Όσα η αγάπη ονειρεύεται...

"Ελάτε σε εμένα, όλοι εσείς που μοχθείτε και είστε καταφορτωμένοι, και εγώ θα σας αναζωογονήσω."

Δεν μπορώ ν`αντισταθώ στον πειρασμό να μην σας διηγηθώ μια συγκλονιστική ιστορία αγάπης, που χθες επισφράγισε την δύναμή της, στα σκαλιά μιας εκκλησίας.
Καιρό τώρα, σε κάποιες οικογενειακές συγκεντρώσεις στο σπίτι των παιδιών μου, έβλεπα ένα ζευγάρι που είχε κερδίσει την συμπάθειά μου.

Εκείνος με δική του εταιρεία ασανσέρ, αρκετά νέος στην ηλικία και στενός συνεργάτης του γιου μου, στην κατασκευαστική εταιρεία που δούλευαν κι οι δύο. Μια δυνατή φιλία ένωνε τους δύο άντρες.
Εκείνη από την Ρουμανία, πολύ γλυκιά κοπέλα, που όμως στο βλέμμα της διέκρινα μια  μελαγχολία, σαν η ζωή να της είχε δείξει το πιο σκληρό της πρόσωπο, πριν γνωρίσει τον αγαπημένο της.

Χθες λοιπόν παντρεύτηκαν, και βάφτισαν ταυτόχρονα και το 6 μηνών κοριτσάκι τους, μετά από πολλά χρόνια συμβίωσης και δοκιμασιών.

Την νύφη συνόδεψε στην εκκλησία ο γιος μου, μια και δεν είχε κανένα δικό της εδώ. Και στάθηκε μαζί με την νύφη μου στο πλάι της, εκεί που στέκονται οι γονείς της νύφης στο μυστήριο του γάμου. Έβλεπα τα μάτια τους να βουρκώνουν, και δεν μπορούσα να καταλάβω προς τι η τόση συγκίνηση των παιδιών μου. Ζήτησα να μάθω, κι όταν μου διηγήθηκαν την ιστορία τους, δεν μπόρεσα να μην βουρκώσω κι εγώ, μια που μπροστά στα μάτια μου ξεδιπλώνονταν η πιο όμορφη ιστορία αγάπης.

Ο Νίκος λοιπόν γόνος μεσοαστικής οικογένειας, πριν από 10 χρόνια στην εφηβική του ηλικία, έμπλεξε με τον κόσμο των ναρκωτικών. Την περίοδο που ήταν φαντάρος, σε μία έξοδό του, επισκέφτηκε έναν οίκο ανοχής. Εκεί γνώρισε την Μισέλ. Αισθάνθηκε μία περίεργη έλξη γι αυτή την κοπέλα. Από τότε σε κάθε έξοδό του την επισκεπτόταν.

Ο έρωτας δεν άργησε να φουντώσει στην καρδιά και των δύο παιδιών. Μετά από λίγο καιρό, της ζήτησε να σταματήσει την δουλειά της. Την πήρε, την στέγασε σε μια μικρή καμαρούλα και σε κάθε έξοδό του, ζούσε τον έρωτά του μαζί της.

Η ζωή όμως τους επιφύλασσε την πιο δυσάρεστη έκπληξη. Σε ένα πάρε δώσε του Νίκου στην Ομόνοια για να πάρει την δόση του από το χόρτο που κάπνιζε, τον έπιασε η αστυνομία. Σαν στρατιώτης που ήταν, τον έστειλαν φυλακή στις στρατιωτικές φυλακές της Κορίνθου. Εκεί με την παρακολούθηση ενός καλού δεσμοφύλακα που λυπήθηκε τα νιάτα του, μπόρεσε ν`αποτοξινωθεί.

