Φθινόπωρο μπερδεμένο

Τι να σου κάνω φτωχή πατρίδα μου;

Πάνε και έρχονται οι πολιτικοί,

μιλάνε ασταμάτητα όλοι γύρω μου,

γεμίζει κάπνα η καρδιά μου.

Πετρώνουν οι κυβερνήσεις

μα η πολιτεία δεν συγκινείται.

Ψιθυρίζουν, δεν μιλάνε, σε συναντήσεις,

μα το κακό δεν λύνεται.

Μπήκε το Φθινόπωρο μπερδεμένο.

Το μυαλό μου παραμένει σαστισμένο.

Ψάχνω στο φως του δειλινού,

αναζητώ την ισορροπία του Φθινοπώρου.

Αυτό που έχω ανάγκη δεν είναι πουθενά

Αιθάνομαι τα πάντα γύρω μου κενά.

Μα σύμφωνα με τους καημούς μου,

τον χορό πιάνω παρά την θλίψη μου.