"Οι αποδείξεις μου"...τι έγιναν;

To 2010, σαν σήμερα, η Θεοδοσία είχε γράψει:

Οι εθνοσωτήρες της Πατρίδας μας (βλέπε 300 λαμόγια) ή (τα τέτοια μας κουνιούνται) το βγάλαν το πόρισμα για να βγούμε από το οικονομικό αδιέξοδο.
"Μαζεύετε αποδείξεις γιατί χανόμαστε".

Αποδείξεις από τον μπακάλη, τον μανάβη, τον ηλεκτρολόγο, τον φούρναρη.
Απόδειξη για το σώβρακο που πήρες από  την Λαϊκή... απόδειξη για την κιλότα, για την σερβιέτα, για τον
αέρα που αναπνέεις, για το οξυγόνο, κι απ`ότι βλέπω σε λίγο θα μας ζητήσουν κι απόδειξη για τον έρωτα και πόσες φορές το κάναμε μήπως και φορολογήσουν και την ηδονή.
Δεν πιστεύω να το διαβάσει κανείς φωστήρας και το κάνει πρόταση, η Πάστα φλώρα θα εκραγεί.

Όταν γεννήθηκα λοιπόν έπρεπε να κλάψω για ν`αποδείξω ότι είμαι ζωντανή.
Όταν μεγάλωσα έπρεπε να διαβάζω για ν`αποδείξω ότι είμαι καλή μαθήτρια κι όχι ανεπίδεκτη μαθήσεως (βλέπε Πάστα Φλώρα).
Όταν παντρεύτηκα έπρεπε να είμαι όλα σε ένα.Γυναίκα, μητέρα,νοικοκυρά, για ν`αποδείξω ότι ο τίτλος της συζύγου μου ταίριαζε γάντι. Εδώ βέβαια ομολογώ ότι λίγο τα σκάτωσα, και προτίμησα να κρατήσω την απόδειξη της μητέρας και της γυναίκας.
Όταν βγήκα στην αγορά εργασίας έπρεπε να χορεύω στον ρυθμό που ήθελε ο κάθε εργοδότης για ν` αποδείξω ότι είμαι καλή υπάλληλος.
Ακόμη κι όταν έλεγα ότι πιστεύω σε μια ανώτερη δύναμη που λέγεται Θεός, με θεωρούσαν γραφική. Μου ζητούσαν αποδείξεις για την ύπαρξή του, χρησιμοποιώντας γελοίες δικαιολογίες για τα δεινά που προκαλούσε η ηλιθιότητα και το κλούβιο μυαλό του ανθρώπου.
Κι εγώ έπρεπε για άλλη μια φορά, ν`αποδείξω γιατί ο Θεός τ`ανεχόταν.

Γενικά αν κοιτάξω πίσω μου θυμάμαι μια ζωή γεμάτη με ενδείξεις και σκάρτες αποδείξεις.Πάντα κάποιος με καλούσε ν`αποδείξω κάτι μα πιο πολύ ο εαυτός μου ότι είμαι αποδεκτή στο κοινωνικό σύνολο.
Κι ήρθε επιτέλους η στιγμή που έπρεπε ν`αποδείξω και σε μένα αν με αγαπάω.
Πήρα τις μέχρι τότε αποδείξεις της ζωής μου σε μια βαλίτσα κι έφυγα μακριά απ`όλα εκείνα που μου ζητούσαν συνέχεια μια απόδειξη.
Κι εκεί που κόντευα να βγάλω από το λεξιλόγιό μου αυτή την λέξη, νάτο πάλι το τρυπά-κι των αποδείξεων.
Να μαζεύω λέει αποδείξεις απ`όλους και για όλα, (ακόμη κι από την αγάπη), για να σώσω την πατρίδα μου από το οικονομικό αδιέξοδο που έχει βυθιστεί.
Γελάω ειρωνικά και λέω τις δικές μου αποδείξεις τις έχω δώσει.
Τις δικές τους δεν βλέπω για να καταλήξω πόσο θα τους φορολογήσω που μου φορολόγησαν με τον χαμηλότερο συντελεστή την ζωή μου.

Πέρασαν 2 χρόνια. Η πατρίδα όχι μόνο δεν σώθηκε αλλά μπήκε σε μνημόνια, ζει βυθισμένη στην ανεργία, παρελαύνει κάτω από δρακόντια αστυνόμευση που φέρνει άρωμα από άλλες, σκοτεινές εποχές και κοιτάει το μέλλον φοβισμένα.
Μήπως ήρθε η ώρα να απαιτήσουμε  και εμείς αποδείξεις από όλους αυτούς που κερδοσκόπησαν όλα αυτά τα χρόνια, χώνοντας όλο και πιο βαθιά τα χέρια τους στη τσέπη που απλού λαού;
Πολύ σύντομα μπορούμε να το απαιτήσουμε -πίσω από το παραβάν...