"Δεν στρέφουμε αλλού το πρόσωπό μας κάνοντας πως δεν βλέπουμε τις ατυχίες, τις δυσκολίες, τα βάσανα που μας συμβαίνουν. Προσπαθούμε να τα διαχειριστούμε αλλά:
Κάθε βράδυ προσπαθούμε πριν κοιμηθούμε να συγκεντρωθούμε να θυμηθούμε και να
καταγράψουμε τρεις στιγμές κατά την διάρκεια μιας ζοφερής ημέρας ,που να εισπράξαμε έστω και μιαν φευγαλέα ευχαρίστηση. Να νοιώσαμε καλά για κάτι ασήμαντο. Να χαμογελάσαμε. Αυτό είναι μια πολύ καλή συγκομιδή που ενισχύει το ανοσοποιητικό μας ενάντια στην κατάθλιψη..."
Τάδε έφη ο ειδικός !!!
Χθες παραβρέθηκα σε μιαν ημερίδα για την Ψυχική Υγεία και ένας ψυχολόγος, μέλος της Κίνησης "Θετική Ψυχολογία" μεταξύ των άλλων είπε αυτά που προανέφερα.
Προσωπικά και χωρίς να μου το έχει πει ο ειδικός,κάθε βράδυ λέω:
"Ευχαριστώ Θεέ μου που τα κατάφερα και σήμερα να κουμαντάρω τα προβλήματά μου."
Αλλά για να πούμε και του στραβού το δίκιο έχει δίκιο ο ειδικός.
Θυμάμαι ένα ανοιξιάτικο πρωί μόλις που είχε προβάλλει η αυγή και πήγαινα σε Νοσοκομείο λίγο πιο έξω από την Αθήνα, (βίωνα τότε μιαν δυστυχία δίχως άλλο) εισέπνευσα την ανάσα της Φύσης που ξυπνούσε κι ένοιωσα ενοχικά γιατί η Ψυχή μου πέταξε….
Γεια σου ρε κορίτσι που είσαι ιδιαίτερα ευαίσθητος δέκτης σε μηνύματα καρδιάς .
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροτιμώ την ευαισθησία που μας καθιστά εύκαμπτες και ευλύγιστες σαν τα κλωνάρια της Ιτιάς, παρά την δύναμη που μας κάνει αναπόφευκτα σκληρές και συνεπώς εύθραυστες σαν αλύγιστες βεργούλες.
Ένα από τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει το τελευταίο διάστημα. Μπράβο λυγερή και μπράβο Ευτυχία που το δημοσίευσες.
ΑπάντησηΔιαγραφήέξω απ το χορό πολλά τραγούδια λέμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήτέλος πάντων κάθε μέρα προς τα κάπου γέρνει η παλάντζα...
για να υπάρχει ποικιλία!
φιλιά, καλό βράδυ.