Η χρονιά που έρχονται "αυτοί"...

Ο χρόνος δεν είναι πάντα ο καλύτερος γιατρός. Μπορεί να βασανίζει τον ίδιο τον δημιουργό του, τον άνθρωπο. Η ροή του δεν είναι ομαλή ούτε προβλέψιμη. Ζούμε μέσα του χωρίς να
μπορούμε να τον ελέγξουμε. Άλλες φορές κυλάει αργά, άλλες φορές κυλάει τόσο γρήγορα που σε πιάνει ίλιγγος. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν γυρίζει πίσω. 

Χωρίς να το θέλουμε κάθε χρονιά σκεφτόμαστε τα χρόνια που πέρασαν και βάζουμε στόχους για τον χρόνο που μπαίνει. 

Ο καθένας μας σύμφωνα με τον χαρακτήρα του βλέπει το πράγματα θετικά ή αρνητικά. Είναι αλήθεια ότι η μνήμη μας είναι επιλεκτική. Αυτός είναι και ο λόγος που μπορεί δυο άνθρωποι να έχουν ζήσει την ίδια εμπειρία αλλά ο καθένας να την θυμάται διαφορετικά.

Διάβασα κάτι πολύ καλό για την χρονιά που έρχονται αυτοί και θα ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας. Έγραψε ο Τάκης Καραγιάννης στο protagon.gr: 

«Θα σας πω ποιοι είναι αυτοί. Θα σας πω και μάλλον θα βρείτε όλοι σας κοινά στοιχεία. Αναφορές στο εγώ σας και αναγωγές στο "εμείς".

• Αυτοί είναι όσοι χαρίζουν σε άλλους πράγματα και δεν τους χαρίζεται τίποτα. 
• Όσοι έχουν μεγαλώσει με αρχές και ιδανικά και που τρέμουν στην ιδέα μήπως δεν τα μεταδώσουν στα παιδιά τους. 
• Αυτοί που θεωρούν πιο σημαντικό να είσαι άνθρωπος και μετά άντρας ή γυναίκα, Δεξιός ή Αριστερός, ομοφυλόφιλος ή ετεροφυλόφιλος. 
• Αυτοί που δεν ποινικοποιούν την επιτυχία και χαίρονται με αυτή των άλλων. 
• Αυτοί που κάνουν υπομονή και βάζουν το εγώ κάτω από εμείς. Αυτοί που είναι συνεπείς και σοβαροί κι όχι ανεύθυνοι και σοβαροφανείς. 
• Αυτοί που ζουν τη ζωή τους με πάθος για να μην έχουν μια ζωή με πάθη. 
• Αυτοί που επιλέγουν και δεν τους επιλέγουν. 
• Είναι αυτοί που δεν περιμένουν να δουν τι τους επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά κάνουν το μέλλον να δει τι του επιφυλάσσουν αυτοί.»

Ας προβάλλουμε, λοιπόν "αυτούς" πάνω στον εαυτό μας.

Ας κάνουμε την αυτοκριτική μας και ας δούμε που ανήκουμε.

Ας οριοθετήσουμε την ζωή μας.

Ας σπάσουμε τους φραγμούς και τα σύνορα που εμείς βάλαμε στον εαυτό μας.

Ας σηκώσουμε το κεφάλι και ας δώσουμε δύναμη στο παράστημα μας.

Ας πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας, μια και δεν μπορεί κανείς άλλος να το κάνει.

Ας προσπαθήσουμε να βρούμε τον πραγματικό εαυτό μας.

Ας ζήσουμε μαζί του... 

Αξίζει!!

Ευτυχία Ζερδέ