Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

11 Φεβρουαρίου 2011

Απολογούμαι

Είχα πει αυτές τις μέρες να μην γράψω, λόγω άλλων σοβαρών ενασχολήσεων.
Ήθελα ν`αφιερωθώ ψυχή και σώμα σ` αυτό που μου ανέθεσαν να κάνω.
Μία βδομάδα σχεδόν, κονταροχτυπιέμαι, μαθαίνοντας καινούρια πράγματα, τεχνολογικής
μορφής, κλείνω 10ωρα στον υπολογιστή και πολλές φορές και 15άωρα.
Τα μάτια μου έχουν γίνει σαν τις κουμπότρυπες, το κορμί μου πονάει παντού κι έχει σκιρτώσει, το μυαλό έχει θολώσει κι η απογοήτευση έχει κατακλύσει την ψυχή μου.
Με ξέχασα!!!
Ξέχασα το "θολό μου", που για μένα κάθε φορά που γράφω, είναι κατάθεση και ξαλάφρωμα ψυχής.
Ξέχασα όλους εσάς τους @φίλους μου, που με τιμάτε με την παρουσία σας και μου δίνετε κουράγιο και διάθεση με τα σχόλιά σας να συνεχίσω.
Ξέχασα τα παιδιά μου, τα εγγόνια μου κι έχω 15 μέρες να τα δω.
Κι ήρθε η ψυχή όλο παράπονο σήμερα και μου τράβηξε τ` αυτί. «Γράψε να ξεσπάσεις, να μ` ανακουφίσεις γιατί δεν αντέχω άλλο. Με φούσκωσες και θα σκάσω σαν το μπαλόνι».
Κι η ερώτηση είναι, υπάρχει ψυχή μπαλόνι; Ναι! Η δική μου, που όταν γράφω ξαλαφρώνει.
Για να το διακωμωδήσω και λίγο, γιατί είμαι έτοιμη να βάλω τα κλάματα.
Κι όταν κλαίει μια ξανθιά, κλαίει τόσο άσχημα, που καλύτερα να πάρεις τα βουνά να μην την ακούς.

Γιατί τα γράφω όλ`αυτά; Ας πούμε σαν μια μικρή απολογία απέναντι σε μένα, σε σάς, στην ίδια την ζωή.

Αλήθεια υπάρχει ζωή εκεί έξω πέρα από το pc μου;
Κι αν υπάρχει πώς είναι βρε παιδιά;
Βλέπω τον ήλιο αυτές τις μέρες που δειλά-δειλά προσπαθεί να με ακουμπήσει, ξεγλιστρώντας από το παράθυρο σαν τον κλέφτη, κι εγώ κλείνω την κουρτίνα για να μην μου θαμπώσει την οθόνη του υπολογιστή μου.
Σήμερα όμως δεν άντεξα και τράβηξα τις κουρτίνες, αφήνοντάς τον να μου χαϊδέψει τρυφερά το κορμί, την καρδιά... το θολωμένο μου μυαλό, όλη την ύπαρξή μου.
Που πολύ φοβάμαι ότι στο τέλος θα τ`ακούσει κι από πάνω, αν το αποτέλεσμα δεν ευχαριστήσει κάποιους υψηλά ιστάμενους.

Μέσα από αυτές τις γραμμές, θα ήθελα να πω κι ένα ΜΕΓΑΛΟ ευχαριστώ στην φίλη μου, που ούτε για μια στιγμή δεν με άφησε να λυγίσω, φροντίζοντας εκτός από μένα την παλαβή και το θολό.

« Ευτυχία ξέρω ότι ο χρόνος σου είναι ελάχιστος, μια κι έχεις μια ολόκληρη εφημερίδα στις πλάτες σου. Κι όμως μπορείς και ξεκλέβεις από τον ελάχιστο που σου μένει, για μένα και για το θολό.
"Το παιδί μας", το δικό μας δημιούργημα.

Συγχώρεσε την γαϊδούρα την φιλενάδα σου που απορροφήθηκε, ξέχασε, ξεχάστηκε γενικώς, κι αγνόησε! Εσύ καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Λίγα λόγια καρδιάς αφιερωμένα σε σένα από ένα αγαπημένο μου τραγούδι.