Τρία χρόνια κράτησε η φυλάκισή του. Στο διάστημα αυτό η Μισέλ, μην έχοντας άλλον τρόπο επιβίωσης στην ξένη χώρα που είχε βρεθεί, ξαναβγήκε στο πεζοδρόμιο. Με τα λίγα λεφτά που εξοικονομούσε, πήγαινε να δει τον αγαπημένο της στην φυλακή, ώσπου ένα βράδυ, έκανε μπλόκο η αστυνομία εκεί που έκανε πιάτσα και την έπιασαν. Μετά από λίγο καιρό την απέλασαν στην πατρίδα της. Μάταια ο Νίκος περίμενε την επίσκεψη της αγαπημένης του.

Και μια μέρα έφτασαν μέσω ενός κοινού γνωστού, τα δυσάρεστα μαντάτα. Την αγαπημένη του δεν θα την ξανά έβλεπε ποτέ.

Βγαίνοντας από την φυλακή και καθαρός πια, αποφάσισε να πάει στην Ρουμανία, και να ψάξει να την βρει, με μόνη πυξίδα την αγάπη του. Το Σύμπαν συνένοχο σ`αυτό τον δυνατό έρωτα, τον βοήθησε μετά από επίπονο ψάξιμο, κι επιτέλους  την βρήκε.

Την παντρεύτηκε με πολιτικό γάμο, για να μπορέσει να την φέρει στην Ελλάδα.

Μόλις ήρθαν εδώ, την ξαναπαντρεύτηκε πάλι με πολιτικό γάμο, για να πάρει την υπηκοότητα. Έζησαν πολλά χρόνια, προσπαθώντας να ξαναχτίσουν την ζωή τους, επάνω στα ερείπια που είχε δημιουργήσει η ανωριμότητα της νιότης τους.

Ξεγραμμένοι από τους γονείς του Νίκου που ούτε κατά διάνοια δεν μπορούσαν να δεχτούν μια πρώην ιερόδουλη για νύφη, προσπάθησαν μόνοι τους και μέσα από σκληρή δουλειά, να δημιουργήσουν όλες τις προϋποθέσεις για να ζήσουν την ζωή που πίστευαν ότι τους άξιζε.

Και η ζωή που συγχωρεί τους πολύ τολμηρούς, τους τρελούς και τις αξίες, τους έδωσε τα καλύτερά της, μετά από τόσες ταλαιπωρίες.

Ο Νίκος απόχτησε μετά από σκληρή δουλειά, δική του εταιρεία ασανσέρ, έχοντας στο πλάι του την αγαπημένη του, να τον βοηθάει στο γραφείο με τις παραγγελίες και με τα τηλέφωνα. Μετά από λίγο απόχτησαν και το δικό τους σπίτι, μια υπέροχη μεζονέτα, που σε τίποτα δεν θύμιζε τα χαμόσπιτα που ζούσαν τον πρώτο καιρό του αγώνα τους, όταν προσπαθούσαν να ορθοποδήσουν.

Και πριν από 6 μήνες ήρθε στον κόσμο και η μπέμπα τους να επισφραγίσει με την παρουσία της μια μεγάλη αγάπη.

Και χθες  ξαναπαντρεύτηκαν για τρίτη συνεχόμενη φορά, με θρησκευτικό γάμο, επισφραγίζοντας την ένωσή τους και στα μάτια του Θεού. Και αμέσως μετά από τον τόσο συγκινητικό γάμο τους, βάφτισαν και την κορούλα τους, δίνοντας της δύο ονόματα: Αγάπη κι Ελπίδα.

Αφιερωμένο στον κάθε "Νίκο" και στην κάθε "Μισέλ" που μας διδάσκουν το νόημα του: "Σ`αγαπώ και σ`ακολουθώ... κι όπου με βγάλει"

Αφιερωμένο στα παιδιά ενός κατώτερου Θεού που όμως μας διδάσκουν την ανωτερότητα της Αγάπης. Ίσως γιατί ο δικός τους Θεός δεν κάνει διακρίσεις, μεταξύ των παιδιών του.

Όσα η αγάπη ονειρεύεται

τα αφήνει όνειρα η ζωή

μα όποιος στα αλήθεια ερωτεύεται

κάνει τον πόνο προσευχή

βαρκούλα κάνει το φιλί

και ξενιτεύεται