Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

29 Νοεμβρίου 2011

Το δικό μου μηλαράκι

Την βλέπω να γελάει και το γέλιο της θυμίζει το δικό μου. Όσοι την βλέπουν λένε ότι είναι ίδια εγώ. Μάνα και κόρη δύο κόσμοι δύο γενιές. Μόνο που οι δικές μας οι γενιές απέχουν μόλις 16 χρόνια η μία από την άλλη. Μεγαλώσαμε σχεδόν μαζί.
Το κορίτσι που σπούδαζε, ΑΛΛΑ έγινε μάνα πριν ενηλικιωθεί και στόλιζε την κόρη της με διάφορα φρου- φρου και μετά την έβγαζε φωτογραφίες και καθόταν και γέλαγε. Ανωριμότητα σε όλο της το μεγαλείο. Το μωρό της, ήταν η Barbie της.

Η αλήθεια είναι σαν την σταγόνα…

"Όπου και να πάω η Ελλάδα με πληγώνει", έγραψε κάποτε ο μεγάλος Ρίτσος.
Εγώ θα παραφράσω τους στίχους και θα πω "όπου και να πάω η Αρτέμιδα θα με πληγώνει".
Δυστυχώς διαπίστωσα με αφορμή μία ανάρτηση με τίτλο "Θέλω να γίνω χαλίφης στην θέση του χαλίφη", ότι η μικρή τοπική κοινωνία μας, είναι πιστό αντίγραφο της κυβέρνησης.
Κατεβαίνεις να διαδηλώσεις για το άδικο; Καταλήγεις στο νοσοκομείο με αναπνευστικά

20 Νοεμβρίου 2011

Μήπως παραλογίζομαι;

Πέρασαν, κοντά, τέσσερις μέρες σιωπής στον χώρο μας.
Δεν μπορώ να πω τι έγινε μέσα σε αυτές τις μέρες.
Απλά αισθάνομαι το μυαλό μου γεμάτο

17 Νοεμβρίου 2011

δεν ήμουν μάγκας και νταής

Αναμνήσεις πολλές αναμνήσεις με πλημμύρισαν απόψε.
Θυμάμαι ακόμη ένα τρελό κορίτσι, που ήταν δεν ήταν 14 χρονών, να τρέχει στην Πατησίων, να βρει τον ξάδελφό της που ήταν κλεισμένος στο Πολυτεχνείο.

Εκείνη την βραδιά που μπήκε το τανκς, τα ξημερώματα άκουσε την πόρτα να χτυπάει και να μπαίνει αλαφιασμένος ο ξάδελφός της, ζητώντας από τους δικούς της να τον κρύψουν.
Επικηρυγμένη χρόνια η οικογένειά της, ούτε για μια στιγμή δεν δίστασε να του δώσει άσυλο. Κι εκείνη καμάρωνε σαν γύφτικο σκεπάρνι που μοιραζόταν το δωμάτιό της μ`έναν αγωνιστή. Τον αγαπημένο της ξάδελφο.

16 Νοεμβρίου 2011

Ἀρχηγοί

Μια ποιητική βραδιά αφιερωμένη στον Σουρή και τα σύγχρονα γεγονότα της πολιτικής μας σκηνής μου θύμισε αυτό το ποίημα και το μοιράζομαι μαζί σας...
Τοῦ Διογένη πιάσετε ἀμέσως τὸ φανάρι,
κι᾿ ἐλᾶτε νὰ γυρέψουμε κανέναν ἀρχηγό·
ἀλλὰ καθένας μας, θαρρῶ, εἶν᾿ ἄξιος νὰ πάρῃ
τὴν ἀρχηγίαν κόμματος, ἀκόμη δὰ κι᾿ ἐγώ.
Γιὰ τὰ πρωτεῖα ξεψυχᾷ κάθε Ρῳμιὸς λεβέντης,

4 Νοεμβρίου 2011

Ο Κουλοχέρης

Καθηλώθηκα χθες σαν χαζή ξανθιά που είμαι μπροστά στο χαζοκούτι, να δω τι θα γίνει με την κυβέρνηση. Είχα σας λέω τέτοια αγωνία...
ΑΝ θα μείνω ακυβέρνητη... ΑΝ θα βουλιάξει το καράβι της τρελομανταλένας... ΑΝ θα πέσει

3 Νοεμβρίου 2011

Εθνοσωτήρες του κώλου

Επειδή τα γεγονότα τρέχουν και κάποιοι αποφασίζουν για μάς χωρίς εμάς, όπως τότε που μας εν τάξανε στην Ευρωζώνη, αφιερώνω αυτό το υπέροχο τραγούδι που βρήκα εντελώς τυχαία.



Μια που έρχεται η ώρα για εκλογές,
Μια κυβέρνηση θα φτιάξουμε που λες
Μια κυβέρνηση που θα χει αποδοχή
Και θα δώσει στον λαό προοπτική.
Υπουργό Οικονομίας τον κυρ Μήτσο
Τον μανάβη που 'χει 4 παιδιά
Υπουργίνα Γεωργίας την Ελένη
Που η μέρα της νυχτώνει στα καπνά