ΤΟ ΜΠΙΝΕΛΙΚΩΜΑ ΤΟΥ ΘΟΛΟΥ

Σήμερα ήθελα να κάνω μια ανάρτηση αφιερωμένη στο βρακί της blogger...

Ένα τσακ όμως της τελευταίας στιγμής μια κουβέντα και μια αχάριστη ματιά

στην προσφορά του θολού απέναντι σε πολλούς φίλους, μ`έκανε ν`αλλάξω πορεία και να γράψω για το ξεβράκωμα του ίντερνετ...

Άλλωστε αυτή την σελίδα δεν την έκανα με γνώμονα της δημόσιες σχέσεις αλλά με το σκεφτικό να καταθέτω ότι πνίγει την ψυχή μου.

Είναι ο χώρος που η ψυχή μου αισθάνεται ελεύθερη χωρίς κάγκελα.
Εδώ αναπνέω, ζω, καταθέτω και ξαλαφρώνω.

Όταν λοιπόν πρωτοξεκίνησα πριν από 7 μήνες,ήμουν ένα καρυδότσουφλο στην θάλασσα του ίντερνετ.
Η γνωριμία μου με τον AATON ήταν ορόσημο για την μετέπειτα πορεία μου.

Συνέχεια μου έλεγε δύο πράγματα που τα κράτησα σαν φυλαχτό στην ψυχή και στο μυαλό μου.
Αν θες να προχωρήσεις μικρή να θυμάσαι αυτά που θα σου πω.

1. Να κρατήσεις το μπλοκ σου προσωπικό ημερολόγιο,ένα χώρο που η ψυχή θα είναι ελεύθερη να εκφράζεται όπως της αρέσει,χωρίς τα κάγκελα του real κόσμου και ποτέ μην το καταντήσεις δημοσιογραφικό με  αντιγραφόμενες ειδησούλες. Δεν είμαστε δημοσιογράφοι, μπλοκεράδες είμαστε με μεράκι. Εδώ καταθέτουμε το δικό μας βάσανο.
2. Να είσαι ΑΛΗΘΙΝΗ. Ποτέ να μην διστάσεις να λες αυτό που θέλεις και σε πνίγει, σκεπτόμενη το κόστος σε αναγνώστες και δήθεν φίλους του ίντερνετ. Κι αν χρειαστεί να μπινελικώσεις, κάντο.

Άλλωστε στον χώρο μας λείπουν οι  γυναίκες  που έχουν το τσαμπουκά  να παραμερίζουν της δήθεν και της τάχα ευγένειες και να λένε τα πράγματα με τ`όνομά τους.
Λίγες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.

Την πρώτη του συμβουλή την τήρησα.
Ότι θα χρειαστεί να τηρήσω και την δεύτερη δεν το περίμενα.
Όχι ότι είμαι καμιά 'αγιούσα'.Το αντίθετο θα έλεγα.
'Τσαούσα' με όλη την έννοια της λέξεως απέναντι σ`αυτά που μ`ενοχλούν.
Τα 12 ευαγγέλια και την αποκάλυψη του Ιωάννη πάντα σε πρώτη ζήτηση και χρήση.
ΕΚΕΙΝΟΣ το ήξερε...Κι όπως λέει χαρακτηριστικά "Σε ξέρω γιατί σε γέννησα".

Κι ήρθε η στιγμή ν`ακολουθήσω την συμβουλή του (που είσαι Νίκο να με δεις να κλάψεις και να λυπηθείς).
Μάλλον νομίζω, ότι θα χαρείς γιατί η μαθήτριά σου σου μοιάζει (είναι αυτό που λένε "μ`όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις".... αν μάθαινα και τα τεχνικά σου θα ήμουν βασίλισσα)

Όταν λοιπόν ξεκίνησε το θολό πρωτοπόρισε σε κάποια πράγματα με όλη την αγάπη και την αφέλεια που το χαρακτηρίζει όπως πάντα, στην οπτική ματιά που αντικρύζει τον κόσμο κι ειδικά τον @χωρο.
Πολλές φορές έκανε αφιερώματα σε φίλους με τα link τους φιλοξένησε αναρτήσεις τους στον διαφημιστικό  χώρο που είχε φτιάξει ο  AATON  και το Idea Studio αφιλοκερδώς και πάντα με γνώμονα την στήριξη και την σύμπνοια μεταξύ μας..
Πολλές φορές έβαζα και το φιλισκουνάκι μου το Idea Studio να φτιάξει και μπάνερ για φίλους που δεν είχαν.Κι εκείνη άνθρωπος της προσφοράς ποτέ δεν είπε όχι.

