Η επιβίωση...

Ένα χαμομηλάκι βρήκε λίγο χώρο, λίγο χώμα σε μια ρωγμή στο τσιμέντο και μπόρεσε να υψώσει ανάστημα...
Καθώς το κοιτούσα...
...μου θύμισε την σημερινή εποχή.
Παλεύουμε για την επιβίωση με τόσο περιορισμένους πόρους...
ολόκληρη η χώρα, κάθε οικογένεια, κάθε άνθρωπος πρέπει να επιβιώσουμε...
Έτσι έφτιαξα αυτή την εικόνα...
Ζούμε σε μια χώρα 'μέσα' στην θάλασσα που φέρνει πνοή ζωής και ελπίδας,
πρέπει να σπάσουμε τις αλυσίδες και τις αγκυλώσεις μας,
πρέπει να αφήσουμε κάτω τα σκοινιά που μπορεί να μας δεσμεύσουν,
πρέπει να βρούμε το δρόμο μας,
πρέπει να χρησιμοποιήσουμε την πυξίδα που έχει ο καθένας  μέσα του...
πρέπει να κρατήσουμε το μάτι μας απλό και να ατενίζουμε το μέλλον με θάρρος, αισιοδοξία και όρεξη για δουλειά και αγώνα...
Ας είμαστε πιο ευαίσθητοι στα μηνύματα του περιβάλοντος,
ας μην αφήσουμε να θυσιαστούν τα πάντα στο βωμό του συμφέροντος,
ας παλέψουμε να κρατήσουμε το ηθικό μας ακμαίο κόντρα στις σειρήνες της μιζέριας που μας βομβαρδίζουν με αισθήματα αυτολύπησης, απλά και μόνο γιατί θα χάσουμε αντικείμενα...
Η Ιστορία μας είναι εκεί, ας ανατρέξουμε και θα δούμε ότι πάντα τα καταφέρναμε, ενάντια στα προγνωστικά...
Γιατί να μην το καταφέρουμε πάλι;
Ας μείνουμε, επιτέλους ενωμένοι...
Ας αφήσουμε το γενναίο χαμομήλι να μας αφυπνίσει!!!