Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

31 Ιανουαρίου 2010

Άτιμο παραθυράκι του FC.!!!




Έχεις κάνει καφέ, αισθάνεσαι χαλαρή και κάθεσαι μπροστά στο κομπιούτερ, να περάσεις την ώρα σου, κολυμπώντας στον @χωρο

Πρωτάρα και στο άθλημα αυτό. έχεις τον ανάλογο ενθουσιασμό

Ο καιρός έξω λυσσομανά με αέρα και βροχή. Κατάλληλος λοιπόν για κομπιουτεροχάζεμα.

Πως μου προέκυψε τώρα αυτή η λέξη; Κάτι ήπια φαίνεται...μάλλον ληγμένο.

Εδώ να συμπληρώσω ότι έχεις και την κατάλληλη αμφίεση, το οποίο σημαίνει, φόρμα χαχόλικη, σοσονάκια με μίκυ μάους και παντόφλες με φουντάκια...Το μαλλί σηκωμένο με κλάμερ να πετάνε οι τούφες δεξιά αριστερά, η τέλεια εικόνα του sex symbol.

Κι εκεί που χαζεύεις δεξιά αριστερά, με πέντε παράθυρα ανοιχτά,στον browser, ξαφνικά πετάγεται ένα μήνυμα από το fc, με ιαχές..."ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ...πόσο όμορφη είσαι"

Ψάχνεσαι να δείς ποιά είναι η όμορφη. Περιεργάζεσαι τον χώρο να δεις από που σε είδαν και σου κάνουν πλάκα...Κοιτάς την σκύλα σου που είναι όντως όμορφη και της χαμογελάς..

"Άντε πατσαβούρα πάλι σούφεξε" της λές και συνεχίζεις να χαζολογάς. Ξανά πετάγεται το μήνυμα με τις ίδιες ινδιάνικες ιαχές αυτή την φορά με κεφαλαία γράμματα όλο.

Και πριν προλάβεις να καταλάβεις τι γίνεται πετάγεται το παραθυράκι της συνομιλίας (που έχεις αφήσει χωρίς την απαραίτητη ρύθμιση, δηλ.να είσαι μέσα να παρακολουθείς, αλλά να μην σε βλέπουν) γιατί είσαι και λίγο Πάστα φλώρα κι αρχίζει η συνομιλία με το κλασσικό

"Γειά σου τι κάνεις; . Σε είδα και μου άρεσες, τι όμορφα μάτια, τι μαλλιά, που μένεις? πως σε λένε? α, ξέχασα αυτό το ξέρω..εεεεε...τι ύψος έχεις? βάρος? μένεις μόνη? έχεις σχέση? ΑΦΜ, ΙΚΑ, ΑΔΤ,? Εμένα με λένα Λέπουρα και μένω στα Σεπόλια. Οδηγώ νταλίκα "

Και πριν προλάβεις να σκεφτείς το πόσο βλαμμένη είσαι, έχεις πιάσει το ψιλό λακριντί με τον τύπο που τυχαίνει να είναι και μες στους φίλους σου (άσχετα αν δεν τον ξέρεις καθόλου) και ψιλομ@λ@κίζεσαι με το "ωχ αδελφέ και τι έγινε";

Είναι κακό να μιλήσω λίγο η γυναίκα; Βαρέθηκα να το παίζω απόμακρη και δήθεν...Και κουβέντα στην κουβέντα να τα γελάκια και μετά να τα γιουτιούμπια με αφιερώσεις τραγουδιών και πάρε και δώσε κανονικός διαγωνισμός μουσικών γνώσεων και να τα ποτάκια και να τα τσιγάρα, "Τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια έχουν κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια" και ξαφνικά σηκώνεις το κεφάλι και βλέπεις ότι έχει πάει 5 η ώρα το πρωί κι εσύ πρέπει να σηκωθείς στης 8 για δουλειά.

Αποχωρίζεσαι τον lover boy με λύπη και την πέφτεις για ύπνο, με την υπόσχεση ότι θα βρεθήτε την άλλη μέρα να συνεχίζεται το εικονικό πάρτι.

Πας στην δουλειά με εμφανή τα σημάδια του ξενυχτιού και στις πονηρές ερωτήσεις των συναδέλφων σκας εκείνα τα γεμάτα υπονοούμενα χαμόγελα σαν να ήσουν στο κρεβάτι αγκαλιά όλο το βράδυ και ξεσάλωνες...Γιατί αν πεις την αλήθεια φοβάσαι το γιουχάισμα και τις μούντζες που θ`αρχίσουν να σκάνε σαν πυροτεχνήματα μπροστά στα ξενυχτισμένα μάτια σου...

Την άλλη μέρα πάλι τα ίδια σε ελαφρύτερη δόση γιατί είσαστε κομμάτια και οι δύο από το προηγούμενο ξενύχτι...Και μετά στα εισερχόμενα μηνύματά σου βρίσκεις την φράση

"Παράξενο όλη νύχτα σκεφτόμουν τα μάτια σου", τα οπόία έχει δεί στις φωτογραφίες σου στο fc.

Πιάνεις τον εαυτό σου ξαφνικά να τον σκέφτεται και να περιμένει μ`ανυπομονησία την επόμενη εικονική επαφή μαζί του...Ταυτόχρονα δίνεις και κανένα χαστούκι στον εαυτό σου μήπως και συνέλθει αλλά του κάκου...Δεν πά να μλάς δεν πά να σκουντάς... αυτός( ο εαυτός σου) τον χαβά του.

Και για να μην μακρηγορώ το πράγμα δεν τραβάει και πολύ, γιατί σε κάποιο εικονικό ραντεβού αρχίζεις να διαισθάνεσαι ότι κάτι τρέχει. Αργεί πολύ να σου απαντήσει, κι αρχίζεις να ψιλιάζεσαι τον αψίλιαστο..."Μήπως έχεις κι άλλα παράθυρα ανοιχτά και μιλάς κι αλλού"; ρωτάς ευγενικά προσπαθώντας να μην βγάλεις την Κατίνα που κρύβεις μέσα σου...

'Πως το λες αυτό"; ρωτάει θιγμένος ο lover boy. Κι εσύ το καταπίνεις γιατί σε συμφέρει...

Μετά από πολλή ώρα αργοπορίας στο να σου απαντάει μονολεκτικά σου σκάει επιτέλους και το παραμύθι χωρίς δράκο..."Ξέρεις χθες που είχα βγει μου την πέσανε δύο γκόμενες και δεν ξέρω ποια να διαλέξω"

Καταπίνεις την γλώσσα σου, την ήττα σου, λες ευγενικά καληνύχτα ενώ σου έρχεται η επιθυμία να ξεκατινιαστείς τελείως και να του πεις "Τότε προς τι όλο αυτό το παιχνίδι";

Πας για ύπνο, εξαφανίζεσαι από τα παράθυρα του fc και πλέον διαπιστώνεις πόσο αφελής είσαι, πόσο αλλοπαρμένη, κι ότι η ανάγκη του να ερωτευτείς και να νιώσεις σε οδήγησε σε λάθος μονοπάτια.

Αναγνωρίζεις το πόσο ειλικρινής ήταν μαζί σου τον εκτιμάς, δίνεις το oscar της μ@λ@κί@ς σ`αυτόν που το κέρδισε με το σπαθί του, δηλ. στον εαυτό σου και συνεχίζεις την ζωή σου με κλειστά παράθυρα και πόρτες.
Άτιμο παραθυράκι, αν ξανανοίξεις ....χμ...ίσως και να απαντήσω!
...γιατί, πως να γλυτώσω από αυτό που κάνει τη μοναξιά μου να φαντάζει παράδεισος??

Το παιχνίδι είναι στημένο και στα μέτρα τους...

Ξέρω ότι δύο ημέρες σας έχω ξενίσει με τις αναρτήσεις μου αλλά θα μοιραστώ ένα μυστικό μαζί σας..
Με τίμησε ο Άνεμος με την εμπιστοσύνη του κι είμαι πλέον και στους εκατό συντάκτες
των Bloggers ενωμένοι ποτέ νικημένοι αλλά σε ποιό δυναμική βάση πλέον.
Και το  λέω αυτό, γιατί πάντα ήμουν, απλώς τώρα κολυμπάω πιο βαθειά στον θαυμάσιο βυθό τους και είναι μεγάλη εμπειρία για μένα.
Κι επειδή συνεργάζομαι πολύ στενά πλέον μαζί τους σε όλα τα επίπεδα του blogging  κάποια πράγματα
που κρίνω ότι είναι σημαντικό να τα μοιραστώ μαζί σας θα τα βάζω κι εδώ για να καταλάβετε  το παιχνίδι που μας παίζουν...
Αυτό το βίντεο όταν το πρωτοείδα έπαθα σόκ...Είναι συγκλονιστικό γι αυτό το μοιράζομαι μαζί σας....
Αξίζει τον κόπο...Θα σας λύσει πολλά ερωτήματα.
Σας υπόσχομαι όμως ότι το θολό θα κρατήσει το ύφος και την τρέλα που το διακατέχει... κι αυτές οι πολιτικού περιεχομένου αναρτήσεις θα είναι σπάνιες...Αύριο το θολό τοπίο θα επανέλθει με το δικό του 
πασταφλώρικο ύφος...
Σας φιλώ και σας ευχαριστώ για την στάση σας εδώ.:)




Πηγή:Bloggers ενωμένοι ποτέ νικημένοι

30 Ιανουαρίου 2010

ΤΩΡΑ ΕΞΑΡΓΥΡΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΑ

















 ΣΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΜΑΣ ΑΡΘΡΟ 
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΤΗΚΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΥΝΑΜΙΚΗ ΜΑΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΕΙ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ  ΠΟΥ ΤΟΝΙΣΤΕ  ΔΗΜΟΣΙΕΎΤΗΚΕ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ  
ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΗΜΕΝΗ BLOGO ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ  ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ 









