Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

31 Δεκεμβρίου 2011

2011... we made it.

Καλή χρονιά σε όλους τους φίλους μας.
Κι ας θυμόμαστε να ταΐζουμε το ΑΥΡΙΟ περισσότερο από το χθες με ένα πλατύ χαμόγελο που θα τα
σκεπάζει όλα:))))


 

Η Καλύτερη φωτογραφία της χρονιάς...για μένα προσωπικά.Γιατί η ζωή είναι στιγμές σαν κι αυτές, που κλείνουμε βαθιά στο σεντούκι της καρδιάς και μας βοηθάνε να πάμε παρακάτω.

30 Δεκεμβρίου 2011

ΡΗΣΕΙΣ ΣΟΦΩΝ


Λίγες σκέψεις καθώς το 2011 φτάνει στο τέλος του και μια νέα χρονιά αρχίσει...

(Μόνο που το πρώτο: "Δε μπορείς να ανακαλύψεις νέους ωκεανούς αν δεν έχεις το κουράγιο να χάσεις την ακτή από τα μάτια σου", το είπε ο Πλάτωνας!

29 Δεκεμβρίου 2011

Κενές σελίδες

Ένα απόγευμα μια νεαρή γυναίκα περπατούσε ξυπόλυτη δίπλα στο κύμα, μετά την δύση του ηλίου. Σταμάτησε και κοίταξε πίσω να δει τα αχνάρια της στην άμμο. Δεν υπήρχε τίποτα. Τα είχαν σβύσει τα κύματα.
Όταν γύρισε για να συνεχίσει την πορεία της,

26 Δεκεμβρίου 2011

Το περιτύλιγμα

Γιορτινό κλίμα; Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα; Στους περισσότερους όλα αυτά δε λένε τίποτα άλλο, παρά περισσότερο άγχος. Η οικονομική κρίση, έχει αλλάξει τη ζωή μας κι αυτό είναι κάτι

21 Δεκεμβρίου 2011

Επειδή παρασύρομαι

Πάει κι αυτό πέρασε Ένας χρόνος λοιπόν… Και τι χρόνος! Άγριος, δύστροπος, πικρός… Κύλησε σαν το νερό… Το νερό που γίνεται ρυάκι και ταξιδεύει μικρά κλαδάκια και τους κλέφτες που φυσάγαμε παιδιά. Το νερό που γίνεται και χείμαρρος και παρασύρει κορμούς δέντρων και αυτοκίνητα.
Είναι εκπληκτικό αν σκεφτείς πόσες μορφές μπορεί να πάρει ο χρόνος που αφήνεις πίσω. Αφήνεις; Σε αφήνει; Τελοσπάντων… Πλησιάζουν οι γιορτές. Και είναι για να κάνεις όνειρα και σχέδια. Είναι, όμως, και για αναπολήσεις και αναθεωρήσεις.


18 Δεκεμβρίου 2011

Ζω...

Οι αγαπημένοι μας, σύντροφος, παιδιά, γονείς, επιστήθιος φίλος ...
Πόσο συχνά τους βλέπουμε; Δεν εννοώ να τους

14 Δεκεμβρίου 2011

12 Δεκεμβρίου 2011

Οι καραμέλες...

Όταν συνειδητοποιήσουμε πόσες καραμέλες μας έμειναν...
«Μέτρησα τα χρόνια μου και συνειδητοποίησα, ότι μου υπολείπεται λιγότερος χρόνος ζωής

9 Δεκεμβρίου 2011

Άνθρωπος στα αζήτητα.

Την ώρα που το διάβασα δάκρυσα. Έκρυψα το πρόσωπό μου να μην με δουν οι περαστικοί, που φορτωμένοι ψώνια κι άγνοια για τα καθημερινά δράματα που παίζονται δίπλα τους, απολάμβαναν την καταναλωτική τους μανία. Δεν τους κατηγορώ. Μία από αυτές είμαι κι εγώ.
Κι ίσως τα δάκρυα να ήταν κι ενοχικά. Ελπίζοντας αυτό το κείμενο να ξυπνήσει μέσα μας ότι κοιμάται το αναδημοσιεύω.


