Όταν η δουλειά μας.,
που θα έπρεπε να είναι η αληθινή έκφραση της ύπαρξής μας,
γίνεται απλώς μηχανικά, τυπικά και καταναγκαστικά
καταντάει ηλίθια και άχρηστη, κουραστική και ανυπόφορη
τότε υπάρχει απογοήτευση, ανία και πλήξη.
(βάλε να μην έχεις καν δουλειά...)
Όταν η ζωή μας...
που θα έπρεπε να είναι φρέσκια, αναζωογονητική και πλούσια,
τορπιλίζεται από αμφιβολίες, φοβίες και ανασφάλεια
τότε υπάρχει απογοήτευση, θλίψη και πικρία.
Όταν ο νους μας...
που θα έπρεπε να είναι ξύπνιος, εύκαμπτος και χωρίς περορισμούς,
λυγίζει κάτω από το βάρος της παράδοσης, της κοινωνίας και των προκαταλήψεων,
τότε υπάρχει σύγχυση, στεναχώρια ακόμη και κατάθλιψη.
Όταν όμως υπάρχει ωριμότητα,
Ερχεται από μόνη της η ωριμότητα ή την ψάχνεις σε θολούς διαδρόμους;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος την ορίζει;
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της;
Πόσο χαίρομαι που ξαναπέρασες!!!
ΔιαγραφήΕίναι αλήθεια ότι τώρα που το σκέφτομαι ίσως αξίζει ανάλυσης το "Ποιος την ορίζει;
Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της;" Ίσως να το κάνω...
Να είσαι πάντα καλά...
Η ωριμότητα νομίζω αποκτάται από τα όσα παθαίνεις, όσα σε σημαδεύουν, όσα δεν ξεπερνάς και όσα τελικά καταχωρείς στα "αξεπέραστα" της ζωής σου.Είναι το καθάριο ποτό αφού πετάξεις το ίζημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια όποιον μπορεί, έχει το κουράγιο και την θέληση να το κάνει...
ΔιαγραφήΔεν είναι καθόλου εύκολο...
Πολύ καλό σχόλιο!!
Αργω πολλες φορες να ερθω απο το σπιτικο σου αλλα δεν ξεχνω τους μπλοκοφιλους.Ευχομαι μια ομορφη εβδομαδα!!!!Σιγουρα η ωριμοτητα μεγαλωνει με τα χρονια .
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πραγματική τιμή μας που είσαι φίλος μας και κάθε φορά η επίσκεψή σου είναι πραγματική ανάσα φρεσκάδας!!
ΔιαγραφήΝα είσαι πάντα καλά...