Σ' αυτούς τους δύσκολους καιρούς ας πλησιάσουμε ο ένας τον άλλο.
Ελάτε να ζήσουμε μικρές στιγμές,
να πηδήξουμε και να πονέσουμε,
να δακρίσουμε και να γελάσουμε,
να θυμηθούμε και να ξεχάσουμε,
να μιλήσουμε και να σωπάσουμε,
να φάμε και να πεινάσουμε,
να πιούμε και να μεθύσουμε.
Χρειαζόμαστε ο ένας τον άλλο
χρειαζόμαστε τα χέρια μας,
Αν είμαστε όλοι μαζί
ας τολμήσει ο σκληρός χρόνος
να προκαλέσει την απεραντοσύνη
τόσων ανθρώπων, μυαλών και χεριών.
Ελάτε να ζήσουμε, χωρίς να δαγκώνουμε ο ένας τον άλλο.
Μπορούμε και ας είμαστε Έλληνες!
ναι ναι ναι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μόνη μας ελπίδα για να συνεχίσουμε
ΑπάντησηΔιαγραφή"να ζούμε" ακόμη και βιολογικά, είναι η ομόνοια και συνανθρωποσύνη που προτείνεις καλή μου. Τίποτ' άλλο.
Σε φιλώ
@ Summertime Blues
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι "πνοή"!
@ λυγερη
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτή η "ομόνοια και συνανθρωποσύνη" είναι πολύ ουσιώδης και αναγκαία για να τα βγάλουμε πέρα...
φιλιά!