Το κάναμε μ`ευχαρίστηση κι αγάπη.
Και σήμερα ήρθε το χαστούκι έτσι απρόσμενα από εκεί που δεν το περίμενα.
Πήρα μια φίλη να μου πει πότε πρωτοξεκίνησε το blogging για να κάνω ένα αφιέρωμα στην κιλότα της blogger που θα είχε χιουμοριστικό χαρακτήρα..
"Να βάλεις και το link μου" ήταν η απάντησή της με πολύ ύφος σαν να μίλαγε σε κανένα χθεσινό στραβάδι του ίντερνετ.
Το είπε τόσο απαξιωτικά που έμεινα αποσβολωμένη ."Και φυσικά θα το βάλω"απάντησα.
Με πήρε το παράπονο γιατί  ποτέ δεν έχω κάνει ανάρτηση που να αφορά κάποιους φίλους χωρίς το link τους.
Κι αν το έχω παραλείψει μια ή δύο φορές ήταν από βλακεία και κεκτημένη ταχύτητα να δημοσιεύσω το κείμενο.
Τρελάθηκα..Και τρελάθηκα γιατί ποτέ δεν το είδα δημοσιοσχετίστικα  το ταξίδι μου στον @χωρο.

ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ.
Δηλαδή δεν το κατάλαβα αυτό...Το βάλε με να σε βάλω ή όπως έλεγε κι ένα τραγούδι κάνε μου λιγάκι μμμμμμμ για να σου κάνω λίγο κλικ θα πω εγώ.
ΑΣ ΤΟ ΔΙΑΟΛΟ ΑΓΑΠΗ ΜΟΥ.
ΕΓΩ ΣΕ ΤΕΤΟΙΑ ΤΡΥΠΑΚΙΑ ΤΗΣ ΜΑΛΑΚΙΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΩ.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΑΥΤΑ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΓΝΗΣΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΑΩ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΛΑΘΟΣ...ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ...ΑΜΕΛΕΙΑ ΗΤΑΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ.
ΚΡΑΤΑΩ ΤΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΛΙΓΟΥΣ Η ΠΟΛΛΟΎ Σ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ.
ΤΡΥΠΑΚΙΑ ΔΗΜΟΣΙΟΣΧΕΤΙΣΤΙΚΑ  ΜΕ ΑΛΛΛΑΞΟΚΩΛΙΕΣ  ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ.

ΟΥΣΤ ΚΑΙ ΑΙ ΣΙΧΤΙΡ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΙ Ο ΑΑΤΟΝ

Παρακάτω παραθέτω κι ορισμένες σκέψεις του Νίκου για τον Έλληνα blogger.
O δωδεκάλογος του ΑΑΤΟΝ

1. Ο Έλληνας Blogger (ασχέτως φύλου, και πάντα γενικά, ποτέ προσωπικά), κάνει πάντοτε λάθος χρήση του διαδικτύου.
Περιφρονεί τις άπειρες δυνατότητες που του προσφέρει για μάθηση, επικοινωνία και οικονομική καλυτέρευση.

2. Ο Έλληνας Blogger είναι τρομερά "σνόμπ". Σνομπάρει κάθε τι που δεν καταλαβαίνει, ακολουθώντας πάντοτε το λαϊκό ρητό "όσα δεν φτάνει η αλεπού..".
Σνομπάρει κάθε έναν που είναι (η που αυτός πιστεύει πως είναι) καλύτερός του, κι αντί να προσπαθήσει να τον φτάσει και να γίνει καλύτερός του, τον ειρωνεύεται, τον πολεμά με αθέμιτα μέσα, τον λιθοβολεί.

3. Ο Έλληνας Blogger το Blogging το κατάλαβε εντελώς λάθος. Από έναν τύπο ηλεκτρονικού προσωπικού και δημόσιου ημερολογίου, το μετάτρεψε σε (δήθεν) εφημερίδα.
Προσπαθεί άτσαλα, ανορθόδοξα και άσχετα, να μιμηθεί κάποιους δημοσιογράφους που στο κάτω κάτω σπούδασαν για να είναι αυτό που είναι. Σίγουρα κάποιοι το κάνουν πολύ καλά, μα οι περισσότεροι όχι.

