Οι πρωτοπόροι.

Αραχτή στον καναπέ βλέπω Λαζόπουλο. Δηλώνω φαν κι αντίρρηση παρακαλώ καμία. Και ξαφνικά στο σκετσάκι που κάνει με την Ελένη Γερασιμίδου, ακούω ότι στην Αυστραλία ζητάνε σπέρμα και δη Ελληνικό. Η φήμη μας σαν μ@λ@κες έσπασε τα εθνικά σύνορα. Άιντε ρε Έλληνες ενωθείτε στο παίξιμο. Μας θεωρούν  που μας θεωρούν μ@λ@κες λόγω ανοχής, ας βγάλουμε και κανένα ευρώ. 300 ευρώπουλα το σπέρμα. Να ένας τρόπος να ξεχρεώσουμε τα σπασμένα που μας φόρτωσαν.

Αλλά επειδή το Θολό πρωτοπορεί, πριν σχεδόν ένα χρόνο το είχα προτείνει σαν λύση να βγούμε από το οικονομικό αδιέξοδο. Το αναδημοσιεύω γιατί το θεωρώ επίκαιρο.

ΕΛΛΑΔΑ... ΤΡΑΠΕΖΑ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ.

Κι απάνω που είπα να είμαι καλό κορίτσι και να θυμηθώ την γυναικεία μου φύση
ένα κείμενο του  Περίοπα  έφερε τα πάνω κάτω στο μυαλό μου που δεν ήταν ποτέ στην θέση του.
Πάντα ξέφευγε σε άλλα μονοπάτια απ΄`αυτά που χάραζα.

Ανυπάκουο το σκασμένο και τώρα τελευταία εχάθει προς άγνωστη κατεύθυνση.
Κι ο λόγος η ενασχόλησή μου με τα κοινά.
Κάποια στιγμή ίσως να μουτζώσω τον εαυτό μου γι αυτό... προς το παρόν σιγή ιχθύος μην με ματιάσω. Κι έχω κι αυτό το μάτι το σκασμένο.Τι τόθελα το πράσινο?
Χάθηκε ένα καστανό, ένα μαύρο? Κάτι τις συνηθισμένο βρε παιδί μου κι όχι της γάτας.

Τελικά κατάλαβα ποιος είναι ΕΝΟΧΟΣ για την σημερινή κατάντια της χώρας μου.
ΕΓΩ...ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΓΩ.

Δικάστε με καταδικάστε με με την εσχάτη των ποινών.
Ή όπως έλεγε και μια αείμνηστη αοιδός "σταυρώστε με σταυρώστε με, με τα χέρια σας μουτζώστε με".
Ποια είναι η εσχάτη των ποινών?
ΝΑ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΑΝΕ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΚΙ ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΙ  ΠΟΥ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΕΝ ΜΙΑ ΝΥΧΤΙ.
Υπάρχει χειρότερη τιμωρία απ`αυτή?
ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ...Τιμωρήσου λοιπόν κυρά μου που τόλμησες να ονειρευτείς.

Που τόλμησες να κάνεις δυο παιδιά (κι όχι ένα) και να τα μεγαλώσεις δουλεύοντας  σαν το σκυλί...(όχι λάθος παρομοίωση γιατί τα δικά μου σκυλιά είναι ξάπλα στον καναπέ όλη μέρα και το ξύνουν).Ήθελες και ζευγάρι να τα κάνεις τρελοκουδουνίστρα.

Ποιος σου είπε να ονειρευτείς? Δεν σου είπε κανείς πως τα όνειρα κοστίζουν ακριβά σ`αυτή την χώρα?  Μας ρώτησες που έβγαινες μια φορά τον μήνα σε κανένα ταβερνάκι με τους φίλους σου?

Που ξόδευες βενζίνη για να πας μέχρι την θάλασσα να κολυμπήσεις και που βρίσκεται μόνο 2 χιλιόμετρα από το σπίτι σου?
Τι θα πει σου άρεσε να χάνεσαι στο γαλάζιο της και να ταξιδεύεις στον βυθό της?
Παλαβή είσαι? Που είναι η ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ που έπρεπε να κάνεις?

