Στιγμές...

"Λείπει το πουλί μου λείπει κι είναι σκοτεινό το σπίτι"έλεγε η γιαγιά μου η θυμόσοφη.
Όπου λέξη πουλί, βλέπε καρακάξα (εμένα).
Είπα λοιπόν να λείψω λίγες μέρες από το θολό να ξεθολώσω λίγο.
Να μαζευτώ στην οικογένεια και να μουλώξω στην αγκαλιά της.
Να θυμηθώ πάλι τα δώρα και τις ευλογίες που μου χάρισε ο Θεός κάνοντάς με μάνα και γιαγιά.

Βέβαια πολλές φορές τον έχω ρωτήσει αν έκανε σωστή επιλογή με μένα, αλλά απάντηση δεν έχω πάρει ακόμη.
Και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν φταίω εγώ για την παράκρουση που έχω πάθει.
Η φαντασία μου τα φταίει...Με φωνάζει ο μικρός ζα-ζα κι εγώ νομίζω ότι είμαι η Ζα-Ζα  Γκαμπόρ.
Μέχρι λοιπόν να μάθει να το λέει σωστά, έχω χρόνο ακόμη να συνηθίσω τον ρόλο μου.
(Μικρή είμαι ακόμη, φρονιμίτες δεν έχω βγάλει,που θα πάει θα ενηλικιωθώ κάποια στιγμή).

Πάντως έκανα φιλότιμες προσπάθειες.
Δεν πλησίασα καθόλου το pc και γενικά έμεινα μακριά από τον εραστή του @χωρου.
Άλλαξα,τάισα ξεσκάτισα και γενικά θυμήθηκα και την γυναικεία μου φύση, που τώρα τελευταία είχε επικεντρωθεί σε μία μόνο λέξη.
"blogger".
Η αμοιβή που αποκόμισα απ`αυτή την εμπειρία φοβερή.

Μωρά... του Θεού πλάσματα που μέσα από την αθώα ματιά τους σου δίνουν το οξυγόνο της ζωής.
Λατρευτικό αθώο άγγιγμα,που σε εξερευνά.
Μικρά χεράκια που χώνονται στα μαλλιά σου, στον λαιμό σου, στο στόμα σου.
Που προσπαθούν να σε νιώσουν με μια αθωότητα που σε αφήνει άφωνη.
Που αφήνεται στην αγκαλιά σου με εμπιστοσύνη να το κάνεις ότι θέλεις.
Να το φιλήσης, να το παιδέψεις, να το ρουφήξεις (ειδικά αυτές τις δίπλες στα μπουτάκια, ο καλύτερος μεζές), να το νιώσεις, να  τ`αγαπήσεις.
Που ακουμπάει όλο του το κορμάκι επάνω σου,  γέρνει το κεφάλι του στον ώμο σου, και σου χαιδεύει με την ανάσα του τον λαιμό.

Ακόμη κι όταν το μαλώσεις,μόλις του χαμογελάσεις τρέχει μ`αγάπη κοντά σου και προσπαθεί
ν`αναπληρώσει τις στιγμές που χάθηκαν από το προσωρινό κατσάδιασμα.
Που γίνεται γελωτοποιός για να σε κάνει πάλι να του χαμογελάσεις.
Τρέχει γύρω γύρω σαν την σβούρα, σου κουβαλάει όλα του τα παιχνίδια γιατί στα μάτια τα δικά του  είσαι κι εσύ παιδί, και προσπαθεί να σε δελεάσει ν`ασχοληθείς μαζί του και να παίξεις.

 Έπαιξα, θυμήθηκα ξεχάστηκα κι όταν έφυγα από κοντά τους, ένα κομμάτι της ψυχής μου
έμεινε δίπλα τους να τα νανουρίζει την νύχτα με την λέξη "Σ`αγαπώ".

Δεν μπορώ σήμερα να σαρκάσω ούτε να διακωμωδήσω  αν και καταβάλω φιλότιμες προσπάθειες.
Γιατί απλά σήμερα είμαι ΜΟΝΟ Αγάπη.