7 Δεκεμβρίου 2011

Παπαδιαμάντης - χρεωκοπία (από το 1896!)






Τις ημύνθη περί πάτρης;

Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων;
Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος.

Αυτοί οι πολιτικοί, αυτοί οι βουλευταί,

3 Δεκεμβρίου 2011

Αφιερωμένο στον " Δημοκρατικό" φασισμό

Επειδή η "λα  καταστασιόν"  στην χώρα μας έχει αρχίσει να γίνεται  "τρε απελπιστίκ", κι αυτό αντανακλάται στις μικρές κοινωνίες ακόμη πιο έντονα  με ένα τρόπο απόλυτα φασιστικό, το ποίημα του Αζίζ  "Σώπα μην μιλάς", νομίζω ότι είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Το έχω δημοσιεύσει δύο φορές. Αυτή είναι η τρίτη κι η φαρμακερή, που λένε.
Αυτή τη φορά είναι εξαιρετικά αφιερωμένο σε

1 Δεκεμβρίου 2011

24ωρη αποτοξίνωση...

Οι 24 ώρες υποχρεωτικής αποτοξίνωσης από την ειδησεογραφία, κινδυνεύει να βάλει ιδέες στην “πελατεία”…
Μας πήραν το ηρεμιστικό μας, το μέσον για να δοκιμάζουμε την λογική μας, το δρόμο προς την

29 Νοεμβρίου 2011

Το δικό μου μηλαράκι

Την βλέπω να γελάει και το γέλιο της θυμίζει το δικό μου. Όσοι την βλέπουν λένε ότι είναι ίδια εγώ. Μάνα και κόρη δύο κόσμοι δύο γενιές. Μόνο που οι δικές μας οι γενιές απέχουν μόλις 16 χρόνια η μία από την άλλη. Μεγαλώσαμε σχεδόν μαζί.
Το κορίτσι που σπούδαζε, ΑΛΛΑ έγινε μάνα πριν ενηλικιωθεί και στόλιζε την κόρη της με διάφορα φρου- φρου και μετά την έβγαζε φωτογραφίες και καθόταν και γέλαγε. Ανωριμότητα σε όλο της το μεγαλείο. Το μωρό της, ήταν η Barbie της.

Η αλήθεια είναι σαν την σταγόνα…

"Όπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει", έγραψε κάποτε ο μεγάλος Ρίτσος.
Εγώ θα παραφράσω τους στίχους και θα πω "όπου και να πάω η Αρτέμιδα θα με πληγώνει".
Δυστυχώς διαπίστωσα με αφορμή μία ανάρτηση με τίτλο "Θέλω να γίνω χαλίφης στην θέση του χαλίφη", ότι η μικρή τοπική κοινωνία μας, είναι πιστό αντίγραφο της κυβέρνησης.
Κατεβαίνεις να διαδηλώσεις για το άδικο; Καταλήγεις στο νοσοκομείο με αναπνευστικά

20 Νοεμβρίου 2011

Μήπως παραλογίζομαι;

Πέρασαν, κοντά, τέσσερις μέρες σιωπής στον χώρο μας.
Δεν μπορώ να πω τι έγινε μέσα σε αυτές τις μέρες.
Απλά αισθάνομαι το μυαλό μου γεμάτο

17 Νοεμβρίου 2011

δεν ήμουν μάγκας και νταής

Αναμνήσεις πολλές αναμνήσεις με πλημμύρισαν απόψε.
Θυμάμαι ακόμη ένα τρελό κορίτσι, που ήταν δεν ήταν 14 χρονών, να τρέχει στην Πατησίων, να βρει τον ξάδελφό της που ήταν κλεισμένος στο Πολυτεχνείο.