«Να είσαι ΕΚΕΙ πάντα μέσα στην ζωή μου, τα ΦΩΤΑ της ν` ANABEIΣ ΚΙ ΑΣ ΜΗΝ ΤΗΝ ΖΕΙΣ μαζί μου»

ΥΣ. Σας ευχαριστώ όλους όσους διαβάσατε αυτές τις γραμμές κι ανεχτήκατε το π@π@ρομιλητό μιας ξανθιάς, που είναι έτοιμη να κλατάρει.

16 σχόλια:

  1. Τα λόγια είναι περιτάαααα, όταν η καρδιές μπορούν και επικοινωνούν σαν τις δικές μας.
    Δεν χρειάζεται να απολογήσε...
    ξέρω...
    κουράγιο και φιλιά!!
    Καλημέρα φιλισκούνι μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καλη δυναμη σε οτι κανεις θεοδοσια μου....κατσε γερα κατω απο τη μπαρα,,,,φιλιαααααααααα!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Χαρά το κουράγιο σου Ευτυχία να ανέχεσαι ως φίλη την Θεοδοσία.
    Εγώ θα την χρέωνα με 100 euro ανά "ημέρα φιλίας" και χωρίς πίστωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΤΗΕΟΔΟΣΙΑ
    μου, καλό κουράγιο!! Όλα θα τα καταφέρεις και πιο πολύ έκπληξη θα είναι για σένα γιατί αν και δεν σε ξέρω πιστεύω ότι θα τα καταφέρεις σε ότι κάνεις!
    Πολλά φιλιά και το αποτελέσμα θα σε δικαιώσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΚΥΝΗΓΑΕΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ , ΚΙ ΕΜΕΙΣ , ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ ΠΡΟΣΚΟΛΛΗΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΧΘΕΣ . ΕΜΕΙΣ , ΤΑ ΚΑΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ , ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΓΑΛΗΝΗΣ , ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΙΛΙΓΓΙΩΔΗ ΡΥΘΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ . ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΑΣ ΧΡΟΝΙΑ . ΧΑΝΟΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΥΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΜΕ , ΕΤΣΙ ΞΑΦΝΙΚΑ , ΣΤΑ ΓΗΡΑΤΕΙΑ .

    ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΙΝΩ ΝΑ ΖΗΣΩ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ενέργεια και δύναμη!
    Φαντάστηκες ποτέ τον εαυτό σου σε αδράνεια;
    Χαραμισμένες ώρες, άχαρες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @ IonnKorr
    Ποιο κουράγιο;
    Αν σας πω ότι το ευχαριστιέμαι;
    Είναι σκέτη απόλαυση!
    Αυτή η φιλία είναι το οξυγόνο μου...δεν ξέρω μήπως πρέπει εγώ να πληρώνω...
    ΧαχαΧαχα..
    Πάντως είναι πολύ γλυκό από μέρους σου που με σκέφτηκες και σε ευχαριστώ γι' αυτό!
    Να είσαι πάντα καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τουλάχιστον η μία στηρίζει την άλλη κι αυτό είναι το σημαντικό... αν και... καλά κάνεις εσύ πάντως Θεοδοσία κι απολογείσαι στην Ευτυχία ...φιλάκια γλυκά και στις δυο σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Τι έπαθες παιδί μου, αν βαδίζεις σε καινούργια μονοπάτια χαλάλι σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Λυπάμαι που αναγκάζομαι να απαντήσω σε όλους σας με ένα μήνυμα αλλά όπως καταλάβατε ο χρόνος έχει γίνει σκοινί που σφίγγει γύρω από τον λαιμό μου.
    Σας ευχαριστώ θερμά για την κατανόησή σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βρε τρελωκαμπερω Πασταφλωρα που δε μπορεις να κατσεις κυρα κι Αρχοντισσα,παρα πας και καβαλας την πρωτη γαλερα που ο καπετανιος της σουριξε μια ματια,ασε αυτον να πολεμαει με τους πειρατες,πες του να σου δωσει και κανα δυο καμαρωτους να σε βοηθανε,εχει μην ακους τι λεει...Εκτος αν σε βαλε σε καλη θεση για την διανομη των "λαφυρων"...Φιλια και καλο κουραγιο απο μενα ;) Τι να κανουμε ηθελες να πεσεις στα βαθια...
    ΥΣ.Θελω προσωπικη απαντηση ,οχι "τσουβαλι"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. @Περίοπας
    Από τρελωκαμπερω Πασταφλωρα έρχεται ταχιστα η προσωπικη απαντηση.
    Εχουμε και λεμε. Δεν ηταν η πρωτη γαλερα που απλως με κοιταξε ο καπετανιος. Ηταν η πρωτη γαλερα που ο καπετανιος κυνηγησε αγρια, μεχρι να την κατακτησει την μικρη βαρκουλα μου. Και ειναι κυβερνητης πολλων καραβιων. Τωρα οσο για την θεση της διανομης των λαφυρων νομιζω οτι ειναι μια απο τις καλυτερες. Κλειδι!!! Πολλα φιλιά φιλε μου και μην μας ξεχνας εμας τα φιλισκουνια. Οσο για τους βοηθους θα ειχα τον καλυτερο που λεγεται Ευτυχια. Αλλα το φιλεναδακι μου εχει μια εφημεριδα που της εχει πιει το "ζουμι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Φιλεναδα,η λεξη μου "γαλερα" εχει την εννοια της καταναγκαστικης εργασιας.Θα σε μαλλωσω,δε διαβαζεις σχολια σε αναρτησεις απ το φιλισκουνι σου φαινεται...Μαλλον λογω φορτου..
    Ξερεις οι γαλερες=(δουλεία) ειχαν πολλα καταστρωματα με κωπηλατες διπλα διπλα σα σαρδελλες,και δεν εβγαιναν στο καταστρωμα(ζωη) σχεδον ποτε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @ Περίοπας
    Μου άρεσε η ανάλυσή σου, όταν την είχες κάνει παλιότερα!
    Αφήνει να εννοηθεί ότι όλοι μας ήμαστε σε μια γαλέρα και αγωνιζόμαστε...
    Είναι, όμως όμορφο, ίσως και ρομαντικό να καταφέρουμε να δούμε, ίσως σπάνια, την δουλεία και σαν δουλειά...
    Τώρα για το ποιος είναι ο εκάστοτε καπετάνιος...ε αυτό είναι "παππάς παιζόμενος σε χιλιάδες ταμπλώ", όπως λέει και ο Μήμης.
    Ας ευχηθούμε, λοιπόν να καταφέρνουμε, όσο μπορούμε να βλέπουμε και τα καλά της δουλείας...γιατί "ουδέν κακό αμιγές καλού"!!
    Να περνάς να σε ακούμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. καλησπέρα Θεοδοσία. είμαι σίγουρος πως μόνο από εμένα δεν περίμενες σχόλιο τώρα. ... αλλά δεν βαριέσαι... βλέπεις η ζωή είναι γεμάτη όλο εκπλήξεις... ποιος να φανταστεί πως μέσα σε λίγους μήνες έχουν αλλάξει όλα τόσο πολύ , τόσο γρήγορα... κατανοώ πως νιώθεις πίστεψέ με...

    δεν θα εμβαθύνω, απλά πέρασα να σου πώ μια καλησπέρα, ενα μεγάλο ευχαριστώ και μια μεγάλη συγνώμη... ξέρεις εσύ.
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. @Foyntas Spiros ( F.S.78)
    Είναι 4 η ώρα ξημερώματα και μόλις ολοκλήρωσα το έργο που μου ανέθεσαν να κάνω. Κι ανοίγοντας τα email μου τι βλέπουν τα ματάκια μου; Έναν φίλο που μου έλειψε και πολλές φορές τον σκεφτόμουν με αγάπη κι ανησυχία. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ πόσο χαίρομαι που σε βρίσκω.
    Την καλησπέρα την δέχομαι τα υπόλοιπα δεν χρειάζονται μεταξύ μας. Άλλωστε πιστεύω ότι το ίδιο θα έκανες για μένα.
    Πολλά φιλιά και που είσαι... φιλαράκι μην χανόμαστε.:)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!