4. Ο Έλληνας Blogger είναι λάτρης του "τζάμπα", κοινώς "τζαμπατζής". Τρελαίνεται αν πρέπει να πληρώσει για κάτι (προγράμματα, υπηρεσίες), δαιμονίζεται, βγάζει αφρούς. Σίγουρα δεν μπορούμε να τα αγοράσουμε όλα, κάποια είναι πανάκριβα, μα εδώ μιλάμε για 10, 20 και 30 δολάρια, τιμές δηλαδή, το λιγότερο υποφερτές. Όλοι μας έχουμε χρησιμοποιήσει και θα συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε δωρεάν εφαρμογές, μα δεν απέχει και τόσο από την κλοπή, ας μην το έχουμε λοιπόν σαν πρότυπό μας, αλά σαν έσχατη λύση ανάγκης.

5. Ο Έλληνας Blogger, δεν χαίρεται όταν βλέπει την επιτυχία του άλλου. Ζηλεύει και φθονεί για το παραμικρό. Αποτέλεσμα αυτού, αποκτά γρήγορα εχθρούς και μένει στο τέλος μόνος του, κατηγορώντας πάντα τους άλλους για το πέσιμό του.
Το πιο αγαπημένο κουμπί του σε ένα blog που (ίσως) ζηλεύει, είναι το "Αναφορά Ιστολογίου για άπρεπο περιεχόμενο", με την κρυφή χαρά και ελπίδα να δει μια μέρα το μήνυμα "Η Blogger κατάργησε αυτό το ιστολόγιο".

6. Ο Έλληνας Blogger είναι αχάριστος. Όσα κι αν του κάνεις, όσο κι αν τον βοηθήσεις, θα έρθει μια μέρα που για ψύλλου πήδημα θα σου γυρίσει την πλάτη ξεχνώντας τα πάντα.
Η αχαριστία είναι ένα από τα μεγάλα κουσούρια του Έλληνα.

7. Ο Έλληνας Blogger, είναι γλείφτης. Προτιμάει να έχει στην λίστα του blogs που θεωρεί σπουδαία η με μεγάλη επισκεψιμότητα, περιμένοντας σαν αντάλλαγμα να τον βάλουν κι εκείνα, να έχει να το παινεύεται. Αλλαξοκωλιές δηλαδή. Αλλά και να μην τον βάλλουν (και που σπάνια θα του δώσουν σημασία) δεν τον ενοχλεί καθόλου, αρκεί να βλέπουν οι άλλοι πόσο σημαντικά blogs παρακολουθεί αυτός μπας και τον σεβαστούν, του "τέτοιου" τα εννιάμερα δηλαδή.

8. Ο Έλληνας Blogger είναι άσχετος. Αντί να ασχολείται με το πιο βασικό πράγμα στο blog του, και που είναι οι ίδιες του οι αναρτήσεις, ασχολείται με ένα σωρό ανούσια πράγματα, όπως το Facebook, το Sync, και ότι άλλο ακόμη φανταστεί κανείς, και που αντί να διαφημίζει μέσω αυτών κάθε του ανάρτηση (και που δεν το βρίσκω καθόλου λάθος), τα χρησιμοποιεί για έναν και μόνο σαχλό λόγο.
"Για να βρεί γκόμενα/νο (κάτι που θεωρώ παντελώς γελοίο)".
Άλλο να γνωρίσω τυχαία κάποιο αξιόλογο πρόσωπο και να με ενδιαφέρει πολύ να το γνωρίσω και προσωπικά, κι άλλο να "ψάχνομαι" σε καθημερινή βάση να ξενοπηδήξω. Έχει τεράστια διαφορά. Κάποιοι δε, το έχουν αναγάγει σε χόμπι και καθημερινή έγνοια.