Εκείνη την βραδιά που μπήκε το τανκς, τα ξημερώματα άκουσε την πόρτα να χτυπάει και να μπαίνει αλαφιασμένος ο ξάδελφός της, ζητώντας από τους δικούς της να τον κρύψουν.
Επικηρυγμένη χρόνια η οικογένειά της, ούτε για μια στιγμή δεν δίστασε να του δώσει άσυλο. Κι εκείνη καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι που μοιραζόταν το δωμάτιό της μ`έναν αγωνιστή. Τον αγαπημένο της ξάδελφο.

16 Νοεμβρίου 2011

Ἀρχηγοί

Μια ποιητική βραδιά αφιερωμένη στον Σουρή και τα σύγχρονα γεγονότα της πολιτικής μας σκηνής μου θύμισε αυτό το ποίημα και το μοιράζομαι μαζί σας...
Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι,
κι᾿ ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό·
ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν᾿ ἄξιος νὰ πάρῃ
τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι᾿ ἐγώ.
Γιὰ τὰ πρωτεῖα ξεψυχᾷ κάθε Ρῳμιὸς λεβέντης,

4 Νοεμβρίου 2011

Ο Κουλοχέρης

Καθηλώθηκα χθες σαν χαζή ξανθιά που είμαι μπροστά στο χαζοκούτι, να δω τι θα γίνει με την κυβέρνηση. Είχα σας λέω τέτοια αγωνία...
ΑΝ θα μείνω ακυβέρνητη... ΑΝ θα βουλιάξει το καράβι της τρελομανταλένας... ΑΝ θα πέσει

3 Νοεμβρίου 2011

Εθνοσωτήρες του κώλου

Επειδή τα γεγονότα τρέχουν και κάποιοι αποφασίζουν για μάς χωρίς εμάς, όπως τότε που μας εν τάξανε στην Ευρωζώνη, αφιερώνω αυτό το υπέροχο τραγούδι που βρήκα εντελώς τυχαία.



Μια που έρχεται η ώρα για εκλογές,
Μια κυβέρνηση θα φτιάξουμε που λες
Μια κυβέρνηση που θα χει αποδοχή
Και θα δώσει στον λαό προοπτική.
Υπουργό Οικονομίας τον κυρ Μήτσο
Τον μανάβη που 'χει 4 παιδιά
Υπουργίνα Γεωργίας την Ελένη
Που η μέρα της νυχτώνει στα καπνά

31 Οκτωβρίου 2011

Δευτέρα και βαριέεεεεεεμαι!

Πάντα πίστευα ότι κάτι φταίει με την Δευτέρα και από ότι φαίνεται, μάλλον ευσταθεί.
Η στατιστικές έχουν αποδείξει ότι πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι οι Δευτέρες είναι

29 Οκτωβρίου 2011

Ήταν "ΌΧΙ";

Σήμερα...
Δεν υπάρχουν λόγια...
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα αισθήματα...
Δεν υπάρχουν ανεπηρέαστες απόψεις...

Η σιωπή...

Σήμερα...
Δεν υπάρχουν λόγια...
Δεν υπάρχουν ξεκάθαρα αισθήματα...
Δεν υπάρχουν ανεπηρέαστες απόψεις...

Μας κατακλύζουν σκέψεις, μνήμες, προβληματισμοί και αγωνία για το μέλλον...
Ας αφήσουμε να καταλαγιάσει ο κουρνιαχτός...

Ας ευχηθούμε, με το χέρι στην καρδιά, ότι όσα γίνονται αυτές τις μέρες θα είναι για το καλό της πατρίδας μας.
Τι πατρίδας μας που είναι περήφανη για την ιστορία της και θέλει να μην φοβάται το μέλλον  της...

Εσείς τι αισθάνεστε;

24 Οκτωβρίου 2011

Όλοι μαζί

Έτσι σκληρός που είναι τούτος ο καιρός,
δεν είναι καλό να είσαι μόνος.

