Η λαϊκή ρήση πως πίσω από έναν πετυχημένο άνδρα, κρύβεται σχεδόν πάντα μια δυναμική γυναίκα, ισχύει και για τις επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με διεθνείς έρευνες και στατιστικά
στοιχεία, οι επιχειρήσεις που έχουν γυναίκες στο διοικητικό τους συμβούλιο, είναι πιο ανθεκτικές, ακόμα και σε περιόδους δύσκολες, όπως αυτή που διανύουμε με την οικονομική κρίση. Όταν μία γυναίκα βρίσκεται στο κέντρο λήψης των αποφάσεων, λένε οι ειδικοί, μπορεί να αποτρέψει ακόμη και τη χρεωκοπία της επιχείρησης!
Αυτό το βιώνω και εγώ, σήμερα, μια και εγώ συμμετέχω στην παραγωγική διαδικασία και μπορώ να δω την διαφορά χειρισμού των κρίσεων με τους άνδρες.
Παρόλα αυτά δεν είμαι σίγουρη αν αυτός είναι ο ουσιαστικός ρόλος της γυναίκας.
Μερικές φορές ζηλεύω την μητέρα μου. Το μόνο που την ενδιέφερε σε όλη την ζωή της ήταν το σπίτι και τα παιδιά. Η μόνη της οικονομική σκοτούρα ήταν να μπορέσει να αγοράσει όσα χρειαζόταν το σπίτι της και η ίδια. Σημαντικό μέλημα ήταν "το κυνήγι" της καλύτερης ποιότητας στην χαμηλότερη τιμή. Την ακούω πολλές φορές να παραπονείται για έλλειψη χρόνου, γιατί "έμεινε πίσω στο σίδερο", όπως συνηθίζει να λέει. Έχει αγωνία αν θα μας αρέσει το φαγητό και θα "φτάσει".
Από την άλλη, μου είναι αδύνατον να φανταστώ την ζωή μου χωρίς την δράση και την ένταση που προσφέρει ο επαγγελματικός στίβος.
Μέσα στην κρίση η επαγγελματική μου δραστηριότητα άλλαξε αρκετές φορές. Είχε πολλές διακυμάνσεις. Παρόλα αυτά με κρατάει πάντα σε εγρήγορση και ετοιμότητα.
Αρκετές φορές, όμως, με κατακλύζει η επιθυμία να "σιγήσω", τα μπω στο κουκούλι της νοικοκυράς και να μείνω εκεί.
Μήπως είμαι, τελικά, διχασμένη προσωπικότητα;
Καλό μήνα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχοντας περάσει από τα σαράντα και βάλε (εργασιακά) κύματα... και ούσα πλέον αυτοαπασχολούμενη (και μαμά), προσωπικά δεν μου έχει λείψει εκείνη η περίοδος που ήμουν "στην τσίτα", χτύπαγα τρελά ωράρια κι ήταν όλα "για την καριέρα".
Δεν μπορώ να πω ότι θα ήμουν καλυμμένη μ' έναν ρόλο "παραδοσιακής νοικοκυράς και μητέρας", γιατί οι δικές μας μαμάδες και γιαγιάδες μεγάλωσαν σε διαφορετικές συνθήκες (καθώς οι δυνατότητες που είχε τότε μια γυναίκα, ήταν σαφώς πολύ περιορισμένες), με άλλα πρότυπα. Άλλες δε, προσταγές και οι ανάγκες της δικής τους εποχής.
Ασφαλώς η σύγχρονη γυναίκα έχει πάρει κεφάλι... όμως πιστεύω ότι ακόμη και σήμερα, πλην εξαιρέσεων, δεν αξιοποιείται η προσωπικότητα και η δυναμική της. Άρα, και σκοτώνεται να αυτοεπιβεβαιωθεί και να επιβιώσει σε μιαν ανδροκρατούμενη -κακά τα ψέματα- "αγορά", και στερείται των προνομίων εκείνων των οποίων θα έπρεπε να χαίρει ως μητέρα.
Κάτι που έχω παρατηρήσει, επίσης... είναι τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες "επιτυχημένων γονέων"... παιδιά που μεγάλωσαν κοντά σε "παππουδογιαγιάδες" ή σε κάποια ξένη γυναίκα και που, προκειμένου οι "επιτυχημένοι γονείς" τους να είναι απερίσπαστοι, απολάμβαναν "ειδικά προνόμια" (χαρτζιλίκια, χατήρια)... έχουν γίνει σκληρά έως... ανάλγητα. Δεν γενικεύω, οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Εκ της παρατηρήσεως και της εμπειρίας, ταπεινή μου άποψη είναι ότι το μέτρο είτε βρέθηκε και χάθηκε στην πορεία, είτε δεν έχει ακόμη βρεθεί.
Πολύ ενδιαφέρον το σχόλιο. Είναι αλήθεια ότι μέτρο δεν υπάρχει, επίσης ο άνθρωπος τείνει ποτέ να μην είναι ευχαριστημένος με αυτά που έχει. Αν ρωτήσουμε, σήμερα τις γυναίκες που ασχολούνται μόνο με την ανατροφή των παιδιών τους και δεν δραστηριοποιήθηκαν στον επαγγελματικό στίβο, μάλλον θα μας πουν ότι θα προτιμούσαν την επαγγελματική "τσίτα".
ΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά...
"βράβευση τσι μέρας" για την Παρασκευή και πρώτη του μήνα σύμφωνα με την ομώνυμη ενότητα του yannidakis, η παρούσα καταχώρηση του ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ιστολόγιο είναι πλέον υποψήφιο για την μηνιαία βράβευση "ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΜΗΝΑ".
Καληνωρίσματα :[
Η τιμή είναι μεγάλη!!
ΔιαγραφήΕυχαριστώ από καρδιάς...
("Καληνωρίσματα = πολύ όμορφη λέξη!!)
Δεν καταλαβαίνω τις γυναίκες. Δεν είναι μυστικό οι δύο από εσάς ίσως γνωρίζετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήGöğüs Estetiği