Η ζωή περνά...

«Ό,τι μπορείς να κάνεις σήμερα, μην το αφήνεις για αύριο».

Το έλεγε, το ξανάλεγε η γιαγιά μου μέχρι που το εμπέδωσα σε σημείο που φοβάμαι ότι με
βλάπτει.
Ποτέ δεν περίμενα η συμβουλή της γυαγιάς μου να αποβεί καταστροφικός...
Είναι αλήθεια ότι όταν ολοκληρώνω άμεσα τις υποχρεώσεις ή εκκρεμότητές μου κατά τη διάρκεια της μέρας, νιώθω περισσότερη ασφάλεια.
Φεύγει ένα βάρος από πάνω μου με κάθε τι από τα "πρέπει", ό,τι και αν ήταν, είτε σε προσωπικό είτε σε επαγγελματικό επίπεδο.

Το κακό, όμως είναι ότι αυτό είναι και η κύρια πηγή του καθημερινού μου άγχους γιατί υπάρχουν αρκετά που εκ των πραγμάτων δεν γίνεται να ολοκληρωθούν.Τώρα τελευταία έχει αρχίσει να με προβληματίζει αυτή η μανία μου.
Δεν ξέρω τι να σκεφτώ.
Α, ξέχασα να σας πω ότι συχνά φορτώνομαι και τα παρόμοια άγχη και των γύρω μου και τότε....
 Αφιερωμένο στην φιλενάδα μου που "ο καιρός την έχει πάρει στο κατόπι"....

Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα
Σήμερα, η ζωή μου όλη σήμερα
Ήρθες πλάι μου και στάθηκες
έφυγες αλλά δεν χάθηκες

Η ζωή μου περνά και χάνεται
η ζωή περνά και χάνεται, χάνεται
η στιγμή που ποτέ δεν πιάνεται
η στιγμή ποτέ δεν πιάνεται μάτια μου
Μια στιγμή και μ' αφήνεις μόνο μου
μια στιγμή και είμαι μόνος μου, μόνος μου

Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
και ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου

Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Όσα πέρασαν δεν μείνανε
και όσα έρχονται δεν γίνανε
Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
Χτες αλλιώτικα σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα

Σήμερα η ζωή μου όλη σήμερα
χτες αλλιώτικά σκεφτόμουνα
τ' αύριο ονειρευόμουνα
Να σε δω και ας τελειώσει ο χρόνος μου
κι ας τελειώσει τώρα ο χρόνος μου μάτια μου, μάτια μου