Ας δώσουμε ο ένας το χέρι στον άλλο.

Θα ανέβουμε και θα υποφέρουμε,

21 Οκτωβρίου 2011

19 Οκτωβρίου 2011

Τι θα κάνουμε;

Μια φιλία τους αναζωογονούσε.
Ήταν χαρά τους και ευχαρίστηση να μοιράζονται μαζί της ώρες χαλάρωσης.
Από τις πρώτες μέρες του γάμου τους ήταν

16 Οκτωβρίου 2011

13 Οκτωβρίου 2011

Eυχαριστώ τους Έλληνες

Το βρήκα σε μια τυχαία περιπλάνησή μου στο ίντερνετ. Το διάβασα και με συγκίνησε. Κι επειδή το θεωρώ επίκαιρο, μέσα από το κουράγιο που μου χάρισε η ανάγνωσή του το μοιράζομαι μαζί σας.... γιατί κάπου υπάρχουν άνθρωποι που μας θαυμάζουν γι αυτό που πραγματικά είμαστε. Έλληνες.

Eυχαριστώ τους Έλληνες - Simone LE BARON 
"Να μην αφήσετε ποτέ τους άλλους να γράψουν την ιστορία σας, αντί για εσάς"

Simone LE BARON Γλωσσολόγος – Καθηγήτρια της γαλλικής γλώσσας Διπλωματούχος της Alliance Française de Paris http://simone-le-baron.blogspot.com/

11 Οκτωβρίου 2011

Τα τετραγωνάκια

Θα ρυθμίσω τα ζητήματά μου.
Θα αρχίσω από το κεφάλι μου.
Θα το αριθμήσω με τετραγωνάκια.
Θα βάλω μέσα, τακτικά

6 Οκτωβρίου 2011

Μείνετε αχόρταγοι μείνετε τρελαμένοι

Ένα σωρό από όσα γνώρισα ακολουθώντας τη διαίσθησή μου και προσπαθώντας να ικανοποιήσω την περιέργειά μου, αποδείχτηκαν ανεκτίμητα στην πορεία της ζωής μου.
Θέλω να πω πως ποτέ δεν γίνεται να προβλέψεις την πορεία σου.
Για να την εκτιμήσεις, θα πρέπει να την

4 Οκτωβρίου 2011

Παγκόσμια ημέρα των ζώων... Χρόνια μου πολλά.

Παγκόσμια ημέρα των ζώων λοιπόν σήμερα και μια και φημίζομαι για τα φιλόζωα αισθήματα και εφ`όσον συνυπάρχω με δύο κούκλες, την Μάρτζυ και την Νεφέλη, σκέφτηκα να κάνω αυτή την αφιέρωση. Αλλά πρώτα απ`όλα να ευχηθώ Χρόνια Πολλά στην κυβέρνηση, σε μένα και σε όλους όσους παρακολουθούν παθητικά όσα συμβαίνουν γύρω μας. Χρόνια μας Πολλά παιδιά.


Γράμμα από έναν σκύλο προς τον ιδιοκτήτη του

24 Σεπτεμβρίου 2011

Άλλα λόγια ν`αγαπιόμαστε

Απουσίασα τα ξέρω. Αλλά όπως λέει και το τραγούδι, " εγώ γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού η ζωή με πάει", ή « με στραβό αν κάτσεις το πρωί θ`αλληθωρίσεις» , αποφάσισα να απέχω λίγο από το θολό.

Γιατί η ενασχόλησή μου με τα πολιτικά δρώμενα του τόπου μου,  έκαναν το μυαλό που ΔΕΝ είχα κουρκούτι. Έπαθα και την περίφημη ρήξη μηνίσκου, που από τον εγκέφαλο κατέβηκε στο πόδι, κι ήρθε κι έδεσε το γλυκό.