Το blogging κατάντησε εργαλείο διαφόρων επαγγελματιών, που μεταπήδησαν από τις επαγγελματικές ιστοσελίδες τους στα blogs, που είναι πιο δημοφιλή ίσως και έχουν "πέραση".
Όμως αυτοί δεν είναι μπλόγκερς!
Ας μην ευτελίζουν, λοιπόν, με τις ιδιοτελείς επιδιώξεις τους, κάτι όμορφο, πηγαίο και αληθινό που άρχισε να γεννιέται από σκεπτόμενους απλούς πολίτες, μέσα στο διαδίκτυο, με το blogging.
ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΌΜΑΣΤΕ ΠΛΉΡΩΣ
ΟΛΗ Η BLOGOΠΑΡΕΑ ΤΟΥΣ  ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ ΕΝΑΣ ΕΝΑΣ
ΜΕΡΙΚΟΙ ΣΤΟΝ ΟΠΑΠ ΚΑΙ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ
ΑΛΛΟΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ  ΤΟΥΣ
ΚΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ  ΕΡΤ
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΩΣ ΜΕΛΟΣ ΣΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΌ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
KAI ΒΈΒΑΙΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΠΟΜΠΕΣ ΤΟΥ
ΜΕΤΑ ΒΑΙΩΝ ΚΑΙ ΚΛΑΔΩΝ 
ΑΣ ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΗΛΙΘΙΟΙ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ  ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΕΧΕΙΑ-ΑΝΕΡΓΙΑ-ΑΔΙΚΙΑ-ΔΙΑΦΘΟΡΑ
ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΝΤΑΛΑΓΜΑ ΝΑ ΦΑΜΕ ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΜΗΝΥΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΟΣ ΔΗΛΩΣΕ
Η ΕΡΤ υπήρξε το σπίτι μου σχεδόν επί δύο δεκαετίες. Αισθάνομαι ότι οφείλω να τη βοηθήσω στις δύσκολες στιγμές που περνά μετά από 5 καταστροφικά χρόνια.
δηλαδη γυρνατε ΧΩΡΙΣ ΜΙΣΘΟ ΩΣ ΑΛΛΟΣ ΗΡΩΑΣ?? ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ ΝΑ ΜΑΣ ΣΏΣΕΤΕ? 

ΑΣ ΜΠΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ ΟΠΩΣ ΔΙΑΤΥΜΠΑΝΊΖΕΙ 
ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΣ ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΑΡΑΛΕΙΠΕΙ  ΝΑ ΜΑΣ ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΟΤΑΝ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ 
http://tvxs.gr

ΑΣΧΕΤΟ   ΚΥΡΙΕ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΤΗ ΥΠΕΡΜΑΧΕ ΤΗΣ ΠΟΛΥΤΙΣΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ ΚΑΙ CARTEL ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΔΕΝ ΜΑΣ ΠΊΝΟΥΝ ΤΟ ΑΙΜΑ??
60 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΑΝ ΠΕΡΣΙ ΓΙΑ ΧΑΡΗ ΤΟΥΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΠΑΡΑΣΥΡΟΥΝ ΑΤΟΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΘΕΝ ΜΑΝΔΥΑ ΤΗΣ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΌΤΗΤΑΣ,(ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΜΕΝΟΥΝ ΒΟΡΕΙΑ ΠΡΟΑΣΤΙΑ) ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΦΡΟΣΎΝΗΣ,  ΚΑΙ ΤΗΣ  ΑΡΙΣΤΕΡΊΣΤΙΚΗΣ ΑΙΣΘΗΣΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΎΝΗΣ... ΝΑ ΜΗΝ ΠΟΡΏΝΟΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΕΣ
ΣΕ ΛΙΓΟ ΠΟΣΑ ΛΕΦΤΑ ΘΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΠΡΟΛΕΤΑΡΙΟΣ ΚΟΥΛΟΓΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΡΤ

ΕΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΛΟΙΠΟΝ



Πηγή:Bloggers ενωμένοι ποτέ νικημένοι!!!

29 Ιανουαρίου 2010

Μαγέψαν την ψυχή μου οι σειρήνες...

Το θολό μεράκλωσε σήμερα...(μήπως θα έπρεπε  να το βγάλω το θολωμένο μου μυαλό καλύτερα);
Ταξιδεύει κι ονειρεύεται...
Ονειρεύεται τον έρωτα βοριά...
Μέσα στα φύλα της καρδιάς...


Και νάμαι πάλι τώρα στο καράβι γι άλλο ταξίδι...
Μα ίδια θάλασσα μ`αρπάζει
κι απάνω πούλεγα η φωτιά δεν ξανανάβει
κι αν ναυαγήσω κι άλλη μιά δεν με πειράζει...

Μαγέψαν την ψυχή μου οι σειρήνες...
γι άλλο νερό των συμπληγάδων τώρα πάω...
ας πάρουν ότι θέλουνε κι εκείνες...
εγώ το ξέρω μόνο ζώ όσο αγαπάω...






(Πιάτα να σπάσω δεν βρίσκω...Όλα μέσα στο πλυντήριο είναι στοιβιασμένα...
Ανεπρόκοπη γυναίκα δεν σας λέω τίποτα).

28 Ιανουαρίου 2010

« Η ΚΥΡΙΑ… «TOO MUCH»…»




Το παρακάτω κείμενο, γράφτηκε από την φίλη μου ANASA,
μετά από δική μου παράκληση. Πολύ λίγες προσθήκες γίνανε από μένα. 
Σας αφήνω με την απορία αν πρόκειται για δική μου εμπειρία ή φίλης μου...
Άλλωστε όλα στην ζωή είναι εμπειρίες που μας βοηθάνε να πάμε ένα βήμα μπροστά.


Το παρατσούκλι  της ήταν αυτό, η κυρία «too much..». Είχε αυτό το «κάτι» που οι άνδρες φοβόντουσαν.. Ήταν «πολύ» σε όλα της.. Πολύ όμορφη, πολύ ντελικάτη, πολύ έξυπνη, πολύ ενθουσιώδης, πολύ παθιασμένη, πολύ γελαστή, πολύ δυναμική, πολυτάλαντη.
Όλα αυτά τα «πολύ», ήταν προτερήματα και ελαττώματα ταυτόχρονα. Το ήξερε αυτό και κάθε φορά που έκανε μια νέα γνωριμία η καρδιά της έτρεμε στην ιδέα ότι για άλλη μία φορά θα ήταν «too much to be with».
Έτσι κι εκείνη τη μέρα, όταν γνωρίστηκε με τον Απόστολο, τα πάντα έδειχναν ότι ταίριαζαν, είχαν πολλά κοινά κι αυτό ήταν κάτι που ναι μεν την ευχαριστούσε, αλλά την φόβιζε συνάμα. Θα ήταν αυτός ο τύπος του άνδρα που δεν θα τον τρόμαζε το «too much» της;
Που θα μπορούσε να την κρατήσει δίπλα του χωρίς κάποια στιγμή να αισθανθεί μειονεκτικά απέναντί της;

Είχε κουραστεί πιά να βιώνει την μοναχικότητά της εξ`αιτίας αυτού του "too much".
Άρχισε λοιπόν να συμβιβάζεται με την ιδέα μιάς γνωριμίας μέ την μεσολάβηση φίλων.
Πήγε να τον συναντήσει με μια μικρή ελπίδα να σιγοκαίει μέσα της. 
Ήθελε πια να μοιραστεί την καθημερινότητά της μ`έναν σύντροφο.

Προσπάθησε να είναι χαμηλών τόνων, να κρατήσει το εκρηκτικό ταπεραμέντο της όσο το δυνατό πιο ήπιο, τόσο όσο να μην τον τρόμαζε. Εκείνος φαινόταν δυναμικός τύπος, ομιλητικός, ευγενικός, χιουμορίστας με πολλά ενδιαφέροντα. Εκείνη παρέμενε ήσυχη, χαμηλών τόνων, τον άκουγε με προσοχή και φρόντιζε το χαμόγελο, οι εκφράσεις της, οι κινήσεις της καθώς και αυτά που του έλεγε να είναι μετρημένα και μέσα στα πλαίσια,  κρατώντας ένα χαμηλό προφίλ. Έτσι πίστευε ότι θα τον κέρδιζε, εξάλλου δεν είχε κι άλλη επιλογή. Φοβόταν πως αν έδειχνε το εκρηκτικό της ταπεραμέντο εξ’αρχής δεν θα προλάβαινε ούτε τον καφέ του να πιεί μαζί της. Εξάλλου έτσι συνέβαινε με τους περισσότερους άνδρες που γνώριζε…δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το too much της!

Η συζήτηση κυλούσε  ομαλά. Εκείνος εξακολουθούσε να περιαυτολογεί κι εκείνη να χαμογελά συγκαταβατικά. Μέσα της όμως ένιωθε λες και θα έσκαγε! Είχε καταπιέσει τον αυθορμητισμό της σε σημείο να νιώθει μια άλλη. « Βρε τι κάνω για τους άνδρες..» σκεφτόταν..και αρκούνταν σε χαμόγελα συγκατάβασης, σε λίγα λόγια, μετρημένα και καλά.

Στο τέλος της  βραδιάς κι ενώ ήταν η ώρα να χωρίσουν κι εκείνη περίμενε να της ζητήσει να ξαναβρεθούν, εκείνος ξαφνικά γύρισε και της είπε:
 « Ξέρεις…να….καταρχήν είσαι πολύ όμορφη γυναίκα, αλλά να….» κόμπιασε και εκείνη πάγωσε.. «Το αλλά τι το θέλει;» αναρωτήθηκε, «..αφού ήμουν υπόδειγμα χαμηλών τόνων και συγκατάβασης! …μήπως θέλει να μου ζητήσει να ξαναβρεθούμε και διστάζει; μάλλον αυτό θα είναι!», σκέφτηκε εκείνη με σιγουριά.
Ξαφνικά της είπε « Έχεις όλα τα καλά του Θεού Κατερίνα  μου, αλλά έχεις ένα βασικό κακό για μένα»….εκείνη πάγωσε στο άκουσμα της φράσης του.
Περίμενε με αγωνία να ακούσει ποιό θα ήταν το βασικό κακό της…μήπως το ότι κάπνιζε; Aυτό ενοχλούσε κάποιους..Δεν μπορούσε να σκεφτεί κάτι άλλο, μιας και είχε προσέξει πάρα πολύ και φρόντισε να του κάνει καλή εντύπωση. «Τι κακό;» τον ρώτησε με αγωνία… « Να , είσαι….είσαι ήσυχη και συγκαταβατική..πως να το πω…too much low profile βρε παιδί μου!» ...


Eκείνη πάγωσε στο άκουσμα της φράσης που της είχε γίνει σήμα κατατεθέν, αλλά αυτή τη φορά για άλλο λόγο. Πάντα ήταν too much λόγω του εκρηκτικού ταπεραμέντου της κι όχι για το ακριβώς αντίθετο!!! Αυτό που άκουσε την έκανε έξω φρενών!!

