Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

28 Φεβρουαρίου 2011

Ψάξε στ΄όνειρό μας.

Δεν ξέρω πως ν΄αρχίσω την σημερινή μου ανάρτηση. Με τι λόγια να περιγράψω αυτό που έζησα. Ήταν ένα ταξίδι ονειρικό. Αποφασισμένο την τελευταία στιγμή. Κι η πείρα με έχει διδάξει ότι αποφασίζεται στο παρά πέντε τις περισσότερες φορές, είναι κι επιτυχημένο.
Μέρες τώρα ένιωθα το νευρικό μου σύστημα να εξασθενεί και μία τάση φυγής να με διακατέχει. Το τηλέφωνο από τον γιό μου αποδείχτηκε σωτήριο.

27 Φεβρουαρίου 2011

Στέλνω μια κάρτα στο Καστελόριζο!

Βλέποντας το Καστελόριζο από ένα χάρτη της ανατολική Μεσογείου, θα δείτε πως το νησί αποτελεί ένα κόμπο που δένει γεωπολιτικά την Ελλάδα με την Κύπρο μας. Χωρίς το Καστελόριζο, τα χωρικά ύδατα των ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, θα τέμνονταν κάθετα από ένα θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου, καθιστώντας την δυνατότητα κοινής ελλαδοκυπριακής συνεκμετάλλευσης κοιτασμάτων ορυκτού

25 Φεβρουαρίου 2011

Το πεντικιούρ της ξανθιάς

Τώρα τελευταία έχω την εντύπωση ότι η φύση μ΄ εκδικείται.
Και δεν καταλαβαίνω γιατί το κάνει αυτό.
Διότι τη φύση την έχω κορόνα στο κεφάλι μου!

Το χαρτάκι μου δρόμος δεν το έχει αντικρίσει με τα υπέροχα μπιρμπιλωτά

24 Φεβρουαρίου 2011

Η Μελίνα έχει πυρετό...

Τι κάνει μια ξανθοκοκκινομάλλα όταν έρχονται οι Απόκριες;
Απάντηση: Απολύτως τίποτα, γιατί εκείνη είναι απόκρια από μόνη της. Ντυμένη 24 ώρες το εικοσιτεράωρο. Με παρδαλέ μαλλί και εγκέφαλο που όταν κολλήσουν οι στροφές βρε δεν "πα να μλας δεν πα να σκουντάς" αυτός τον χαβά του. Κι όταν έρχεται κι η αποφράδα μέρα και σκάει κι η ρίζα η καστανή, άντε να την μαζέψεις μετά. Μόνη της έννοια το πως θα καλύψει το παρδαλέ της τρίχας της. Οπότε δεν ασχολείται καθόλου με το έθιμο των αποκρεών.


Και δεν φτάνει που έσκασε η ρίζα, έσκασε κι η τρόμπα στο αμάξι της, ανέβασε θερμοκρασία η Μελίνα κι η ξανθιά

23 Φεβρουαρίου 2011

Σ`αναζητώ

Σ`αναζητώ στην πολιτική ξημερώματα... λείπει όμως το βλέμμα σου από της αυγής τα χρώματα.
Το μάτι καρφωμένο στους δείχτες του ρολογιού. Περνάνε τα λεπτά, οι ώρες, οι στιγμές.

22 Φεβρουαρίου 2011

Τα Μυστικά περάσματα μιας μάγκισσας


Εγώ γι αλλού ξεκίνησα κι αλλού η ζωή με πάει.
Άλλη ανάρτηση είχα στο μυαλό μου να κάνω, άλλη τελικά μου βγήκε.
Έτσι είμαι εγώ. Αυθόρμητη και παρορμητική. Αφήνομαι στα ψυχικά μου ακούσματα και τ`ακολουθώ κατά πόδας. Στο τέλος θα σκουντουφλήσω και θα φάω τα μούτρα μου. Κι άντε μετά να σιδερώσεις τον πλισέ (πρόσωπο) από το πέσιμο. Μην μου δίνεται σημασία πλάκα πάλι κάνω.

