Γνώσεις μέσα στο χρόνο

"Όσο αυξάνονται οι γνώσεις σου τόσο λιγοστεύει ο χρόνος σου"
το φιλοσόφησα μόλις τώρα!

Δεν έψαξα να βρω αν έχει γραφτεί κάτι σχετικά,
πάντως ο χρόνος αυτές τις μέρες με έχει πνίξει.
Χωρίς να το καταλάβω, άφησα τα μικρά και όμορφα πράγματα της καθημερινότητας πίσω μου και χώθηκα στην οθόνη.
Φτιάχνω, φτιάχνω φτιάχνω...
Ψάχνω το τέλειο σε ένα κόσμο τόσο ατελή,
ψάχνω το όμορφο σε ένα κόσμο τόσο άσχημο,
ψάχνω το ρυθμικό σε ένα κόσμο που έχει απορυθμιστεί τελείως,
αλλά δεν ψάχνω εμένα...

Εγώ που είμαι; Τι κάνω; Γιατί τα κάνω; Ποιος θα καταλάβει;
Η οπτική μου στα πράγματα έχει αρχίσει να αλλάζει. Δεν ξέρω τι φταίει, ίσως η ηλικία, ίσως η έλλειψη χρόνου για αυτοανάλυση, ίσως ο βομβαρδισμός από τόση πληροφορία που μερικές φορές είναι άχρηστη.
Αυτό που συνειδητοποιώ, πάντως, μέρα με τη μέρα, είναι ότι απομακρύνεται (η οπτική μου) από αυτή των γύρω μου. Δεν φανταζόμουν ότι θα μου συμβεί...αλλά να που άρχισα να το αισθάνομαι.

Η δουλειά μου άρχισε να μου το δείχνει αυτό.
Ίσως να είναι καλό. Πάντως αυτή την στιγμή με ξενίζει.
Τι να πω;