Σηκώθηκε πάνω αγανακτισμένη λέγοντας , « ..βρε δε σας πιάνει κανείς πουθενά εσάς τους άνδρες! Ό ένας δεν αντέχει την πολύ έντονη προσωπικότητα κι ο άλλος το πολύ χαμηλών τόνων. ..κουράστηκα η γυναίκα! αϊ σιχτίρ πια!!! Είστε όλοι  too much για να σας αντέξω!!!» είπε και τον άφησε παγωμένο, άφωνο, να την κοιτάει με το στόμα ανοιχτό καθώς περπατούσε προς την έξοδο τινάζοντας περήφανα τα μακριά μαλλιά της.

27 Ιανουαρίου 2010

Το ξεσκαρτάρισμα...






Μία λέξη ανεβαίνει στο στόμα μου από το πρωί...Ξεσκαρτάρισμα...Το επαναλαμβάνω συνεχώς και προσπαθώ να βρω την αιτία.
Πίνω καφέ, προσπαθώ να κάνω κάποιες δουλειές που θ`απασχολήσουν το μυαλό μου, του κάκου όμως..
Η λέξη επαναλαμβάνεται κι από ψίθυρος αρχίζει να γίνεται κραυγή...
Νιώθω τον εαυτό μου ανίκανο να λειτουργήσει και  να συγκεντρωθεί  λες κι ο μικρός διάβολος που κρύβω μέσα μου έχει κηρύξει την δική του επανάσταση.
Κάθομαι κι αρχίζω να γράφω τι θέλω να ξεσκαρτάρω από την ζωή μου, τι είναι αυτό που με πονάει που με πληγώνει, που μου στερεί την χαρά της ζωής και με βυθίζει σ`αυτό το τέλμα της απελπισίας.
Στην αρχή είναι όλα μπερδεμένα, όλα μαζί και τίποτα...Σε λίγο όμως  το κουβάρι αρχίζει να ξετυλίγεται...
Το χέρι απελευθερώνεται κι οι σκέψεις αποτυπώνονται σαν  χείμαρρος  λύτρωσης στο χαρτί.
Τι με πληγώνει τι με θλίβει; Τι είναι αυτό που διώχνοντας το από την ζωή μου θ`ανασάνω;

* Τους δήθεν και τους τάχα...
*Τους ανθρώπους που στην αγάπη και στο δόσιμο ψυχής απαντάνε με  θεατρική υποκρισία.
*Τους... "τι έχω να κερδίσω από σένα τι θα μου δώσεις";
*Εκείνους που στην αλήθεια μου απαντάνε με ψέμα
*Τους φίλους... άφιλους...τους "θα σε θυμάμαι", αλλά σε ξεχνώ με την πρώτη ευκαιρία.
*Τους...σου το υπόσχομαι... αλλά ξέρεις δεν θα μπορέσω
*Τους... θα σου τηλεφωνήσω...θα σου στείλω μήνυμα...
*Τους δήθεν αντιρατσιστές που φοβούνται να εκφράσουν  τον ρατσισμό τους, μόνο ψιθυριστά σε κλειστές παρέες και με συνωμοτικό  ύφος.
*Τα ανθρωποειδή  που κρύβουν το τέρας της ανωμαλίας μέσα στην ψυχή τους.
*Τους έλα μωρέ πλάκα έκανα...με τα όνειρά σου.
*Τους... κατά λάθος  εξεπίτηδες...τους μίζερους...τους αχάριστους στο δώρο της ζωής...τους υλιστές.
*Αυτούς που άνοιξα το σπίτι μου και την καρδιά μου τους φιλοξένησα, και φεύγοντας μου στερήσανε ότι πιο αγαπημένο είχα.
Ξεσκαρτάρω τα" μεγάλα λόγια" από μικρούς ανθρώπους και κρατάω τις "μικρές πράξεις ψυχής" από μεγάλους ανθρώπους.
ΑΥΤΗ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ!!

Κρατάω την αλήθεια μου... για όσους θα ήθελαν να την ανακαλύψουν, (αυτή είμαι εγώ)...και κλείνω την πόρτα της καρδιάς μου σε οτιδήποτε ψεύτικο και κάλπικο είχα στην ζωή μου.
....Κι η πορτα αυτή θα ανοίξει μόνο σε αυτούς που θα κερδίσουν το κλειδί ...(ή μόνο σε αυτούς που θα αφουγκραστούν τους χτύπους της) 

Tο παρακάτω τραγούδι  μου το αφιέρωσε ένας καλός μου φίλος δημοσιογράφος  από την εκπομπή του στο ραδιόφωνο.
Λέει την αλήθεια μου... και το αφιερώνω κι εγώ με την σειρά μου σε όποιον τον εκφράζει.







26 Ιανουαρίου 2010

Τώρα έγινα ρατσίστρια.




Ερώτηση 1:Γιατί όταν θέλω ν`αγιάσω οι διαόλοι δεν μ`αφήνουν;
Έγραψα πριν μερικές μέρες για το μεταναστευτικό, εξέθεσα τις απόψεις μου κι ηρέμησα.
Μέχρι εχθές που η συνάδελφος στην δουλειά, (Αλβανίδα) μ`΄εκανε τούρμπο.
Ήρθε με πολύ στυλάκι και άρχισε την συζήτηση για το μεταναστευτικό για να καταλήξει μετά από αρκετή ώρα στο εξής:"Τελικά πρέπει να σας αναγνωρίσω ότι έχετε μεγάλη υπομονή εσείς οι Έλληνες, γιατί αν είσασταν στην πατρίδα μου θα σας είχαμε σπάσει στο ξύλο και φυσικά ούτε συζήτηση για ιθαγένειες και δικαιώματα".
Αυτό το έχω κουβεντιάσει με τους δικούς μου στην Αλβανία.
Την κοίταζα με ανοιχτό στόμα. Δεν πίστευα στ`αυτιά μου.
Και σήμερα το πρωί μου είπε το εξής: "Τον κ..λο  σας να χτυπάτε κάτω, το νομοσχέδιο θα περάσει και σε 20 χρόνια το πολύ 'Σιάκι" (ειρωνικό το Σιάκι) θα σας κυβερνήσουμε".
Τα σχόλια δικά σας.



5 0   Ε ρ ω τ ή σ ε ι ς   Ε ν ό ς   Π ο λ ί τ η


(01)  Η ψήφος στους Μετανάστες τι ακριβώς θα προσθέσει στην χώρα που λέγεται Ελλάδα;

(02)  Τι ακριβώς έχει η χώρα Ελλάδα που (και) με το δικαίωμα ψήφου θα προσφέρει σε αυτούς τους ανθρώπους;

(03)  Γιατί τονίζεται συνεχώς, η οικονομική ωφέλεια της χώρας από τους Μετανάστες; Πότε ερευνήθηκε κάτι τέτοιο σε επίπεδο Επιστημονικού μέτρου, και σε συλλογική κλίμακα;

(04)  Γιατί όλοι μας, έχουμε μπολιαστεί ότι δεν προτιμώνται κάποιες δουλειές και ευτυχώς που υπάρχουν οι Μετανάστες, ΕΝΩ, η αλήθεια είναι πως οι Έλληνες εγκατέλειψαν αυτές τις δουλειές διότι οι Μετανάστες έριξαν τα μεροκάματα;

(05)  Αντίθετα, γιατί λογίζεται το παραπάνω σαν επιτυχία διότι, υποτίθεται, κρατά την Ελληνική οικονομία ανταγωνιστική;

(06)  Με αύξηση της ανεργίας των ήδη πολιτών;

(07)  Ή είναι τεράστια αποτυχία γιατί το κράτος, με όλες τις κυβερνήσεις, δεν έχει επιτρέψει υποδομές παραγωγής προϊόντων/υπηρεσιών που να αμείβουν ικανοποιητικά τους εργαζόμενους ενώ παραμένουν ανταγωνιστικά;

(08)  Αν η Ελλάδα έχει ανάγκες σε Μετανάστες, τότε, γιατί ουδέποτε ζήτησε να έρθουν και να πλαισιώσουν την Ελληνική κοινωνία και το εργατικό δυναμικό της χώρας;
Ο κύριος Παυλόπουλος ευχαρίστησε δημόσια τους εισβάλοντες Πακιστανούς, και άλλους «που μας προτιμούν». Αν αυτό ήταν σωστό, τότε, γιατί δεν ζήτησε νόμιμους Μετανάστες και, ως παράνομοι, θαλασσοπνίγονται;

(09)  Οι Μετανάστες στην χώρα μας γιατί προπαγανδίζονται ως εν δυνάμει αιμοδότες του Ασφαλιστικού μας συστήματος, και του Οικονομικού, ενώ, στην χώρα μας για να βρει κάποιος δουλειά πρέπει κάποιος άλλος να την αφήσει;

(10)  Αυτός δεν είναι και ο λόγος που η Ελλάδα ουδέποτε ζήτησε Μετανάστες;


(11)  Αν τα παιδιά των Μεταναστών δεν έχουν γνωρίσει την πατρική χώρα, και δεν την αγαπούν, όπως είναι μια από τις βασικές αιτιολογίες της απόδοσης ψήφου, τότε, ποια είναι η ευθύνη των γονιών στο σπίτι τους; Τι τα μαθαίνουν;

(12)
α)  Γιατί να επωμισθεί η δική μου χώρα ΚΑΙ την ανευθυνότητα αυτών των γονιών, ή την πονηριά τους; Εγώ γιατί λατρεύω (πχ) την Ζάκυνθο σαν κομμάτι της πατρίδας μου και ας μην έχω πάει ποτέ;
β)  Οι διάφορες προσφέρουσες κυρίες, μέσω ΜΚΟ ή μη, βγαίνουν μόνιμα, στα έντυπα, φωτογραφίες αγκαλιά με συμπαθή Αφρικανάκια και ουδέποτε με Αλβανάκια, ενώ, οι Αλβανοί, της γειτονικής μας Αλβανίας, είναι το 60% των Μεταναστών και οι Αφρικανοί το 10%.
Γιατί ο ιδιότυπος αυτός ρατσισμός;

