Σαν την ζωή μας...στην πραγματικότητα

Δύο ολόκληρα χρόνια πέρασαν!!!

Όταν το ποταμάκι συναντάει την θάλασσα...στην Αρτέμιδα, Αττικής, έτσι μοιάζει
και η ζωή μας όταν συναντάει την πραγματικότητα.

Ουσιαστικές Ανάγκες ή Ανησυχητικές Σκέψεις;

"Όταν οι ανησυχητικές μου σκέψεις αυξήθηκαν μέσα μου,

παρηγοριά σου άρχισε να χαϊδεύει την ψυχή μου."

Λόγια σοφά, βγαλμένα από την ζωή καθημερινών ανθρώπων, σαν και μας...

«Στο τέλος όλα καλά πάνε!», έλεγε η Γιαγιά μου

Σήμερα σκεφτόμουν την γιαγιά μου που έχει πεθάνει εδώ και χρόνια.
Στάθηκε δεύτερη μάνα μου στην ζωή μου.

Ο άνθρωπος...μαθαίνει

Το να είσαι άνθρωπος δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση.
Η ανθρωπιά μας δοκιμάζεται και μας κάνει ευάλωτους μπροστά στην θλίψη, στην απόγνωση, στην απελπισία, στην αγωνία, στην απογοήτευση, στη λύπη, στην πίκρα.

Ποτέ δεν θα είναι αρκετό αλλά...

Είμαι πολύ περήφανη για όλους μας...
Το "μικρά πράγματα που κάνουμε καθημερινά και τα μεγάλα για τα οποία πασχίζουμε στην διάρκεια της κάθε μέρας, μας δίνουν δύναμη!

Ο χρόνος και η αξία του...για ένα παιδί

Ένας πατέρας γυρίζει σπίτι από την εργασία αργά, κουρασμένος και εκνευρισμένος, για να βρει τον πέντε ετών γιο του νατον περιμένει στην πόρτα...

Ας ανοίξουμε τις καρδιές μας...

Σας ευχόμαστε μέσα από την καρδιά μας, για μια χρονιά ακόμη, χαρούμενο Πάσχα με τους ανθρώπους που

Όταν τα όνειρά μας σχετίζονατι με την ύλη έρχεται ο φόβος!

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε μεροκάματα από τις απεργίες 

και χάσαμε τις δουλειές μας,

Ο φόβος είναι το καλύτερο όπλο στα χέρια αυτών που εξουσιάζουν...

Φοβηθήκαμε μη χάσουμε μεροκάματα από τις απεργίες
και χάσαμε τις δουλειές μας,

Γιατί το σήμερα είναι δώρο!

Μια ιστορία που θέλει ένα λεπτό για να την διαβάσετε και να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης σας...

Δύο άνδρες, και οι δύο σοβαρά άρρωστοι, έμεναν στο ίδιο δωμάτιο ενός νοσοκομείου .Του ενός άνδρα του επιτρεπόταν να σηκώνεται όρθιος στο κρεβάτι του για μία ώρα κάθε απόγευμα για να κατέβουν τα υγρά από τα πνευμόνια του.