21 Φεβρουαρίου 2011

Η βίζιτα της βίζιτας... χαίρε βίζιτα

ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΜΟΥ θα την πω και το κρίμα στον λαιμό μου.
Ποτέ δεν φημιζόμουν για την υπομονή μου, ούτε για το στόμα μου που όταν το άνοιγα, έλεγα τα πράγματα με τ` όνομά τους.

« Αμάν αυτός ο στόμας σου» έλεγε η γιαγιάκα μου η συχωρεμένη.
Τα χρόνια κύλισαν κι ο στόμας παρέμεινε

19 Φεβρουαρίου 2011

Εντ δη οσκαρ γκοους

Τελέψαμε λοιπόν την "υπερπαραγωγή" που μου έφαγε το στομάχι και το συκώτι μου, 10 ολὀκληρες μέρες και μ` έκανε τεκνο φρικ.


Εντ δη οσκαρ γκοους  στην μ@λ@κω που δεν λέει ποτέ όχι, κι ειδικά όταν της ζητάει κάτι ο καλός της.
Όταν πριν απο 14 μέρες μου ζήτησε την βοήθειά μου, κι ήρθε και μου πέταξε μια στοίβα χαρτιά κάτι σαν την πάπυρος Λαρούς ( μια και είναι μακράν και βαθειά νυχτωμένος από τεχνολογία),

18 Φεβρουαρίου 2011

Θερμές ευχές...



Μπορεί να είμαστε ελαφρώς πνιγμένες αυτές τις μέρες αλλά είστε συνεχώς στο μυαλό και στην

16 Φεβρουαρίου 2011

...πόσο μου λείπεις...

Σε βλέπω παντού παντού σ΄ανασαίνω
και φέρνω στο νου εικόνες του χτες
Εικόνες παλιές που γίναν κομμάτια
περνούν απ΄τα μάτια κι εσύ να μου κλαις

Πόσο μου λείπεις πόσο μου λείπεις
κάτι τέτοιες στιγμές σαν ν΄ακούω φωνές

14 Φεβρουαρίου 2011

13 Φεβρουαρίου 2011

Πολύ με πίκρανες ζωή...


Πολύ με πίκρανες ζωή
μακριά θα φύγω ένα πρωί
θ' ανέβω σ' ένα αεροπλάνο
να δω τον κόσμο από κει πάνω
Όταν κοιτάς από ψηλά
μοιάζει η γη με ζωγραφιά

12 Φεβρουαρίου 2011

Ο μικρός αρρώστησε...

Πρώτα να ξεκαθαρίσω ότι  παιδιά δε έχω.
Ο μικρός για τον οποίο μιλάω είναι το κομπιουτεράκι μου.
Το πήγα πάλι στον "γιατρό" και θα χρειαστεί μια ολόκληρη μέρα που για 'μένα φαίνεται αιώνας...
Δεν έχω τα εργαλεία μου και αισθάνομαι κουλή, κουφή

11 Φεβρουαρίου 2011

Απολογούμαι

Είχα πει αυτές τις μέρες να μην γράψω, λόγω άλλων σοβαρών ενασχολήσεων.
Ήθελα ν`αφιερωθώ ψυχή και σώμα σ` αυτό που μου ανέθεσαν να κάνω.
Μία βδομάδα σχεδόν, κονταροχτυπιέμαι, μαθαίνοντας καινούρια πράγματα, τεχνολογικής

10 Φεβρουαρίου 2011

Μάνα κράτα γερά

Σήμερα θυμήθηκα πάλι την φράση της μάνας μου όταν ήμουν άρρωστη,
"αχ παιδάκι μου, ας μπορούσα να πάρω τον πόνο σου"
Αχ μάνα μακάρι να μπορούσες

8 Φεβρουαρίου 2011

Η ζωή περνά...

«Ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα, μην το αφήνεις για αύριο».
Το έλεγε, το ξανάλεγε η γιαγιά μου μέχρι που το εμπέδωσα σε σημείο που φοβάμαι ότι με

6 Φεβρουαρίου 2011

Οι 10 εντολές της Coco Chanel

Όλες μας έχουμε συνδυάσει το όνομά της με τον ορισμό του "chic". Αν και έχει φύγει από την ζωή εδώ και 40 χρόνια, οι φιλοσοφία της Coco Chanel για την μόδα και την ζωή γενικότερα, παραμένουν αναλλοίωτες αξίες. Η ομολογουμένως «αρχαιοελληνική» άποψή της ότι «η ομορφιά κρύβεται μέσα στην απλότητα», κάνουν την Coco Chanel, την διαχρονικότερη και ίσως την πιο αγαπημένη σχεδιάστρια μόδας όλων των εποχών.
Ας δούμε λοιπόν 10 συμβουλές που η Σανέλ έδωσε σε εμάς τις γυναίκες


5 Φεβρουαρίου 2011

Τα ρολόγια

Κι επειδή σήμερα βαριέμαι αθεράπευτα να κουράσω το μυαλό που σημειωτέον δεν έχω, για να γράψω κανένα κείμενο της προκοπής, κι η συνέταιρος που με ξεκούραζε πολλές φορές, μου αρρώστησε,( ήταν ανάγκη;) σας χαρίζω ένα ανέκδοτο που ίσως να το έχετε ξαναδιαβάσει.
Συγγνώμη βρε παιδιά για την ανάρτηση του ποδαριού, αλλά οι αντοχές μου είναι ασθενείς έως εξασθενημένες.

Πεθαίνει ο Μήτσος και πάει στον παράδεισο. Εκεί βλέπει ένα μέρος γεμάτο με ρολόγια. Την ίδια στιγμή συναντάει έναν άγγελο και τον ρωτάει:

4 Φεβρουαρίου 2011

Της κολάσεως

«Τάθελε η μάνα σου τάθελες κι εσύ τα σύκα τα καρύδια και το γλυκό κρασί»...
Ή όπως έλεγε η αείμνηστη γιαγιά μου « όλα τούτος τ` αποδέχεται» και χτύπαγε χαρακτηριστικά τον ποπό της, ( είδατε τι ευγενικά εκφράζομαι;) για να μας δώσει να καταλάβουμε τι εννοούσε.
Έτσι την πάτησα κι εγώ την μπανανόφλουδα κι έφαγα τα μούτρα μου, με το να λέω πάντα ναι.

- Κούκλα μου θα με βοηθήσεις σε κάτι; ( Αλήθεια πόσο ευγενικοί γίνονται οι Αδάμηδες όταν ζητάνε κάτι;). Τα μπινελίκια έρχονται όταν τους το αρνηθείς, ή αποτύχεις σ` αυτό που σου ανέθεσαν να κάνεις. «Κατόπιν αορτής» που λέει κι ένας φίλος μου.

2 Φεβρουαρίου 2011

1 Φεβρουαρίου 2011

Η επόμενη ζωή μιας ξανθιάς ...

Μου το έστειλαν με email(επιτέλους και κάτι χρήσιμο ανάμεσα στην σαβούρα που διέγραψα εχθές) και το μοιράζομαι μαζί σας.
Κι επειδή μια ξανθιά είναι σαν την γάτα εφτάψυχη, δηλαδή έχει πολλές ζωές, νομίζω ότι μου ταιριάζει απόλυτα. Βέβαια το «χτένισα» όπως με συμφέρει.
Ειδικά το τέλος, είναι όλα τα λεφτά... που δεν έχω.

Την επόμενη ζωή μου θέλω να την ζήσω...ανάποδα!
Να ξεκινήσω από νεκρή. Έτσι το γλιτώνω αυτό...

Μετά να ξυπνήσω σ' ένα γηροκομείο και να αισθάνομαι κάθε μέρα και καλύτερα.
Κι επειδή θα κοντεύω να τρελάνω τους υπόλοιπους με την μούρλια μου, με πετάνε έξω από το γηροκομείο γιατί δεν θα είμαι πλέον τόσο γριά...