(13)  Τα παιδιά των παράνομων Μεταναστών (οι οποίοι νομιμοποιήθηκαν εκ των υστέρων) θέλουν να λογίζονται ως δικαιούμενα Ελληνικών Πολιτικών δικαιωμάτων, διακηρύττοντας ότι δεν ευθύνονται για τις πράξεις των γονιών τους.
Τα δικά «μου» παιδιά, τι φταίνε αν κάποτε «εγώ» ψήφισα (πχ) τον κ Σημίτη ο οποίος νομιμοποίησε εισβολείς Μετανάστες;

(14)  Αν η ισχνή και μικρή μας χώρα έχει τόσο μεγαλεπήβολες βλέψεις ενσωμάτωσης Μεταναστών, και, το ίδιο πράξει σε αναλογία η ΕΕ, οι χώρες προέλευσης των Μεταναστών σε ποιον θα ανήκουν; τι θα απογίνουν;

(15)  Γιατί, αφού ανακουφίσουμε στο μέτρο του δυνατού τους Μετανάστες, δεν καταβάλουμε τις ίδιες προσπάθειες να τους βοηθήσουμε, και στην συνέχεια να επιστρέψουν και να βελτιώσουν την δική τους χώρα;

(16)  Όλοι, μα όλοι, οι Μετανάστες διαμαρτύρονται για διάφορα προβλήματα της χώρας μας. Τουλάχιστον, ορισμένοι προσθέτουν για «ξεκάρφωμα» ότι αγαπάνε την χώρα μας. Και εγώ αγαπάω το σπίτι τους αν το βλέπω συνέχεια, θα μου το δώσουν;

(17)  Η γενική απορία είναι γιατί δεν έμεναν στα προβλήματα της δικής τους χώρας, αλλά ήρθαν εδώ να μας «ζητούν τον λόγο» για τα δικά μας;

(18)  Και αν δεν μπορούσαν αλλιώς γιατί δεν συνεχίζουν, όπως μπήκαν και σε εμάς παράνομα, προς μια άλλη καλύτερη χώρα;

(19)  Που σίγουρα και πιο εύκολη Γλώσσα, και πιο χρήσιμη διεθνώς, θα έχει από την δική μας;

(20)  Εξουσιοδοτήσαμε ποτέ εμείς ως λαός κάποιον, να τάξει «λαγούς με πετραχήλια» σε άλλους λαούς, ώστε να υπάρχουν Μετανάστες που τώρα είναι δέσμιοι των αρχικών τους επιλογών, δηλαδή να έχουν μάθει την δύσκολη γλώσσα μας και να έχουν πλέον εθιστεί στην χώρα μας;


(21)  Αυτή η συνεχή και συντονισμένη προσπάθεια, για σταδιακή πολιτογράφηση εκκατομυρίων Μεταναστών, και η αντίστοιχη τεράστια αλλοίωση του Εκλογικού Σώματος, γιατί δεν λογίζεται ως ανήθικη;

(22)  Γιατί, αντίθετα, λογίζεται ως Ανθρωπιστική;

(23)  Γιατί η λυσσαλέα προπαγάνδα των ημερών θολώνει εντέχνως τα Ατομικά δικαιώματα με τα Πολιτικά δικαιώματα;

(24)  Ατομικό, ανθρώπινο, δικαίωμα είναι η τιμή, η υπόληψη, η ασφάλεια, κλπ.
Είναι ατομικό δικαίωμα και το αίτημα για την ιδιοκτησία του σπιτιού του άλλου; (ψήφος/ιθαγένεια)

(25)  Είναι ανθρώπινο δικαίωμα (α) η εισβολή στο σπίτι του άλλου, και (β) η απαίτηση για (γ) συνιδιοκτησία του σπιτιού;

(26)  Οι Έλληνες Μετανάστες πήγαν σε άλλες χώρες με πρόσκληση ή αποδοχή για εργασία. Οι Έλληνες Μετανάστες δεν εισέβαλαν στις ξένες χώρες, αλλά πήγαν νόμιμα και με υπολογισμό, από αυτές τις χώρες, για τις ανάγκες και τα κριτήρια υποδοχής τους.
Οι εδώ Μετανάστες σε ποιο ποσοστό ανήκουν στην κατηγορία αυτή; Με άλλα λόγια, σε ποιο ποσοστό δεν είναι «έτσι θέλω» εισβολείς;

(27)  Οι νόμιμοι Μετανάστες δεν πήγαν σε άλλες χώρες:
- ούτε σπρωγμένοι από τα παιχνίδια του Διεθνισμού
- ούτε για να αλώσουν τις τοπικές κοινωνίες
- ούτε για να δημιουργήσουν εκ του μηδενός εθνικές μειονότητες
- ούτε για να αλλοιώσουν τα εκλογικά σώματα
- ούτε για να πάρουν την δουλειά του ντόπιου.
Οι εδώ Μετανάστες σε ποιο ποσοστό ανήκουν στην κατηγορία αυτή;

(28)  Γιατί η ανησυχία των πολιτών σε όλα αυτά τα τεράστια τεκταινόμενα λογίζεται σαν Ξενοφοβία; και μάλιστα και από τον Πρωθυπουργό μας;

(29)  Πότε συμφωνήσαμε ότι στο περιεχόμενο της ψήφου μας, εξουσιοδοτούμε και για την παιδαγωγική μας καθοδήγηση, αν υποθέσουμε ότι πράγματι είμαστε Ξενοφοβικοί; Και ποιος αποφασίζει ποια θα πρέπει να είναι αυτή;

(30)  Υπάρχει αντίστοιχη λέξη για τον φόβο μας της εισαγόμενης τεράστιας ανεργίας;


(31)  Την οποία λέξη, θα την υιοθετήσει και ο κ Πρωθυπουργός, και θα την αναφέρει επίσης συχνά;

(32)  Υπάρχει αντίστοιχη λέξη για τον φόβο μας, εξ αιτίας της εισερχόμενης τεράστιας ανεργίας, στην συνεπαγόμενη τεράστια εγκληματικότητα, ποιότητας και ποσότητας επιπέδου ΗΠΑ;

(33)  Η Τουρκία (ή η Αλβανία, ή τα Σκόπια), γιατί να μας ζητά το ένα κομμάτι και το άλλο κομμάτι, και να μην εποικίσει με Μετανάστες τα κομμάτια που την ενδιαφέρουν, ώστε στην συνέχεια πληθυσμιακά ισχυρότερα, και με ψήφο, αυτά τα μέρη να ζητήσουν την απόσχιση σε αντιστοιχία Κοσσόβου;

(34)  Γιατί έχει σχηματιστεί μια πλειάδα ΜΚΟ (πολλές είναι και επιδοτούμενες), όπως και εφημερίδες, που δεν προλαβαίνουμε οι πολίτες να πούμε κουβέντα, και σπεύδουν να μας κατατάξουν αυθαίρετα σαν Φασίστες, ή Ρατσιστές, ή Εθνικιστές;

(35)  Γιατί δεν συμβαίνει αντίστοιχη δράση ΜΚΟ, και εφημερίδων, με ΣΥΝΕΧΕΙΣ κατηγορίες εναντίον του λαού τους στο Μεταναστευτικό θέμα σε άλλες χώρες; Όπως (πχ) Ισραήλ, Ελβετία, Τουρκία, Ιταλία, FYROM, Αλβανία, Κύπρο, Ιρλανδία;

(36)  Γιατί στην Ιρλανδία, το φθινόπωρο 2009, κάποιοι θερμόαιμοι (ας πω ότι ήταν Ρατσιστές, και Ναζί) έσπασαν 2-3 σπίτια νυχτιάτικα, Βαλκάνιων(;), όλοι οι δύστυχοι Μετανάστες έφυγαν άρον-άρον, και μετά από δυο ημέρες κανένα Πρακτορείο δεν ασχολιόταν πλέον με την είδηση, ούτε ΜΚΟ;

(37)  Γιατί δεν λέει κανείς τους Ιρλανδούς «Ρατσιστές»; Γιατί, όμως, ειδικά για ΕΜΑΣ, κάνουμε-δεν κάνουμε, πούμε-δεν πούμε, υπάρχει τέτοιος ζήλος από τους άλλους;

(38)  Γιατί Πρωθυπουργοί άλλων χωρών δεν δηλώνουν δημόσια και φωναχτά για τον λαό τους αν είναι ξενοφοβικός και ανάλογες ορολογίες;

(39)  Γιατί πολλά έντυπα, αλλά και πλήθη οπαδών παρατάξεων, κυρίως αριστερά του κέντρου, ειρωνεύονται συνεχώς που να πήγε η φιλοξενία μας για την οποία υπερηφανευόμαστε, ενώ δεν είναι αυτό το θέμα αλλά το να δώσουμε και το «σπίτι» μας; (ψήφο)

(40)  Όπως είναι η μορφή με την οποία προωθείται η ρύθμιση περι Ιθαγένειας, δλδ χωρίς προϋπάρχουσα ποσόστωση επί της χώρας μας, σε τι διαφέρουν τα κύματα Μετανάστευσης από κανονικότατο Εποικισμό;


(41)  Το ΠΑΣΟΚ, και τα άλλα κόμματα, αντιδρά «μετά βδελυγμίας» στον εποικισμό περιοχών όπως της Γάζας, ή της Β.Κύπρου. Ποια είναι η διαφορά του Μεταναστευτικού εποικισμού που γίνεται στην δική μας χώρα;

(42)  Αν, τελικώς, υπάρξει διάταξη για προϋπάρχουσα ποσόστωση επί της χώρας μας, θα ισχύει αυτή με αυστηρά μέτρα τέτοια ώστε να μην αυξάνεται τεχνητά από επιπλέον έμμεσες πολιτογραφήσεις «εκ συμπαθείας», ή «εξ αγχιστείας», και συναφών προσελεύσεων;
Ο κύριος Σημίτης γιατί έσπευσε, «άρον-άρον», να περάσει τον «Νόμο περί συνένωσης»;

(43)  Ακούγεται ότι μέσα από την αθρόα πολιτογράφηση των επερχόμενων Μεταναστών το κράτος επιχειρεί και την εξομάλυνση της υπογεννητικότητας μας. Αν αυτό ισχύει, λογίζεται ως ηθικό;

(44)  Αν το κράτος δεν θέλει να μας «τιμωρήσει» που είμαστε υπο-γεννητικοί ως λαός, προτίθεται να πάρει δραστικά και ουσιαστικά μέτρα υπερ της δικής μας υπερ-γεννητικότητας, αντί να προσβλέπει στους Μετανάστες;

