού η ρήση:

"Ο Θεός να βάλει το χέρι του!". Η έστω "ο Διάολος να βάλει το blanco του".