9. Ο Έλληνας Blogger, πιο πολύ ασχολείται με την εμφάνιση του blog του, παρά με την ποιότητα των αναρτήσεών του. Πιο πολύ ενδιαφέρεται να το γεμίσει widgets παρά σκέψεις και ιδέες του. Μοιάζει στην ουσία, με ένα κέϊκ που έσπασε και έγινε θρύμματα και που κανείς δεν θέλει να το φάει, μέσα σε ένα πανέμορφο, στολισμένο, κι ασημένιο δίσκο. Καταλαβαίνετε τι σας λέω;

10. Ο Έλληνας Blogger, αντιγράφει ασύστολα, δίχως να αναγράφει πηγές. Οικοιοποιείται δίχως δεύτερη σκέψη τον κόπο του άλλου, με την δικαιολογία συχνά, δεν ήξερα τίνος είναι, δεν έγραφε τίποτε σαν πηγή όταν το αντέγραψα. Αντιγράφει την δουλειά άλλων πιστεύοντας πως θα αποκτήσει την επιτυχία τους με αντιγραφές και με το να τους μιμείται. Δεν έχει δικές του ιδέες, δεν έχει δικούς του στόχους, απλά συμπλέει με άλλους, προσπαθώντας να γαντζωθεί πάνω στην δική τους σχεδία. Το Clopy Right είναι το πιο αγαπημένο σπόρ των περισσότερων Ελλήνων Blogger, μα αν δούν κάτι δικό τους αλλού και δίχως Credits, σηκώνουν επανάσταση.

11. Ο Έλληνας Blogger, κρίνει και κατακρίνει με τόση ευκολία άλλους, όσο εύκολα πίνει νερό. Είναι ημιμαθής, μα παριστάνει τον φωστήρα. Είναι ατελής, μα παριστάνει τον τέλειο. Είναι άσχετος, μα παριστάνει τον παντογνώστη και τον πρύτανη.
Ποτέ δεν λέει "λυπάμαι, δεν γνωρίζω, θα ψάξω όμως να μάθω και θα απαντήσω τότε". Πάντοτε γνωρίζει.. την τύφλα του.

12. Ο Έλληνας Blogger, δεν πατάει σε διαφημίσεις άλλων, για να μην "κονομήσουν". Τις δικές του όμως περιμένει και ζητάει να του τις πατάνε όλοι οι άλλοι.

Από την άλλη, σίγουρα δεν είναι οπωσδήποτε ο ΚΑΘΕ Έλληνας Blogger κάτι απο τα παραπάνω. Σίγουρα, και ευτυχώς όχι. Πραγματικά χαίρομαι που πάρα πολλοί έχουν ξεφύγει από το μίζερο στυλάκι του κοπαδιού, και έχουν ανοίξει τα πανιά τους, βλέποντας τα πράγματα από εντελώς διαφορετική σκοπιά, με υγιή κι ανοιχτά μυαλά, φτιάχνοντας εκτός από όμορφα, και τρομερά ιστολογία από θέμα ενδιαφέροντος περιεχομένου, που χαίρεσαι να τα διαβάζεις καθημερινά. Και είναι πάρα πολλά, τόσο πολλά, που για να τα αναφέρει κανείς όλα, θέλει ατέλειωτα κατεβατά, και πάλι σίγουρα κάποια θα τα παραλείψει κατά λάθος, και θα είναι άδικο.

Θεωρώ τον εαυτό μου σαν Blogger πολύ τυχερό θα έλεγα, που όλοι οι φίλοι μου ανήκουν στην παρέα των ανοιχτόμυαλων, και είναι πραγματικοί Bloggers, κι όχι "δήθεν".
Τώρα, αν κάποιοι πικράθηκαν από την σημερινή μου ανάρτηση, λυπάμαι, μα αντί να πιάσουν τις πέτρες σαν πρώτη τους αντίδραση, καλύτερα ας το φιλοσοφήσουν  κι ας το ψάξουν λιγάκι. Σίγουρα θα έχουν κάποιο όφελος παραπάνω από το να μου σπάσουν το κεφάλι, και τότε θα δουν πως, η ανάρτηση αυτή, δεν έγινε για να τους χαλάσει τα νεύρα, μα για να τους δώσει ένα φιλικό σπρώξιμο να γίνουν καλύτεροι, βλέποντας κάποια πράγματα κάπως διαφορετικά απο ότι μέχρι τώρα.
Ναι, έγινε από ενδιαφέρον και μόνο, κι όχι από "σνόμπ"..
Άλλωστε, δεν καβαλάω ποτέ το καλάμι, έχω και κάποιο βάρος, μην το ξεχνάμε.

Πηγή:http://nikos63.blogspot.com/2009/12/blogger.html

Κι ένα μικρό αφιέρωμα γι αυτούς που ταξιδεύουν μαζί μου στον @χωρο χωρίς το μικροσκόπιο της ανταποδοτικότητας, και του ανταγωνισμού.