(45)
α)  Γιατί δεν προωθείται με τον ίδιο ζήλο το θέμα της Ομογενειακής Ψήφου, που μοιάζει και πιο ηθικό, και για το οποίο δεν είμαστε ούτε «Ξενόφοβοι», ούτε «Ρατσιστές»;
β)  Οι Ομογενείς, λέγεται, οτι δεν είναι τόσο επιθυμητοί διότι δεν θα έχουν συναίσθηση των αποφάσεων της ψήφου τους για έναν τόπο στον οποίο δεν ζουν. Γιατί κρίνεται πως θα έχει συναίσθηση η ψήφος ενός Αλβανού, ή Πακιστανού, για την Μυτιλήνη, ή την Ήπειρο, ή την Μακεδονία, απέναντι σε απαιτήσεις γειτονικών κρατών;

(46)  Με ποιο ΗΘΙΚΟ δικαίωμα μια εκλεγμένη Κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την ψήφο μας, που της δόθηκε για διαχειριστικούς λόγους σε τρέχοντα θέματα, και αποφασίζει σε βαριά θέματα Θεσμών, όπως τα αφορόντα τους Μετανάστες, χωρίς Δημοψήφισμα;

(47)  Γιατί το θέμα της Ιθαγένειας ή Υπηκοότητας (βλ. ψήφος) στους Μετανάστες θα προωθηθεί με κοινοβουλευτική διαδικασία, σαφώς νομότυπα αλλά, όχι με Δημοψήφισμα;

(48)  Αν οι υποστηρικτές του "δικαίωμα ψήφου στους Μετανάστες" δεν θέλουν Δημοψήφισμα φοβούμενοι πως θα καταψηφιστεί,
αυτό δεν είναι Φασιστικό προς τους ανθρώπους που απαρτίζουν την πλειοψηφία;
Δεν είναι, εν τέλει, και Ρατσιστική αντιμετώπιση στους ανθρώπους αυτής της πλειοψηφίας;

(49)  Η προπαγάνδα υπέρ των, εκ των υστέρων νομιμοποιημένων, εισβολέων Μεταναστών, έχει ωθήσει, ή προσλάβει, ακόμη και γραφίδες από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
Προωθεί ακόμη και «αθώες» συζητήσεις τύπου «καφενείου» σε τηλεοπτικές εκπομπές και διαδικτυακές σελίδες.
Όλη αυτή η λυσσαλέα μεθόδευση, όλος αυτός ο παρασκηνιακός μηχανισμός προώθησης, γιατί ουδέποτε λειτούργησε για χρονίζοντα, δίκαια, αιτήματα άλλων δεινοπαθούντων κοινωνικών ομάδων;
Με άλλα λόγια, ποια, και πόσο μεγάλα πια, είναι τα συμφέροντα που προωθούν, τόσο, όλη αυτή την κατάσταση;

(50)  Έχω χάσει "κάποιο τεύχος", ή, "ο Βασιλιάς είναι γυμνός";



25 Ιανουαρίου 2010

"Αυτή με τα μεγάλα μάτια που βλέπει μακριά"



Κάποτε, κάπου σε μια χώρα μακρινή που την είπανε Φοινίκη, ζούσε μια όμορφη κόρη με το όνομα "Αυτή με τα μεγάλα μάτια που βλέπει μακριά".  Γεννήθηκε από τον Φοίνικα και μια γυναίκα με το όνομα "Αυτή που φωτίζει μακριά".
Μπορούμε να το πούμε και αλλιώς το παραμύθι.

Η όμορφη κόρη με το όνομα Ευρώπη, γεννήθηκε από τον Φοίνικα και την Τηλεφάεσσα. ζούσε στη Φοινίκη, χώρα εξωτική ώσπου ο Δίας, αυτός ο αχόρταγος, την εντόπισε σ’ ένα καταπράσινο λιβάδι την ώρα που παρέα με τις φίλες της μάζευε αγριολούλουδα.
 Kατά τη συνήθειά του, μεταμορφώθηκε σε έναν πανέμορφο λευκό ταύρο και πλησίασε να βοσκήσει τάχα, δίπλα στη δροσερή Ευρώπη. Εκείνη, αντικρίζοντας το δυνατό ζώο, έβγαλε μια κραυγή θαυμασμού, το πλησίασε, το χάιδεψε μα δεν της έφτασε αυτό, άλλο είναι να το καβαλικεύεις!
Αυτό ήταν! Ο ταύρος με την κοπέλα στην πλάτη του, πέταξε ψηλά.
Πέρασε τη θάλασσα και έφτασε στην Κρήτη.
Εκεί ήταν το ιδανικό μέρος για να ενωθεί μαζί της, ως Δίας πλέον, ελπίζουμε...
Από την ένωση μάλιστα του Δία και της Ευρώπης , γεννήθηκαν τρεις γιοι και βεβαίως, την αποκατέστησε πάρα πολύ καλά αφού την πάντρεψε με τον βασιλιά της Κρήτης.
Έτσι λέει ο μύθος για την αρπαγή της Ευρώπης που χάνεται στο πέλαγος των χιλιετιών.

Ευρώπη ονομάστηκε η κατοπινή ήπειρος, αυτή η δικιά μας.
Στην αρχαιότητα, Ευρώπη ήταν μόνο η Ελλάδα που έδωσε και τα φώτα της στον λεγόμενο Ευρωπαϊκό πολιτισμό, άσχετα που σήμερα λέγοντας "αυτός είναι πολιτισμένος, είναι ευρωπαίος παιδί μου ο άνθρωπoς", ποσώς εννοούμε την Ελλάδα.
Ύστερα, Ευρώπη ήταν η Ιταλία η Γαλατία η Ισπανία. Οι Φοίνικες θαλασσοπόροι ανακάλυψαν αργότερα τα βρεττανικά νησιά και σιγά-σιγά η Ευρώπη μεγάλωσε σε έκταση και όχι μόνον. Ακολούθησε ο Μεσαίωνας, η Αναγέννηση, ο Διαφωτισμός, η Βιομηχανική Επανάσταση, πόλεμοι, καταστροφές, μαχαιρώματα (αδελφικά πάντα) και τα λοιπά και τα λοιπά.

Πολλά τα βάσανα της όμορφης και πολυπρόσωπης Ευρώπης - το χάρισμα που υποδηλώνει το όνομά της, να βλέπει μακριά μάλλον δεν το είχε- που υποτασσόμενη στο μοιραίο, κατέληξε να ονομαστεί "γηραιά ήπειρος".
Άλλωστε ακολουθώντας τη φυσική ροή των πραγμάτων, μια νεαρή ύπαρξη είχε ήδη ξεπεταχτεί, η Αμερική.
Άρπαξε τη σκυτάλη και όπως όλοι οι έφηβοι αναστάτωσε το σύμπαν.
Και καλά ως εδώ, η μία είχε την εμπειρία η άλλη τη νιότη, θα περίμενε κανείς να προκύψει ένα θαυματουργό κοκτέιλ.
Αμ δε! Το κοκτέιλ ήταν κώνειο.

Και κοίτα τώρα που στα πίσω-πίσω οι διάφορες πτυχές του χαρακτήρα της Ευρώπης (οι χώρες),  άλλοτε προσπαθούν να γίνουν ένα σώμα μια ψυχή- παλεύοντας και αλαλάζοντας είναι αλήθεια- και άλλοτε λυσσάζουν να καταπιούν η μία την άλλη και ζήτημα είναι αν γλιτώσει έστω και μία... (αλλοίμονο σε μας)
Γηραιά καθώς είναι αναγκάζεται να χρησιμοποιήσει πατερίτσα στο σχήμα της Αμερικής ή Κίνας, κάπως έτσι δηλαδή, παθαίνει Αλτσχάϊμερ και επιτρέπει σε κάτι επονομαζόμενους Moody's, Χoody's, Almounia και μαμούνια, κι εδώ θα σας γελάσω, να εξευτελίζουν τη μάνα που τη γέννησε (Ελλάδα τη λένε)
Είναι γνωστό πως ο γέρος άνθρωπος μοιάζει με παιδί.
΄Ετσι μοιάζει και η δικιά μας Ευρώπη, όπως εκείνη (η αρπαγμένη) που καβάλα στον λευκό ταύρο πήγε ακουσίως στην Κρήτη, μοιάζει με παρθένα που χρειάζεται προστασία από τους τόσους ταύρους που τριγυρνούν στα λιβάδια της.
Αυτή, η πεντάμορφη Ευρώπη που καβαλίκεψε ταύρους και ταύρους και ταξίδεψε στα πέρατα της γης
Άσε που τη μοίρα της κανονίζουν ανασφαλείς Δίες που και οι ίδιοι έχουν έναν φόβο για το ποιος θα τους καβαλικέψει.,.
Και καλά την άλλη Ευρώπη, την αποκατέστησε ο Δίας.
Να δούμε πώς θα αποκαταστήσουμε  εμείς την τιμή της δικιάς μας Ευρώπης.
Πηγή:to alataki 

24 Ιανουαρίου 2010

Είσαι φοβερή… κουμπαρούλα!


Πρίν από καιρό νόμιζα ότι στην τρέλα δεν έχω ταίρι. Ήρθε ο καιρός όμως να διαψευσθώ.  Στην προηγούμενη συνάντηση των bloggers συνάντησα  τα  άλλα  μου
μισά κι έδεσε το γλυκό...Όχι το μελιτζανάκι αλλά το "μπλοκεράκι"...
Καινούριο γλυκό που αποτελείται από 1/2 Το θολό Τοπίο με την ξεκάθαρη ματιά (καμιά φορά σκέφτομαι μήπως έπρεπε να το βγάλω το θολωμένο μου μυαλό) ,από
1/2 Shell-Land GR και 1/2ANASA.
Δηλαδή η τρέλα δεν πάει στα βουνά, αλλά τριγυρίζει κάπου εδώ στα περίχωρα της Αττικής.
Η μία λοιπόν εκ των δύο που έχει και τα καλλιτεχνικά ψευδώνυμα ΑΛΛΟΠΑΡΜΕΝΗ 
κι ο κατάλογος δεν έχει τέλος μου έκανε ένα αφιέρωμα...
Κι επειδή εγώ είμαι σαν το μικρό παιδί, όταν μου χαρίζουν κάτι θέλω να το μοιράζομαι. Όχι τίποτ`άλλο αλλά για να πάρετε μία γεύση, της τρέλας μας.
Κι επειδή δεν θέλω να σας αφήσω στο σκοτάδι το ΠΑΣΤΑ ΦΛΩΡΑ είναι το καλλιτεχνικό μου ψευδώνυμο.

