Αφού είμαι άνθρωπος κι εγώ τον κόσμο πώς ν`αλλάξω.

Αφού είμαι άνθρωπος κι εγώ, τον κόσμο πώς ν`αλλάξω, αφού κι εγώ γκρεμίζω ότι κι αν φτιάξω.

Τα πάντα όλα και τ`ανάσκελα.Όταν μου το είπε αυτό ο ποιητής (Μίμης), για πρώτη φορά,έσπαγα το κεφάλι μου να καταλάβω, τι εννοούσε. (καράς εγώ μέχρι αδείας).
Σάββατο βράδυ, στο καθιερωμένο ραντεβού, για βαρκάδα, μουσική, (τσαμπέ παρακαλώ) μεζέ και ουζάκι. Ο καιρός καταπληκτικός. Δεν κουνιόταν φύλλο. Ιδανική βραδιά για βαρκάδα.

Πραγματικά μετά από λίγο φτάσαμε στο παραλιακό στέκι μας, ρίξαμε άγκυρα, και πίνοντας τα ουζάκια μας, απολαμβάναμε την μουσική που εκείνη την βραδιά, ήταν καταπληκτική. Νομίζαμε ότι το ρεπερτόριο το είχε διαλέξει κάποιος, ειδικά για μας, για να μας θυμίσει, ότι προσπαθούσαμε να θάψουμε, μες στην σκόνη του μυαλού μας.
Περασμένα μεγαλεία, και διηγόντας τα να κλαις, που λέει κι ο ποιητής.
Κι η καρδιά άρχισε να θυμάται, και ταυτόχρονα να πονάει, γι' αυτά που έζησε, και που δεν θα ξανάρθουν πια. Ο πόνος γλυκός, όπως και οι αναμνήσεις. Και μετά από τον πόνο, η γλύκα, γιατί νιώθεις ότι είσαι ευλογημένος, που αγάπησες, αγαπήθηκες, με ότι κόστος κι αν πλήρωσες.

Κι όταν κάποια στιγμή, ξάπλωσα κι αντίκρισα, όλο το μεγαλείο, του ουρανού, και ξέχασα την Λέγκω μου (Ελλάδα), και τα προβλήματά της, κι ένιωσα ότι τ`αστέρια λάμπανε για μένα αποκλειστικά, τότε κατάλαβα τι εννοούσε ο ποιητής με το "τα πάντα όλα και τ' ανάσκελα".

Γιατί αντικρίζοντας το μεγαλείο τ' ουρανού ξεχνάς την καθημερινή σου μιζέρια και γίνεσαι ένα με το μεγαλείο Του, και τα πάντα σου φαίνονται, πανέμορφα.

Και το τραγούδι, ήρθε να συμπληρώσει ότι σκεφτόμουνα, εκείνη την στιγμή.

"Αχ ψεύτη, κι άδικε ντουνιά, άναψες τον καημό μου, είσαι μικρός και δεν χωράς, τον αναστεναγμό μου!"
Και κλείνοντας, θα θυμίσω στον εαυτό μου, και σ' όλους εμάς τους διαμαρτυρόμενους που αφήνουμε τις στιγμές της ζωής να μας φύγουνε, για το τίποτα, αυτούς τους θαυμάσιους στίχους του Χατζή.
Αφού είμαι άνθρωπος κι εγώ τον κόσμο πώς ν`αλλάξω, αφού κι εγώ γκρεμίζω, ότι κι αν φτιάξω!




Στην Ευτυχία και στον Μίμη, που ξέρουν να ζούνε, και μου το μαθαίνουν και μένα.
Σας ευχαριστώ, για την παρουσία σας, στην ζωή μου.

Κοινοποίηση στο Facebook