Και τα χρόνια περνούν οι αγαπημένοι φεύγουν...
Η αγκαλιά αδειάζει...
Θυμάσαι...
Θυμάσαι...
Αναμνήσεις...
Εικόνες τρυπούν τον εγκέφαλό σου...
Θέλουν να τρυπώσουν μέσα μην τις χάσεις...
Κλείνεις τα μάτια...
Προσπαθείς να αισθανθείς την απαλή επιδερμίδα, την ζεστή αγκαλιά, την ασφάλεια, την αγάπη,
Τα χέρια... αυτά τα χέρια... το άγγιγμά τους, το χάδι τους...μοναδικό!!!
Ανοίγεις τα μάτια και... πουφ... χάνονται όλα, στην στιγμή...
Μια χαρμολύπη μένει μόνο και ένα γλυκόπικρο χαμόγελο
Thank you for the positive energy and enthusiasm you bring to your blog.
ΑπάντησηΔιαγραφή