Ο τίτλος του αφιερώματος: Είσαι φοβερή...κουμπαρούλα!



To Είσαι Φοβερή του Μαζωνάκη, το αφιερώνω στην γλυκιά, τρελή και αλλοπαρμένη κουμπαρούλα μου, την Πάστα Φλώρα! ;)


ΠΑΣΤΑ ΦΛΩΡΑ: Αχ, μπράβο! Τότε πρέπει να μας κεράσεις κάτι Μίκα!
ΜΙΚΑ (ΚΑΡΕΖΗ): Για το εξαιρετικό γεγονός, θα πιείτε ένα αμάρο σινιόρε;
ΑΝΔΡΕΑΣ (ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ): Ένα μικρό.
ΠΑΣΤΑ ΦΛΩΡΑ: Εγώ θα πάρω κάτι που δεν έχει αλκοόλ. Παχαίνει το αλκοόλ. Ας πιώ ένα ουίσκι.
ΑΝΔΡΕΑΣ: Μπράβο! Δυνατή στην αντιαλκοολική θεραπεία!


Κάντε κλίκ κι εδώ...αυτό είναι το πραγματικό αφιέρωμα.
Αχ...τα μάτια σου τ`αγαπημένα...




Μάτια παράξενα  και φλογερά
Ποτέ δεν θάθελα να δω θλιμμένα
Θέλω να λάμπουνε από χαρά.

Πηγή:happyshelly

23 Ιανουαρίου 2010

" Τ' ΑΣΤΕΡΙΑ ΣΒΗΝΟΥΝ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ "





Σήμερα η καλή μου φίλη ANASA έκανε μία ανάρτηση που μίλησε στην καρδιά μου.
Ήταν μία στιγμή από την ζωή μου, από την ζωή μας δοσμένη με την ευαισθησία της πένας της.
Ξαναέζησα εκείνες τις στιγμές που όσο και να θέλουμε να ξεχάσουμε, μένουν καλά φυλακισμένες μές στο σφουγγάρι της καρδιάς μας.Σημασία δεν έχει αν ήμουν στην θέση του νικητή ή του ηττημένου.
Στο παιχνίδι της  αγάπης  όταν τελειώνει, είμαστε κι οι δύο ηττημένοι.
Την αναδημοσιεύω και την μοιράζομαι μαζί σας κι είναι σαν μοιράζομαι ένα από τα μυστικά  μου.

Ότι αγαπούσε, την πρόδιδε μπροστά στα μάτια της. Η σιωπή του ήταν η απόδειξη, όλα είχαν τελειώσει απλά έπρεπε εκείνη να το πάρει απόφαση. Τόσο καιρό όλες του οι κινήσεις, οι αντιδράσεις του, αυτά που ένιωθε αλλά δεν έλεγε, το κενό που απλά φαίνονταν στα μάτια του, έδειχναν την απομάκρυνση, έδειχναν το τέλος. Εκείνη δεν ήθελε να το πιστέψει, δεν ήταν δυνατό!
Όμως να τώρα, μόνη σε ένα σπίτι που άλλοτε στέγαζε κοινά όνειρα, κοινή αγάπη, να προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, να τα βάλει σε κούτες, να τα φυλακίσει. Τι να πάρει και τι να αφήσει; Tα όνειρα δεν μπαίνουν σε βαλίτσες, η αγάπη δεν τυλίγεται σε σελοφάν, οι αναμνήσεις δεν κρύβονται σε χαρτόκουτα. Να πάρει τα όνειρα, να πάρει τις στιγμές, τα λόγια, τις αναμνήσεις, αυτά θα τα είχε για πάντα κρυμμένα στη ψυχή της. Αυτά δεν θα της τα έπαιρνε ποτέ κανείς, θα ήταν για πάντα δικά της.

Και να τώρα μόνη σε ένα σπίτι άδειο, να θυμάται, να λυπάται, απελπισμένη μπροστά σε ένα τέλος που δεν περίμενε τόσο νωρίς και δεν πίστευε ότι θα ερχόταν ποτέ. Γύρω της κούτες γεμάτες αναμνήσεις, όλα της τα όνειρα κλεισμένα εκεί. Σε λίγο θα έφευγε για πάντα, θα άφηνε πίσω της το σπίτι που στέγαζε την αγάπη τους, την κοινή τους ζωή, τα όνειρα που κάποτε μοιράζονταν μαζί. Σκεφτόταν πως αυτό που ζούσε δεν μπορούσε να είναι αληθινό, πως κάποιος τρελός σκηνοθέτης την είχε πρωταγωνίστρια σε ένα τραγικό σκηνικό. Τι καλά που θα ήταν να ήταν όλα ένα όνειρο.. κι ας ήταν κακό, θα το άντεχε, αρκεί να μην ήταν αληθινό.
«..Τα αστέρια σβήνουν στη θάλασσα..», της είχε πει κι εκείνη μαγεμένη κοιτούσε το βαθύ γαλάζιο μήπως δει τη λάμψη των αστεριών φυλακισμένη εκεί. «..Θα φύγουμε μακριά σε ένα ερημικό νησί οι δυό μας, μακριά από όλους, εγώ κι εσύ…» Πόσο της άρεσε αυτό, όμως δεν έγινε ποτέ.
«..Αν ξυπνήσω μια μέρα και δεν είσαι δίπλα μου δεν θα το αντέξω…», του είχε πει. Ήταν μήπως αυτό το περίεργο όνειρο που είχε δει; Tον έχανε, την χαιρετούσε γυρνώντας την πλάτη κι εκείνη προσπαθούσε να φωνάξει, να τον σταματήσει, αλλά δεν μπορούσε να βγάλει ούτε κραυγή. Ξύπνησε ιδρωμένη, με δάκρυα στα μάτια, γύρισε και τον είδε να κοιμάται δίπλα της. «..όνειρο ήταν..» , είπε προσπαθώντας να ηρεμήσει, όμως αυτό το όνειρο ήταν τόσο αληθινό, ήταν προάγγελος όλων όσων θα συνέβαιναν..και συνέβησαν, της γύρισε την πλάτη, την ξέχασε, δεν υπήρχε πλέον για εκείνη. Προσπάθησε, αλήθεια, προσπάθησε να μη χαθεί ότι τους έδενε, όμως προσπαθούσε μόνη και δεν άντεξε να προσπαθεί για δύο.

Ο ήχος του φορτηγού που θα μετέφερε τα πράγματα, την έβγαλε από τις σκέψεις της «ώρα να φεύγω..», ψιθύρισε…Γύρισε και είδε για τελευταία φορά το σπίτι , την αγαπημένη τους γωνιά δίπλα στο τζάκι που περνούσαν αγκαλιά τα βράδια του χειμώνα. Χαμογέλασε πικρά. Ένα δάκρυ κύλησε και με αυτό αποχαιρέτησε ότι την έδενε μαζί του. Ήξερε ότι δεν θα γύριζε πίσω ποτέ ξανά!

«…Κάποτε μου είχες πει πως αστέρια σβήνουν στη θάλασσα……άραγε ποιά θάλασσα να φυλάκισε στην αγκαλιά της το δικό μας αστέρι;…», είπε κλείνοντας για πάντα την πόρτα πίσω της.

21 Ιανουαρίου 2010

Πώς να κρυφτείς απ`τα παιδιά...



"Γιαγιά γιατί έκλαιγες όταν γεννήθηκα;Τόσο πολύ στεναχωρήθηκες που έγινες γιαγιά";
"Γιατί αισθάνθηκα τόσο πολύ ευλογημένη που η καρδιά μου νόμιζα ότι θα σπάσει.
Το κλάμα ήταν λύτρωση για μένα μωρό μου.Γιατί είδα στα μάτια σου το φως των αστεριών και στο κλάμα σου άκουσα το τραγούδι των αγγέλων".
"Γιαγιά γιατί αφού μ`αγαπάς τόσο πολύ με φωνάζεις καραγκιόζο και τον αδελφό μου πατσαβουράκι";
"Έτσι είμαι εγώ μωρό μου περίεργη. Ότι αγαπώ το διακωμωδώ".
"Και γιατί γιαγιά λες ότι κάθε εκατό χρόνια γεννιούνται  παιδιά σαν και μένα; Αφού πριν 9 μήνες γεννήθηκε ο αδελφός μου. Πέρασαν κιόλας εκατό χρόνια γιαγιά; Είμαι τόσο πολύ μεγάλος";
"Γιατί φοράς συνέχεια τζιν...ακούς ροκ...τρέχεις σε πορείες και τρελαίνεις την μαμά μου όταν την παίρνεις τηλέφωνο και της λες να με ντύσει να με πάρεις μαζί σου";
Και γιατί όλο φωνάζει η καημένη μαμά μου "Κώστα μάζεψε την μάνα σου εγκεφαλικό θα μου φέρει";
"Γιατί θέλω να μάθεις να συμμετέχεις ενεργά σ`αυτά που γίνονται γύρω σου και με την ψυχή σου  κι όχι από τον καναπέ σου".
"Μα είμαι μικρός ακόμη γιαγιά, δώσ μου λίγο χρόνο να μεγαλώσω.
Μην με βάζεις ακόμη στον κόσμο των μεγάλων, είναι ακαταλαβίστικος  για μένα.Εγώ είμαι παιδί κι αγαπώ όλο τον κόσμο, εσείς είστε μεγάλοι και μισήτε όλο τον κόσμο και πολεμάτε  μεταξύ σας...
Γιατί λες όλα τα μυστικά σου στην μαμά μου κι όχι στον γιο σου;
Γιατί γελάτε τόσο πολύ οι δυό σας; Γιατί ο μπαμπάς πιάνει το κεφάλι του και μονολογεί:
"Έφυγα από την μία τρελή και ήρθα στην άλλη τρελή":
Γιατί ο παππούς όταν ρωτάει τα παιδιά του για σένα λέει"Τι κάνει η μάνα σας το κοντό έγκλημα";
Τι είναι έγκλημα γιαγιά; Τι έκανες του παππού και σε λέει έτσι;
Γιατί η μαμά μου σε φωνάζει κουτσούνα κι όχι μαμά;
Γιατί τα παιδιά σου σε φωνάζουν "Πάστα φλώρα" κι όχι μαμά κι εσύ γελάς;
Τόσο πολύ  είσαι στον κόσμο σου γιαγιά;
Γιατί όταν ο μπαμπάς σε φωνάζει μαμά εσύ του λες μαμούνια;
Γιατί ξηλώνει το ίντερνετ όταν έρχεσαι σπίτι μας; Γιατί γελάς με την καρδιά σου...γιατί γίνεσαι ολόκληρη λύπη όταν λυπάσαι... και θυμός όταν θυμώνεις;
Γιατί είσαι των άκρων γιαγιά; Κανένας δεν σου δίδαξε την μέση;
Γιατί κάνεις γιόγκα...γιατί διαβάζεις Δαλάι Λάμα... γιατί κάθεσαι στο πάτωμα με κλειστά τα μάτια και λές να μην σε ενοχλήσουμε; Η μαμά είπε ότι κάνεις διαλογισμό.
Τι είναι αυτό γιαγιά; Κανένα καινούριο παιχνίδι... θα το παίξουμε καμιά μέρα μαζί;
Γιατί δεν μ`αφήνεις να δω τηλεόραση; Γιατί μου αγοράζεις  μόνο βιβλία κι όχι παιχνίδια;
Γιατί φωνάζεις στον μπαμπά να μην με κακομαθαίνει με πολλά πράγματα;
Γιατί όταν λες ότι θέλεις να σου μοιάσω η μαμά προσεύχεται να την λυπηθεί ο Θεός;
Γιατί όταν έχεις γενέθλια βάζεις μόνο το μηδέν στην τούρτα σου;
Είσαι πιο μικρή από μένα γιαγιά;
Γιατί δεν είσαι σαν τις άλλες γιαγιάδες;
Γιαγιά πότε θα μεγαλώσεις να μου λες παραμύθια;


