ΜΗΤΕΡΑ, ΦΙΛΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙΑ
Ένα χτενάκι στα μαλλιά
μια πινελιά πάνω στο γκρίζο
Μητέρα, φίλη μου παλιά
το παρελθόν σου ψηλαφίζω
Στο πιο κρυφό σου μυστικό
ψάχνω να βρω τι έχει φταίξει
Ποιο χρέος σου απλήρωτο
τη μοίρα μου έχει παγιδέψει
Τι δε μου ’χεις πει
Τι μου έχεις κρύψει
Ποιον αγάπησες, μητέρα
Ποιος σου έχει λείψει
Πως θα λυτρωθείς
Πως θα με λυτρώσεις
Στη δική σου μοίρα, μάνα
μη με παραδώσεις
Σε ποια ρωγμή του φεγγαριού
είχες το πάθος σου κρυμμένο
Με τη ντροπή του κοριτσιού
Που ’ναι απ’ αγάπη ξεχασμένο
Πες μου ποιο θάνατο θρηνεί
αυτή η ρυτίδα πλάι στο στόμα
Ποιαν ενοχή σου μακρινή
πληρώνει το δικό μου σώμα
Τι δε μου ’χεις πει
Τι μου έχεις κρύψει
Ποιον αγάπησες, μητέρα
Ποιος σου έχει λείψει
Πως θα λυτρωθείς
Πως θα με λυτρώσεις
Στη δική σου μοίρα, μάνα
μη με παραδώσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!