θέλω πίσσα και πούπουλα....

Έχω γίνει πολύ κακός άνθρωπος τελικά.

Τα χρόνια που περνάνε αντί να με γλυκαίνουν, με εξαγριώνουν. Θέλω σκληρές τιμωρίες, θέλω δημόσια διαπόμπευση, θέλω πίσσα και πούπουλα...
Για όλους αυτούς που κυκλοφορούν κι 'οπλοφορούν' - κυριολεκτικά ή μεταφορικά.
Γι' αυτούς που κακοποιούν αδύναμους συνανθρώπους τους (παιδιά ή ηλικιωμένους, άτομα με νοητικά ή κινητικά προβλήματα).
Γι' αυτούς που εκπορνεύουν αθώα πλάσματα.
Για τον θείο που 'πούλησε' σε παιδόφιλο την 11χρονη ανεψιά του.
Για αυτούς που διαμελίζουν παιδιά με τις βόμβες τους.
Γι' αυτούς που βασανίζουν ανυπεράσπιστα ζωάκια για να τα κάνουν μοδάτες μπότες ή γούνες.
Γι' αυτούς που βασανίζουν γενικά: ανθρώπους ή ζώα...έτσι για την πλάκα τους.

Όλα ανάκατα στο μυαλό και στην καρδιά...
Βόμβες, τράφικινγκ, βασανιστήρια, πόνος, θάνατος, ατιμωρησία...

Τα χρόνια αντί να με μαλακώνουν, με εξοργίζουν.
Με σκληραίνουν.
Κι αν κάποιος - πριν 5 χρόνια - μου έλεγε ότι θα έγραφα ποτέ ένα τέτοιο κείμενο, θα τον έβγαζα τρελό.
Κι όμως. Όσο πάω, χειροτερεύω.
Δεν μπορώ.
Δεν το ελέγχω.
Έχω γίνει πολύ κακός άνθρωπος.
Τελικά....

Theodosia Katsarou
elenaakrita