20 Ιανουαρίου 2010

Το σύννεφο και ο αμμόλοφος του Paulo Coelho





Ένα νεαρό σύννεφο γεννήθηκε στο μέσο μιας μεγάλης καταιγίδας στη Μεσόγειο. Αλλά δεν πρόλαβε να μεγαλώσει εκεί, ένας δυνατός άνεμος έσπρωξε όλα τα σύννεφα προς την Αφρική.

Μόλις έφτασαν στην Ήπειρο, το κλίμα άλλαξε: Στον ουρανό έλαμπε ένας γενναιόδωρος ήλιος και από κάτω τους εκτεινόταν η χρυσαφένια άμμος της ερήμου Σαχάρα. Ο άνεμος συνέχισε να σπρώχνει προς τα δάση του Νότου, καθώς στην έρημο δεν βρέχει σχεδόν ποτέ.

Ωστόσο, τα νεαρά σύννεφα είναι σαν τους νεαρούς ανθρώπους. Το σύννεφό μας λοιπόν αποφάσισε να απομακρυνθεί από τους γονείς του και τους μεγαλύτερους φίλους του για να γνωρίσει τον κόσμο.
- Τι κάνεις εκεί; Φώναξε ο άνεμος. Η έρημος είναι όλη ίδια! Γύρνα στο σμήνος και θα πάμε στο κέντρο της Αφρικής όπου υπάρχουν εκθαμβωτικά βουνά και δέντρα!
Αλλά το νεαρό σύννεφο, ανυπότακτο από την φύση του, δεν υπάκουσε.
Χαμήλωσε σιγά-σιγά, έως ότου κατάφερε να αιωρηθεί σε μια γενναιόδωρη και γλυκιά αύρα και να πλησιάσει την χρυσαφένια άμμο. Αφού τριγύρισε αρκετά, πρόσεξε ότι ένας από τους αμμόλοφους του χαμογελούσε.
Είδε ότι κι εκείνος ήταν νέος, πρόσφατα σχηματισμένος από τον άνεμο που μόλις είχε περάσει. Την ίδια στιγμή ερωτεύτηκε τη χρυσή του κόμη.
- Καλησπέρα, είπε. Πως είναι η ζωή εκεί κάτω;
- Έχω την συντροφιά των άλλων αμμόλοφων, του ήλιου, του ανέμου και των καραβανιών που περνούν από ‘δω πότε-πότε. Μερικές φορές κάνει πολλή ζέστη, όμως είναι υποφερτή. Και πως είναι η ζωή εκεί πάνω;
- Κι εδώ υπάρχει άνεμος και ήλιος, αλλά το πλεονέκτημα είναι ότι μπορώ να τριγυρνάω στον ουρανό και να μαθαίνω πολλά πράγματα.
- Για μένα η ζωή είναι σύντομη, είπε ο αμμόλοφος. Όταν ο άνεμος επιστρέψει από τα δάση, θα εξαφανιστώ.
- Και αυτό σου προκαλεί θλίψη;
- Μου δίνει την εντύπωση ότι δεν χρησιμεύω σε τίποτα.
- Κι εγώ αισθάνομαι το ίδιο. Μόλις περάσει ο επόμενος άνεμος, θα πάω στο Νότο και θα μεταμορφωθώ σε βροχή. Αυτή είναι η μοίρα μου ωστόσο.
Ο αμμόλοφος δίστασε, αλλά είπε τελικά.
- Ξέρεις ότι εμείς εδώ στην έρημο λέμε τη βροχή «παράδεισο»;
- Δεν ήξερα ότι μπορούσα να μεταμορφωθώ σε κάτι τόσο σημαντικό, είπε το σύννεφο γεμάτο υπερηφάνεια.
- Έχω ακούσει πολλούς μύθους από γέρικους αμμόλοφους. Λένε ότι μετά τη βροχή καλυπτόμαστε από χλόη και λουλούδια. Εγώ όμως ποτέ δεν θα μάθω τι είναι αυτό, γιατί στην έρημο βρέχει πολύ σπάνια.
Ήταν η σειρά του σύννεφου να διστάσει. Αμέσως μετά όμως του χάρισε ένα πλατύ χαμόγελο:
- Αν θέλεις, μπορώ να ρίξω πάνω σου βροχή. Αν και μόλις έφτασα, σε έχω ερωτευτεί και θα ήθελα να μείνω εδώ για πάντα.
- Όταν σε είδα για πρώτη φορά στον ουρανό κι εγώ σε αγάπησα, είπε ο αμμόλοφος. Αν όμως μεταμορφώσεις την ωραία λευκή σου κόμη σε βροχή, θα πεθάνεις.
- Η αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ, είπε το σύννεφο. Μεταμορφώνεται. Κι εγώ θέλω να σου δείξω τον παράδεισο.
Άρχισε λοιπόν να χαϊδεύει τον αμμόλοφο με μικρές σταγόνες και παρέμειναν μαζί έως ότου εμφανίστηκε το ουράνιο τόξο.
Την επόμενη ημέρα, ο μικρός αμμόλοφος ήταν καλυμμένος με λουλούδια. Κάποια σύννεφα που περνούσαν με προορισμό την Αφρική νόμισαν ότι εκεί ήταν ένα κομμάτι του δάσους που έψαχναν κι έριξαν κι άλλη βροχή. Είκοσι χρόνια μετά, ο αμμόλοφος είχε μεταμορφωθεί σε όαση, η οποία δρόσιζε τους ταξιδιώτες με την σκιά των δέντρων της.
Και όλα αυτά επειδή κάποια μέρα ένα ερωτευμένο σύννεφο δεν φοβήθηκε να δώσει την ζωή του για την αγάπη. 


19 Ιανουαρίου 2010

Τα καλά να διαβάζονται...




Στο  σημερινό μου κολύμπι  στον @χωρο  ψάρεψα κάτι πολύ καλό από ένα μπλόκ με πολύ καλή πολιτική ανάλυση. Σχετίζεται με το μεταναστευτικό, την προηγούμενη ανάρτησή μου, γι αυτό και το μοιράζομαι μαζί σας.
Μικρή Αγγελία: Ανιθαγενής.

"Αβάδιστος πολίτης ελληνικής ιθαγενείας, μέτοχος -εξ' εκπαιδεύσεως - της ελληνικής παιδείας, πρόθυμος να μετάσχει και  οποιασδήποτε άλλης ευρωπαϊκής παιδείας, αναζητά νέα ιθαγένεια με χαμηλότερο spread 10ετούς ομολόγου, με λιγότερο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα, με ορθολογικότερη χρήση των περιβαλλοντικών πόρων, με λίγο περισσότερο παρεχόμενο σεβασμό και προστασία στους ιθαγενείς πολίτες της και με σχετικά αξιόπιστο πολιτικό προσωπικό.
Θα προτιμηθούν προτάσεις με  δίκαιες οικονομικές απολαβές για παροχή εργασίας και με ανθρώπινου επιπέδου κρατική περίθαλψη, ενώ στα απαραίτητα προσόντα περιλαμβάνεται και η εξασφάλιση της ελευθερίας κίνησης του πολίτη στους δρόμους, χωρίς να εμποδίζεται από διάφορες διαμαρτυρόμενες - αλλά πολλαπλώς επιχορηγούμενες - κοινωνικές ομάδες.
Θα εκτιμηθούν ιδιαίτερα προτάσεις με σταθερό φορολογικό σύστημα - 5ετίας και άνω - σταθερό εκπαιδευτικό σύστημα, κατά προτίμηση δημόσιο, καθώς και προτάσεις που δεν περιλαμβάνουν την επιχειρηματικότητα στον ποινικό τους κώδικα. Αποκλείονται οι προτάσεις που προβλέπουν μονιμότητα δημοσίων υπαλλήλων, πανεπιστημιακό άσυλο και διογκωμένες προβληματικές ΔΕΚΟ."
Τι λες;
Πηγή:ΕΛΛΑΔΑ,ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ

18 Ιανουαρίου 2010

Ο ρατσισμός μου, ή ο μηδενισμός μου.


