Της ξανθιάς πολιτικής και του facebook το κιγκλίδωμα

 Η πολιτική γύρω μου είναι χάλια ή εγώ γεννήθηκα ξανθιά; Αλήθεια, πώς δώσανε στις ξανθές δικαίωμα ψήφου; Να το κάνω τι; Μου έχουνε τόση εμπιστοσύνη; Κι αν μπω στο παραβάν την
ανατολή, και  βγω τη δύση ακόμα με το πάκο στα χέρια; Γιατί, ως ξανθιά, είμαι και μικρόνους. Ακούω τους πολιτικούς και δεν καταλαβαίνω. Ποιος απ`όλους μου είπε μόλις τώρα πως, αν τον ψηφίσω, θα έρθει να μου κάνει γενική καθαριότητα στο σπίτι; Πατώματα, πλακάκια, τζάμια; Να προτιμήσω αυτόν ή τον άλλον που θα μου αλλάξει τις λάμπες που δεν τις φτάνω; Γενικώς - ποιος θα μου αλλάξει τις λάμπες και τα φώτα; Δεν ξέρω. Θα πάρω την  Ευτυχία που είναι φύσει και θέσει μελαχρινή να μου το αποσαφηνίσει.
Τόσο σκουπίδι πως έφυγε από τους δρόμους και μπήκε σε πολιτικές παρατάξεις; Βαρέθηκε να περιμένει το απορριμματοφόρο και πήρε των οματιών του; Κι όπου νόμιζε ότι είδε φως (χρήματα) μπήκε; Αμ σε γελάσανε κορόιδο. Η φλόγα από το κερί ήταν κι εσύ το πέρασες για φώς (χρήμα). Προσπαθείς, πασχίζεις ζορίζεσαι να πιαστείς από κάπου κάνοντας την πολυπράγμωνα επί παντός επιστητού. Κι όταν σε παίρνουν χαμπάρι ότι είσαι για τα μπάζα, κι alien κι ότι μπαινοβγαίνεις  από την μία παράταξη στην άλλη μήπως τσιμπήσεις κάνα ψιλό, τότε βγάζεις όλο το μένος της κακίας και της αποτυχίας σου,  για τις εν λόγω παρατάξεις.
Εγώ που σε τρώω στην μάπα λόγω θέσης πως να απαλλαχτώ;

 Τουλάχιστον, να μπω στο σπίτι μου. Να μπω, να αμπαρώσω, να αφήσω την μπόχα απέξω. Η μπόχα με ακολουθεί και μέσα στο σπίτι ή εγώ γεννήθηκα ξανθιά; Τι μου μυρίζει - τι μου μυρίζει; Α, ναι, το ζώον. Το ζώον το όρθιο, άνοιξα το κομπιούτερ. Ό,τι σκουπίδι άφησα απέξω, διπλό και τρίδιπλο χίμηξε στην κρεβατοκάμαρα. Τι της έλειπε τις ξανθιάς - το interactive της έλειπε από το φάτσα μπουκ.
Ένας ατέλειωτος συναγωνισμός ποιός θα πεί την μεγαλύτερη παπαριά κι αμπελοφιλοσοφία. And the oscar goes στην ξανθιά με τις περισσότερες αμπελοφιλοσοφίες του copy paste.

Κάτι σαν το ποια έβγαλε το σουτιέν της μπροστά στην κάμερα, ποια φωτογραφήθηκε γυμνή, ποια με αφρόλουτρα, ποια τα πέταξε κι αυτά γιατί τη ζεσταίνανε, ποια μπήκε στο μπάνιο με ποιον και τι ακριβώς κάνανε μαζί; Αλήθεια, τι ακριβώς κάνουνε μαζί δύο ημι-άγνωστοι που μπαίνουνε παρέα στο fc και όλη η Ελλάδα τους ακούει να αγκομαχάνε; Ως ξανθιά και δεν έχω καταλάβει ακόμα. Μήπως της έπεσε το σαπούνι, μπήκε ο άλλος να τη βοηθήσει να το πιάσει και βογκάγανε αντάμα γιατί όλο τους γλίστραγε αυτό τώρα; Εκεί να το αποδώσω, η ξανθιά η γυναίκα; Καθώς τα παρακολουθώ όλα αυτά, παθητικά, ανήμπορα, αμέτοχα - με πιάνει αυτή η αγωνία. Αυτό το ερώτησα με διακατέχει. Στην ηλεκτρονική παρακολούθηση, τα μέλη είναι ξανθά ή παίζει και το ακαζού;

Κανένας δεν επικοινωνεί με κανέναν ή εγώ γεννήθηκα ξανθιά; Παρελθόν και παρόν, χθες και σήμερα, παλιές φίλες και φίλοι, χρώματα κι αρώματα, ρήγματα κι αγγίγματα, μνήμες και χαμόγελα - πού χαθήκατε, βρε; Που άνοιξε η γη και σας κατάπιε κι ούτε ένα τηλέφωνο; Να σας δώσω το κινητό μου, θα δούμε χαΐρι ή πάλι θα με φτύσετε; Ναι, καλύτερα στο κινητό. Στα σταθερά προστέθηκε το 210. Κι αυτό, εμάς τις ξανθές, μας αποσυντονίζει. Παίρνουμε ακόμα το επταψήφιο κι απορούμε γιατί - σε διαφορετικά νούμερα - βγαίνει όλο η ίδια κυρία κι επαναλαμβάνει μονότονα κάτι για κωδικούς κλήσης. Δεν βαρέθηκε πια; Ξανθιά είναι;

Ο κόσμος γύρω μου είναι χάλια ή εγώ γεννήθηκα ξανθιά; Όπου να στρέψω το πρόσωπο... α, το σωστό σωστό, δεν έχω παράπονο: Το χαστουκάκι μου θα το φάω. Μια μπούφλα να μου βρίσκεται, όλο και θα την εισπράξω. Στρέφω την άλλη παρειά, φραπ να τη και η δεύτερη φάπα. Κουράστηκα. Λαχάνιασα. Τρέχω άνευ λόγου.

Κάποιοι μου οριοθετήσανε την αφετηρία και μου αποκρύψανε το τέρμα. Κι εγώ δεν ξέρω πού να το βρω. Μια ξανθιά γυναίκα μόνη της πώς να το ανακαλύψει; Τρέχω. Γενικώς. Αορίστως. Όποιος δεν έχει μυαλό, έχει πόδια. Εγώ -ως ξανθιά- δεν είχα ποτέ μυαλό. Κι εσχάτως, αρχίζουν να με εγκαταλείπουν και τα πόδια. Το σύμπαν γύρω μου είναι χάλια ή εγώ γεννήθηκα ξανθιά;

Ειρήνη, κάνε μου την χάρη! Μήπως να τα σκουραίναμε δυο τόνους;