Oι αγαπητικοί μου.

Μία παροιμία λέει "όποιος έχει δυο αγαπητικές έχει περίσσια χάρη."

Εγώ θα το παραφράσω όπως με συμφέρει: Όποια έχει δυο αγαπητικούς έχει περίσσια χάρη.

Βέβαια για αγαπητικό, ούτε συζήτηση έτσι όπως έχει γίνει η ζωή μου το τελευταίο διάστημα.

Ή το πρωί μ.... και το βράδυ π..... και μην πάει το μυαλό σας στο πονηρό γιατί θα σας μαλώσω. Βέβαια θα μου πείτε και τι μας νοιάζει εμάς με τι ασχολείσαι εσύ.

Δεν πας να "κουρευτείς" και παράτα μας στην ησυχία μας.

Κι εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ. Το γράφω πρώτα για ν`αδειάσω από το άγχος που έχει γίνει μόνιμος γκόμενος αυτό τον καιρό και για ν`απολογηθώ για την τυχόν απουσία μου από φιλικά μπλοκ γιατί πιστέψτε με δεν μου μένει καιρός ούτε να ξυστώ. Η μέρα μου ξεκινάει από το πρωί κατά της 10 αφού καταφέρει πρώτα το κουρασμένο κορμί με την βοήθεια της express service, να σηκωθεί από την απόλαυση του κρεβατιού και τελειώνει στις 11 το βράδυ. Όπου express βλέπε γάβγισμα Νεφέλης: "Σήκω κοπρόσκυλο να με βγάλεις για κατούρημα γιατί θα στα κάνω λίμπα εδώ μέσα για να μάθεις να συμπεριφέρεσαι σαν αφεντικό".

Όπου κρεβάτι βλέπε μόνο ύπνο, γιατί οι άλλες χρήσεις είναι απαγορευμένες, λόγω ξεθεώματος. Έχω και τον δικό μου να παραπονιέται συνέχεια στο τηλέφωνο πότε θα με δει. Σήμερα όλο παράπονο μου λέει: "Σε σκέφτομαι συνέχεια τι να κάνω;" Κι η απάντηση η δική μου τον αποτελείωσε. "Αυτοκτόνησε καλύτερα να σωθείς εσύ να σωθώ κι εγώ από την μουρμούρα. Πιο οικονομικά θα μας έρθει από το κινητό που θα χρυσοπληρώσουμε."

Εξηγούμαι λοιπόν για να καταλάβετε τι εννοώ. Η ανεργία με μάστιζε από τον Φλεβάρη. Κόντεψα να τρελαθώ. Έβλεπα μπροστά μου ένα αβέβαιο μέλλον (θα μου πείτε και πιο μέλλον είναι βέβαιο μ`αυτούς που μας κυβερνάνε) κι αυτό με τρέλαινε. Και ξαφνικά εκεί που δεν το περίμενα κι είχα πιάσει πάτο για να μην πω απόπατο, βρήκα μία δουλίτσα για τα απογεύματα. Κρατάω δύο παιδάκια σκέτη γλύκα και φροντίζω να τα διαβάζω, να παίζω μαζί τους, να μαθαίνουν κομπιούτερ, κ.α. Τελικά ξαναέγινα παιδί, κι αντί να διδάξω, με δίδαξαν και με διδάσκουν κάθε μέρα. Αυτό είναι από της 4 το μεσημέρι μέχρι της 10 το βράδυ.

Αυτό εννοώ με το π... (παιδαγωγός).

Και πριν από μία βδομάδα περίπου, βρήκα και πρωινή δουλειά σαν μέλος προεκλογικής εκστρατείας υποψηφίου. Ανέλαβα τις δημόσιες σχέσεις κι ότι αφορά την δουλειά μιας γραμματέως. Αυτό εννοώ με το μ... που τώρα μπορώ να το μεταφράσω ακριβώς όπως εξελίσσεται... μ@λ@κ@ς. Ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές.

Ζητώ, λοιπόν, συγνώμη από όλους εσάς που μας τιμάτε με την παρουσία σας και τα σχόλια σας, δίνοντας πνοή στον χώρο μας, αν κάποιες φορές δεν προλαβαίνω λόγω έλλειψης χρόνου να δίνω έγκαιρα το παρόν μου στον χώρο σας.

Υπόσχομαι ότι θα κάνω ότι μπορώ να καλύψω την γαϊδουριά μου, που όμως δεν γίνεται επίτηδες. Άλλωστε, λόγω "μνημονίου", ας βοηθήσουμε αυτό τον κακομοίρη κι  "αδιάφθορο" πρωθυπουργό με την "αδιάφθορη" κυβέρνηση, κάνοντας δυο δουλειές όλοι μας και "δίνοντας" τα λεφτά από την μία στην κυβέρνηση, για να καλύψουν το έλλειμμα της χώρας. Γιατί όπως σωστά είπε κι ο κάτοχος 51 ακινήτων, "ΜΑΖΙ τα φάγαμε".

Ποιά;

Τα σκ@τ@ μας που τους ψηφίσαμε.