Όμορφη πόλη... Αρτέμιδα

Αρτέμιδα...η πόλη μου, η πόλη μας.
Με το απέραντο γαλάζιο να απλώνεται μπροστά στα μάτια σου και να ευχαριστείς τον Θεό που σ' έστειλε να ζήσεις σ' αυτόν τον "παράδεισο".

Μια πόλη που την χαρακτηρίζει η ομορφιά μέσα στην αναρχία της δόμησης και η πολυποικιλότητα των κατοίκων της.
Σκέτη τρέλα!!!


Αρτέμιδα...η γη των απανταχού παντογνωστών από τηλεμεταφορά, καθαρισμό παραλίας μέχρι βιολογικούς καθαρισμούς!!!

Αρτέμιδα... μία πόλη που έχει πήξει στους ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ και στους ΕΙΔΙΚΟΥΣ!!!!
Και στους δικάζοντες και στους επικρίνοντες ότι καλό πάει να γίνει σ' αυτό τον τόπο.

Μια πόλη που απεγνωσμένα φωνάζει "ΒΟΗΘΕΙΑ" αλλά κανείς από μας δεν την ακούει.
Άραγε τι να φταίει;
Μήπως ότι δεν έχουμε παιδεία σαν πολίτες;
Μήπως ότι βρήκαμε τον παράδεισο και τον λεηλατήσαμε;
Μήπως ότι βολευτήκαμε όπως όπως και δεν θέλουμε να έρθουν κι άλλοι;
Μήπως επειδή με ελαφριά καρδία την έχουμε πήξει στο σκουπίδι, στα μπάζα, χωρίς ενοχές, χωρίς ντροπή, αρκεί το σκουπίδι να φύγει από τον οικιακό χώρο μας;
Μήπως επειδή βαριόμαστε να βγούμε από την "γυάλα" μας, για να δούμε και τις άλλες γειτονιές της πόλης μας, εκεί που τα ποντίκια περπατούν στα πεζοδρόμια;
Μήπως επειδή στρουθοκαμηλίζουμε;
Μήπως...

Αρτέμιδα...που πάντα θα με πονάς, όσο κι αν μ' αγαπάς.

Το πιο μακρύ ταξίδι μου εσύ,

μικρή πατρίδα σώμα μου κι αρχή,

η γη μου εσύ ανάσα μου κι αέρας.