Η μαλαστούπα.

 -Τι έχεις;

- Τα τρία κακά της μοίρας μου. Κοντή, ξανθιά με βαμμένα κόκκινα μαλλιά  και με νεύρα τσατάλια.

- Δεν σ`ακούω καλά σήμερα, κάτι έχει η φωνή σου.

- Είναι που πήρα σοβαρές αποφάσεις γι αυτό. Κι η φωνή μου όταν παίρνω σοβαρές αποφάσεις, μεταλλάσσεται  σαν του Τζότζο όταν μιλάει διακαναλικά.

- Δηλαδή ποιες είναι οι αποφάσεις που πήρες;

- Να μείνω μόνη μου.

- Που στο μπάνιο;

- ¨Όχι καλέ στην ζωή.

- Αχ γράφτο μου αυτό να το διαβάζω στην τουαλέτα γιατί τώρα τελευταία έχω κάποιες σφίξεις.

- Δεν με πιστεύεις;

- Τι να σε πιστέψω μαρή κασίδα; Που όσες φορές το έχεις πει κάποιος ανάπηρος (στο μυαλό) θα εισβάλει στην ζωή σου και θα στην κάνει μπάχαλο.

- Γι αυτό σου λέω επειδή έχω φάει τόση μαλαστούπα δεν αντέχω άλλο. Ακόμη ξερνάω από την πολύ μαλαστούπα που έφαγα.

-Για λέγε-λέγε Μήτσομ φτιάξε μου την μέρα.

-Ε να βαρέθηκα βρε παιδί μου, ότι πιο άχρηστο στον πλανήτη γη από άντρες να το ελκύω εγώ. Τόσο μαλακομαγνήτη έχω;

- Όχι είσαι ξανθιά με ρίζες τουρλουμπούκι και λυπησιάρα. Αν δεν είναι ο άλλος ελαττωματικό μοντέλο,δεν σε ελκύει. Σ`αφήνει αδιάφορη. Μάλλον ζήλεψες την δόξα της Μητέρας Τερέζας και θέλεις να την μιμηθείς, τρομάρα σου για παιδί. Μέχρι δραπέτες του Πετράν έχεις μαζέψει στην αγκαλιά σου. Έτσι και σε πάρει χαμπάρι ο Πετράν κακομοίρα ότι του κλέβεις τους οικότροφους, αλλοίμονό σου. Θα σε στείλει στο πυρ το εξώτερον. Χώρια που θα αρχίσει τις απολύσεις στον Παράδεισο που ξέφυγαν οι πεθαμένοι του.

-Α πα πα δεν θα το αντέξω να κάνω παρέα στον άντρα σου. Και καλά να με στείλει στην Ελληνική κόλαση που τίποτα δεν λειτουργεί. Όλο και κάποια απεργία θα γίνεται, κάποιες μέρες θα την γλυτώνω. Το φαντάζεσαι να με στείλει στη Γερμανική; Ο ξανθός μου εγκέφαλος ούτε να το φανταστεί δεν θέλει.

- Γι αυτό σου λέω κάτσε καλά. Βρες έναν άνθρωπο της προκοπής και φτιάξε την ζωή σου. Ο γιατρός που σε πολιορκεί τόσο καιρό δεν σου κάνει;

- ......................

- Δεν απαντάς μαρή κασίδα γιατί δεν σε συμφέρει. Ε βέβαια γιατί να σου αρέσει; Φυσιολογικός άνθρωπος είναι, με τα πτυχία του με την θεσάρα του στο νοσοκομείο,με την μόρφωσή του. Ήθελα να ήξερα τι σου ζήλεψε εκείνο το πρωί που πήγες να σ`εξετάσει για τα πνευμόνια σου, κι έπεσε ξερός. Αφού το πρωί μέχρι να στροφάρεις είσαι σαν στραβοχυμένος λουκουμάς.

- Το ύψος μου. Εμένα μην με βλέπεις έτσι. Μόλις ξεδιπλωθώ φτάνω το 1,90.

- Που κάτω από την γή; Κοίτα καλά και τα χρόνια περνάνε.Έχεις καταλάβει πόσων χρονών είσαι;

- Εκείνα τα θεϊκά παπούτσια που λέγαμε να τα πάρω;