Τὸ πιὸ καθαρὸ πράγμα

Δὲν ξέρω, μὰ δὲν έμεινε καθόλου σκοτάδι.

Ο ήλιος χύθηκε μέσα μου ἀπὸ χίλιες πληγές.

Καὶ τούτη τὴ λευκότητα ποὺ σὲ περιβάλλω

δὲ θὰ τὴ βρεῖς ούτε στὶς Άλπεις, γιατὶ αὐτὸς ὁ αγέρας

στριφογυρνά ὡς ἐκεί ψηλὰ καὶ τὸ χιόνι λερώνεται.

Καὶ στὸ λευκὸ τριαντάφυλλο βρίσκεις μιὰ ἰδέα σκόνης.

Τὸ τέλειο θαύμα θὰ τὸ βρείς μοναχὰ μὲς στὸν άνθρωπο:

λευκὲς ἐκτάσεις ποὺ ἀκτινοβολούν ἀληθινὰ 

στὸ σύμπαν καὶ υπερέχουν. 

Τὸ πιὸ καθαρὸ 

πράγμα λοιπὸν της δημιουργίας δὲν είναι τὸ λυκόφως,

ούτε ὁ οὐρανὸς ποὺ καθρεφτίζεται μὲς στὸ ποτάμι, 

ούτε ὁ ήλιος πάνω στης μηλιάς τ᾿ άνθη. 

Είναι ἡ αγάπη.

Ευτυχία Ζερδέ