Λύσσαξες να παντρέψεις το ένα και να το δεις ευτυχισμένο...Την τύφλα σου.
Δεν σου είπε κανείς πως τα όνειρα σ`αυτή την χώρα πληρώνονται με τόκο?
Υπάρχουν και τοκογλύφοι των ονείρων καλή μου για να ξέρεις άλλη φορά να μην ονειρεύεσαι.

Ήθελες και στολισμό στην εκκλησία και π@π@ριές γιαννούλα μου...Χάθηκαν μαρή τρελή να βάλεις κει δά καμιά γλάστρα με γαϊδουράγκαθα μια και η ζωή των παιδιών έτσι θα είναι στρωμένη από εδώ και πέρα?
Φροντίζει ΤΟ ΠΑΣΟΚΙΣΤΑΝ ΤΟ ΚΑΡΑΜΑΛΙΣΤΑΝ ΤΟ ΣΑΜΑΡΙΣΤΑΝ ΚΙ ΌΛΑ ΤΑ ΣΤΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΣΚΑΤΑ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ γι αυτό.
Αμ το άλλο μαρή τρελοπιπίτσα τώρα που το θυμήθηκα...Τι τόθελες εκείνο το ταξίδι στην Περαία της Θεσσαλονίκης να συνοδέψεις τον σύντροφό σου στην τελευταία του κατοικία?
Πόσο στοίχισε εκείνο το ταξίδι με βενζίνες και διόδια?
Όχι πες βρε βόιδι...Πήγες κι αγόρασες και μαύρα τρομάρα σου γιατί ήταν μαύρη η ψυχή σου.
Αυτά τα λεφτά βρε ψώνιο που χάλασες τότε, κοίτα που οδήγησαν  την πατρίδα σου σήμερα.

Και τι να έκανες? Να καθόσουν στ`αυγά σου να έπαιρνες την φωτογραφία του αγκαλιά και να θρηνούσες. Ήθελες και τον τελευταίο ασπασμό τρομάρα σου.
Πάρε τώρα τον τελευταίο ασπασμό από την μαμά πατρίδα...ΑΙΝΤΕ ΘΥΜΑ... ΑΙΝΤΕ ΨΩΝΙΟ.

Τι να πρωτοθυμηθώ από σένα κρεμμύδι μου καυτερό  που έλεγε κι η αείμνηστη γιαγιά σου.
Η μία σπατάλη μετά την άλλη γι αυτό και σε δικάζω και σε καταδικάζω στην εσχάτη των ποινών να σε κυβερνάν οι τίμιοι πλην  τζογαδόροι των ονείρων ΚΑΙ της ζωής σου.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΟ ΡΙΞΑΝ ΣΤΑ ΤΥΧΕΡΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΓΑΛΟΥΝ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΠΟ  ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΤΗΝ ΟΔΗΓΗΣΕΣ ΜΕ ΤΙ ΣΠΑΤΑΛΕΣ ΣΟΥ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ. ΕΔΩ ΠΑΠΑΣ ΕΚΕΙ ΠΑΠΑΣ ΚΑΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ... μονολογεί ο Γιωργάκης.
Χώρια που αναγκάστηκαν να  γίνουν ακόμη και πουτ@νες για πάρτη σου χαμένο κορμί.
Ρημάχτηκε εκείνος ο έρμος ο Γιώργος να στήνει κώλο και να κατεβάζει τα βρακιά του
σε όλους τους  εταίρους.
Το δικό σου το βρακάκι δεν βλέπω να κατεβάζεις και στεναχωριέμαι.
Τι το φυλάς για κείνον που θα έρθει?
 Ποιος μαρή θα έρθει? Έπεσες στον καιρό των ισχνών αγελάδων κατακαημένη Ρούμελη.

ΤΩΡΑ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΤΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.
ΘΑ ΤΟ ΠΟΥΛΑΕΙ  ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

Πηγή