Μαγέψαν την ψυχή μου οι σειρήνες...

Το θολό μεράκλωσε σήμερα...(μήπως θα έπρεπε  να το βγάλω το θολωμένο μου μυαλό καλύτερα);

Ταξιδεύει κι ονειρεύεται...

Ονειρεύεται τον έρωτα βοριά...

Μέσα στα φύλα της καρδιάς...

Και νάμαι πάλι τώρα στο καράβι γι άλλο ταξίδι...

Μα ίδια θάλασσα μ`αρπάζει

κι απάνω πούλεγα η φωτιά δεν ξανανάβει

κι αν ναυαγήσω κι άλλη μιά δεν με πειράζει...

Μαγέψαν την ψυχή μου οι σειρήνες...

γι άλλο νερό των συμπληγάδων τώρα πάω...

ας πάρουν ότι θέλουνε κι εκείνες...

εγώ το ξέρω μόνο ζώ όσο αγαπάω...

(Πιάτα να σπάσω δεν βρίσκω...Όλα μέσα στο πλυντήριο είναι στοιβιασμένα...

Ανεπρόκοπη γυναίκα δεν σας λέω τίποτα).