Το «τι θέλω;» δε βγάζει πουθενά. Άλλη είναι η ερώτηση

Θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα πολύ καλό άρθρο που διάβασα...

Εάν ο καθένας μας διερωτηθεί «τι θέλω από τη ζωή μου;», πιθανότατα οι περισσότεροι θα απαντήσουμε κάτι όπως «θέλω να είμαι ευτυχισμένος/η, να έχω ανθρώπους που με αγαπούν και αγαπώ και μία δουλειά που να μου επιτρέπει άνετη ζωή και να μου αρέσει».
Αυτό όμως είναι τόσο γενικό, που τελικά δε σημαίνει τίποτα. Όλοι οι άνθρωποι αυτά χρειαζόμαστε κατά βάση. Μία πιο ενδιαφέρουσα και βαθιά ερώτηση, η οποία μάλλον δύσκολα μας περνάει από το μυαλό όταν αναζητάμε κατεύθυνση, θα ήταν «τι είδους πόνο μπορώ να εμπεριέξω; Για τι είμαι δατεθειμένος/η να προσπαθήσω;».

Και επειδή προφανώς αυτά σας ακούγονται περίεργα, ας το δούμε λίγο:

Όλοι μας θέλουμε μία καταπληκτική δουλειά και οικονομική ανεξαρτησία. Δε θέλουμε όμως όλοι να δουλεύουμε 40-60 ώρες την εβδομάδα, να κάνουμε μία ώρα να πάμε και άλλη μία να γυρίσουμε από το γραφείο μας, να κινούμαστε μέσα σε μία αυθαίρετη εταιρική ιεραρχία και να είμαστε περιορισμένοι μέσα σε γραφεία – κουτιά. Όλοι θα θέλαμε να έχουμε ένα πολύ καλό εισόδημα χωρίς μεγάλο ρίσκο ή θυσίες και χωρίς να περιμένουμε για την ικανοποίηση αυτής μας της επιθυμίας. 

Επίσης, όλοι θέλουμε μία πολύ καλή, αρμονική σχέση. Δεν είμαστε όμως όλοι πρόθυμοι να περνάμε μέσα από δύσκολες συζητήσεις, αμήχανες σιωπές, πληγωμένα αισθήματα και συναισθηματικά δράματα που συχνά χρειάζονται για να φτάσουμε σε αυτό το επίπεδο σχέσης.

Εν ολίγοις, η ευτυχία απαιτεί προσπάθεια. Τα θετικά είναι αποτέλεσμα της καλής διαχείρισης των αρνητικών. Στον πυρήνα μας όλοι έχουμε τις ίδιες ανάγκες. Οι θετικές εμπειρίες είναι εύκολα διαχειρίσιμες. Εκεί που δυσκολευόμαστε όλοι, είναι στις αρνητικές εμπειρίες.

Επομένως, το τι θα πάρουμε από τη ζωή δεν εξαρτάται από τα θετικά συναισθήματα που επιθυμούμε, αλλά από το τι είδους αρνητικά συναισθήματα μπορούμε και προτιθέμεθα να διαχειριστούμε, προκειμένου να φτάσουμε στα πολυπόθητα θετικά.

Όλοι θέλουμε να έχουμε μία καλή φυσική κατάσταση και εμφάνιση. Αλλά δεν πρόκειται να την αποκτήσουμε ή να τη διατηρήσουμε, εάν δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφιερώσουμε χρόνο και προσπάθεια στην άσκηση και την προσεγμένη διατροφή.

Πολλοί θα ήθελαν να έχουν μία δική τους επιχείρηση και απόλυτη οικονομική ανεξαρτησία. Αλλά δε γίνεται να είσαι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας εάν δε μπορείς να ζήσεις αναλαμβάνοντας κινδύνους, εκτιμώντας την αβεβαιότητα, αντέχοντας επανειλημμένες αποτυχίες και δουλεύοντας τρελές ώρες για κάτι που μπορεί να μην έχεις ιδέα εάν τελικά θα πετύχει ή όχι. 

Τελικά, αυτό που καθορίζει την επιτυχία / ευτυχία μας στη ζωή δεν προέρχεται από την ερώτηση «τι θέλω να απολαύσω;», αλλά από την ερώτηση «τι είδους πόνο προτίθεμαι να αναλάβω;». Αυτή είναι η απάντηση που μπορεί να μας οδηγήσει κάπου πραγματικά. Η απάντηση που μπορεί να μας αλλάξει θετικά την εμπειρία της ζωής. Είναι αυτό που κάνει εμένα να είμαι εγώ και εσένα να είσαι εσύ, που μας καθορίζει, μας διαχωρίζει και τελικά μας ενώνει.

Το ποιος είσαι ορίζεται από τις αξίες για τις οποίες προτίθεσαι να αγωνιστείς. Και δε μιλάμε για τη «δύναμη της θέλησης» ή το πολυφορεμένο «χωρίς πόνο δεν έχει κέρδος». Μιλάμε για το πιο απλό και βασικό στοιχείο της ζωής: Το είδος των δυσκολιών που είμαστε πρόθυμοι να αναλάβουμε και σε θέση να διαχειριστούμε, καθορίζει και τους τομείς επιτυχίας μας. 

Οπότε συνάνθρωποι, ας διαλέξει ο καθένας μας τους αγώνες του συνειδητά.

Αννίτα Νιάκα