Καιρό τώρα γίνεται ντόρος για το μεταναστευτικό και το περίφημο νομοσχέδιο που θα δίνει την Ελληνική ιθαγένεια  στους αλλοδαπούς.
Σκέφτηκα λοιπόν σε σοβαρή σύσκεψη με τον εαυτό μου ( όπερ σημαίνει πάρ`το αυγό και κούρευτο) να γράψω και να εκθέσω  εδώ μπροστά σε όλους χωρίς φόβο και πάθος τον ρατσισμό μου.
Άλλωστε το να εκθέτης τις "αδυναμίες" σου  δημόσια και να παίρνεις το ρίσκο να εκτεθείς, είναι πράξη θάρρους και θράσους μαζί.
Τώρα ποιό από τα δύο με διακατέχει το θάρρος ή το θράσος δεν το γνωρίζω.
Αυτό που ξέρω με απόλυτη βεβαιότητα είναι ότι καταθέτοντας εδώ τις σκέψεις μου, απελευθερώνομαι
και είμαι έτοιμη να πληρώσω και το ανάλογο αντίτιμο.
Οπότε βγάλτε τα όπλα και πυροβολήστε...Έτσι τουλάχιστον μου είπαν οι φίλοι όταν τους είπα τι θέλω να κάνω.
Είμαι ρατσίστρια σε οποιονδήποτε αλλοδαπό  δεν σέβεται την χώρα μου,  σκοτώνει και λεηλατεί
ανθρώπους που δεν τον έχουν πειράξει.
Είμαι ρατσίστρια σε οποιονδήποτε αλλοδαπό, μιλάει απαξιωτικά για την χώρα μου και τους Έλληνες.
Είμαι ρατσίστρια απέναντι  σ`αυτούς που σκότωσαν  την μάνα μου.
Είμαι ρατσίστρια σε οποιονδήποτε ασεβεί κι ασελγεί σε ανυπεράσπιστα πλάσματα.(Έλληνες και μή).
Είμαι ρατσίστρια  απέναντι σ`αυτούς που προσλαμβάνουν αλλοδαπούς με την δικαιολογία του φτηνού μεροκάματου, και στερούν το δικαίωμα της εργασίας  στους Έλληνες.
Και πριν προλάβετε να με πυροβολήσετε αυτή είναι η πραγματικότητα που ζω, και μάλιστα σ`έναν μεγάλο οργανισμό, που λέγεται"Αεροδρόμιο  Ελευθέριος Βενιζέλος".
Είμαι ρατσίστρια σ`αυτούς που μιλάν απαξιωτικά σε πραγματικά τίμιους μετανάστες, και τους υποβιβάζουν χωρίς λόγο.Το έχω ζήσει κι αυτό.
Είμαι ρατσίστρια και τους τοποθετώ στο μηδέν μου αυτούς που δηλητηριάζουν, βασανίζουν και σκοτώνουν τα ζώα.
Ειδικά μ`αυτούς γίνομαι κάτι σαν τον Χίτλερ. Τέτοιο είναι το μένος μου που καμιά φορά με φοβάμαι κι εγώ.
Είμαι ρατσίστρια σ`αυτούς που αποδεκατίζουν ολόκληρους πληθυσμούς με γνώμονα το κέρδος και την απόλυτη κυριαρχία.
Είμαι ρατσίστρια απέναντι σε μεγαλοοργανισμούς που εκμεταλλεύονται  τα τριτοκοσμικά κράτη και την πείνα που κυριαρχεί εκεί, αλλά ποτέ τα λεφτά που δίνονται δεν καταλήγουν στον προορισμό τους.
Είμαι ρατσίστρια απέναντι σ`αυτούς που δεν σέβονται το περιβάλλον.
Είμαι ρατσίστρια με τους Έλληνες που μιζεριάζουν για την καταγωγή τους.
Είμαι ρατσίστρια με όλους τους πολιτικούς.
Με όλους τους μεγάλους του πλανήτη.
Με τους δήθεν και τους τάχα.
Με τους κυρίους "Τα ξέρω όλα" κι η ζωή τους μόνο αποτυχίες έχει να επιδείξει.
Μ`αυτούς που δεν απλώνουν το χέρι στον συνάνθρωπο, και κοιτάνε πώς θα του δώσουν μια να πάει πιο κάτω.
Μ`αυτούς που δεν κατέχουν το νόημα της λέξης "Αγάπη", "Συγχώρεση", "Ευγνωμοσύνη".
Με τις ηθικά χρεοκοπημένες κυβερνήσεις.
Μ` αυτούς που  ετοιμάζονται να περάσουν το μεταναστευτικό, και δεν κάνουν δημοψήφισμα ν`ακούσουν και την γνώμη του λαού.
Γιατί πρέπει να το παραδεχτούμε ότι η Ελλάδα δεν είναι έτοιμη ούτε έχει τις υποδομές για κάτι τέτοιο.

Συμπέρασμα: Είμαι τελείως αντίθετη και ρατσίστρια  απέναντι σ`αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα.

Παρακάτω παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα από το φιλικό μπλόκ  Ενδείξεις-Αποδείξεις κι από την ανάρτηση  Η Εξουσία των Ίσκιων.

"Πώς να γίνουμε αδέρφια; Πώς να γίνει θεός μας ο Θεός σας και να ξαναφέρει την ευημερία μας, και να ξυπνήσει μέσα μας τα όνειρα της επιστροφής του μεγαλείου μας;
Είμαστε δυο ξεχωριστές φυλές με διαφορετικές ρίζες και διαφορετικά πεπρωμένα. Λίγα κοινά υπάρχουν μεταξύ μας."


Η ιστορία  επαναλαμβάνεται ανά τους αιώνες θα συμπληρώσω  εγώ. 








Ευκαιρία ν` ανταμώσουμε...




Οι δυό πολύ καλές μου φίλες Shell-land και ANASA διοργανώνουν την δεύτερη συνάντηση των bloggers.
Θα γίνει στην Καισαριανή  Παρασκευή 19 Φλεβάρη 2010  στο κέντρο ΜΑΣΑ 
που βρίσκεται στην Καισαριανή, επί της οδού Εθνικής Αντιστάσεως 240-244, Τηλ: 210 7236177.  Ώρα προσέλευσης 20.30 μ.μ.
Τιμή κατ’ άτομο: 20 Euro (φαγητό, άνευ ποτών)
Για να δηλώσετε συμμετοχή στην παρέα μας, παρακαλούμε στείλτε μας το όνομα και το κινητό σας στα παρακάτω emails:
kkalliope@gmail.com - Anasa
& shelllandblogspot@gmail.com - Matriga

Κάθε συμμετέχων μπορεί έχει και έναν συνοδό. Σας περιμένουμε για να γνωριστούμε και να περάσουμε σαν μια όμορφη παρέα! Νεότερα, προσεχώς…
Εδώ θα προσθέσω την προσωπική μου εμπειρία από την προηγούμενη συνάντησή μας.
Ήταν πολύ όμορφο να γνωρίζεις επιτέλους ανθρώπους, που μοιράζεσαι το ίδιο πάθος το blogging,
ν`ανταλλάσεις απόψεις, και να γίνεσαι μια παρέα.
Εγώ πάντως έφυγα κερδισμένη.
Απόκτησα φίλους και φίλες που σε αντίθετη περίπτωση δεν θα τους είχα γνωρίσει.

16 Ιανουαρίου 2010

ΑΝΤΙΠΑΛΟΤΗΤΕΣ....

Για το χατήρι της κουμπαρούλας μου    Shell-land  γίνεται αυτή η ανάρτηση γιατί δεν θέλει να με βλέπει να πέφτω...


 



Εν αρχή ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο, κουνουπίδι και σπανάκι, πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών, ώστε ο άνδρας και η γυναίκα να ζήσουν υγιεινά και παντοτινά.
Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα Haagen Danzs και τα διάφορα cookies.
Και ρώτησε: «Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;» και ο άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!» και η γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγύ!».
Και έτσι πήραν και οι δύο από 5 κιλά .                                            ---------------------------Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι, ώστε να διατηρήσει η γυναίκα το σώμα της όπως άρεσε στον άνδρα.
Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι το άσπρο αλεύρικαι από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα συνδύασε.
Και η γυναίκα άλλαξε νούμερο στην ένδυσή της και πήγε από το 38 στο 46.
                                           -----------------------------
Και έτσι είπε ο Κύριος: «Δοκίμασε το φρέσκο μαρούλι μου!»
Και ο σατανάς εφεύρε το ντρέσσιγκ και το σκορδόψωμο ως συνοδευτικά.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες μετά από αυτή την απόλαυση άνοιξαν τις ζώνες τους κατά τουλάχιστον μία τρύπα.
                                           -----------------------------
Ο Κύριος όμως είπε: «Σας έδωσα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο, στο οποίο να μαγειρεύετε υγιεινά!»
Και ο σατανάς συνόδεψε τα φαγητά αυτά με δεύτερο πιάτο, από νόστιμες μπουκίτσες από ψωμάκια, τυράκια camembert, αστακό σε
βούτυρο μυρωδάτο και φιλετάκια κοτόπουλου.
Και οι τιμές χοληστερίνης του ανθρώπου ανέβηκαν στα ουράνια.
                                           -----------------------------Ετσι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο αθλητικά παπούτσια, ώστε να χάσει
μερικά κιλά με την άθληση..
Και ο σατανάς δημιούργησε την δορυφορική τηλεόραση και τα DVD
μαζί με τα τηλεχειριστήρια, για να μην κουράζεται ο άνθρωπος με το ζάπινγκ.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες γελούσαν και έκλαιγαν μπροστά στην οθόνη και άρχισαν να φοράνε ελαστικές φόρμες αδυνατίσματος.
                                           -----------------------------
Ετσι ο Θεός δημιούργησε την πατάτα, φτωχή σε λίπος και κάλιο και
γεμάτη θρεπτικές ουσίες.
Και ο σατανάς αφαίρεσε την φλούδα και έκοψε το εσωτερικό της σε πατατάκια, τα οποία τηγάνησε και τα κάλυψε με πολύ αλάτι.
Και ο άνθρωπος πήρε μερικά κιλά ακόμη....
                                           -----------------------------
Ο Θεός όμως έφερε το άπαχο κρέας, ώστε τα τέκνα του να χορταίνουν, προσλαμβάνοντας λιγότερες θερμίδες.
Και ο σατανάς έφερε τα Goodys και το τσίζμπουργκερ των 99 λεπτών.
Και ρώτησε ο σατανάς: «Θέλεις και τηγανητές πατάτες;»
Και είπε ο άνθρωπος: «Βεβαίως, μια μεγάλη μερίδα με μαγιονέζα!».
Kαι σχολίασε ο σατανάς: «Ετσι μπράβο!»
Και ο άνθρωπος έπαθε έμφραγμα.
                                           -----------------------------
Και ο Θεός αναστέναξε και δημιούργησε το τετραπλό ‘’by pass’’ της καρδιάς.
Και τότε ο σατανάς είπε: 'είπαμε να παίζουμε τίμια'...
 
 ...και δημιούργησε το ΙΚΑ.