Ούτε ένα μικρό κλωναράκι για δείγμα.
Και της το είχα πει..."Μην έρθεις ακάλεστη, ενημέρωσε με να σε περιμένω"
Να έχω κάνει το μανικιούρ μου, να έχω φτιάξει το μαλλί να έχω τέλος πάντων
το κάτι της μου...Ε να έχω πάρει και κανένα φοντάν να σε τρατάρω σαν καλή οικοδέσποινα"
Τίποτα αυτή...στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα.
Ήρθε ΞΑΦΝΙΚΑ χτύπησε την πόρτα κι εισέβαλε σαν το σίφουνα
στον χώρο της καρδιάς μου, και μ`εκτίναξε στον ουρανό.
Κι από τον ουρανό στην κόλαση όταν αργώ να του μιλήσω.
Δεν είμαι τίποτα πια...ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ...Το μυαλό έφυγε σ`ένα μόνιμο αέναο ταξίδι χωρίς τελειωμό.
Δεν έχω όρεξη ούτε για ανάρτηση...Κακό σημάδι επειγόντως γιατρό.
Θα προτιμούσα ψυχίατρο με γερά νεύρα και στομάχι γιατί σκοπεύω να τον κάνω να σκίσει
το δίπλωμα ή να μου το παραχωρήσει για πάσα νόσο,χρήση και κατάχρηση κι ο νοών νοείτω.
"Μωρό μην μου βάλεις πιπέρι γιατί η Παστα Φλώρα μπερδεύεται ακόμη με την ερωτευμένη γυναίκα".
Το βλέπω όμως το όνειρο ότι αρχίζει να επικρατεί η γυναίκα.
Σε καθησυχάζω... χιχιχιχι.
Δεν θα πω τίποτε άλλο...
Ευχηθήτε μου καλό ταξίδι στον κόσμο της Αγάπης, στο όνειρο που σ`απογειώνει,
κι αν αργώ να φανώ κάπου εκεί στην αγκαλιά της θα μουλώχνω.
Βάλτε μου φωνή και θα σας ακούσω αμέσως.
Κι όταν βλέπετε το χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπό μου
να ξέρετε ότι ακόμη ταξιδεύω στο όνειρο.
Και κλείνω με λίγα λόγια που μπορεί να τα έχω γράψει εγώ
ή η Αγάπη μου...Ίσως να εκφράζουν και σάς.
Ξαφνικά, βρίσκεις τι σου έλειπε εκεί που δεν το περιμένεις, όταν αρχίζεις να ξεχνάς τις χαρές της ζωής, έρχεται μια λέξη,μια γνωριμία απρόσμενη και άγνωστη ως τα πριν,σαν φωνή απ το παρελθόν σου τη μνήμη σου, να την ψιθυρίσει σιγανά.
Σε κάνει να τα ανατρεψεις όλα,να θυμηθείς το παιδί μέσα σου,
να ξαναγινεις έφηβος-η να γεμίσουν όλα με χρώμα, να λες να η ΖΩΗ είναι ρόδινη...
ΖΩ αντέχω και θα αντέξω κι άλλο,ξεχνάς τα σκληρά μέτρα των μεγάλων.
δε σε νοιαζουν πια.. δε σε αφορούν,εσύ είσαι γερός-η, είσαι ΕΔΩ.Μια μόνο λέξη φτάνει....ΑΓΑΠΗ.
Σε κάνει να τα ανατρεψεις όλα,να θυμηθείς το παιδί μέσα σου,να ξαναγινεις έφηβος-η να γεμίσουν όλα με χρώμα, να λες να η ΖΩΗ είναι ρόδινη...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να τα πείς ,πως να κρυφτείς απ'τα παιδια,ετσι κι αλλιως τα ξερουν ολα... Ευτυχισμενοι αυτοι που εχουν το παιδι κρατημένο βαθειά μεσα τους και το φανερώνουν με κάθε ευκαιρία...κι εσυ εισαι ενα απ΄αυτα.Καλο σου ταξιδι μικρή ΠασταΦλωρίτσα..Σου εύχομαι να μείνεις παντα ΤΟ ΠΑΙΔΙ που δείχνη την ΑΓΑΠΗ....
@Είμαστε και μείς εδώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποια ζωή κι αν έχεις διαλέξει, άστη την Αγάπη
σαν αίμα να τρέξει.
Σ`ευχαριστώ για την ευχή σου την κρατάω φυλαχτό σ`αυτό το ταξίδι μου:)))
Αγαπη ειναι να σε κλεινω
ΑπάντησηΔιαγραφήστα βλεφαρα μου οταν κοιμαμαι
τις νυχτες για να μην φοβαμαι
που λειπεις και σ΄αναζητω..
Πολύ ωραίο κείμενο... θα το "κλέψω" (και) για το δικό μου blog...
ΑπάντησηΔιαγραφήΖήσε το φιλενάδα... όσο πιο πολύ και πιο έντονα μπορείς...
Η αγάπη έρχεται πάντα 'ακάλεστη' γιατί είναι ευλογία και όταν έρθει πρέπει να την καλοδεχτείς!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Περίοπας
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξυπνάω και νάμαι μαζί σου
νάμαι εγώ το φιλί της ζωής σου:)
@George Fakos
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό κάνω φιλαράκι μου κι όπου με βγάλει.
Σημασία έχει ότι το ζώ.
Τώρα που θα με ξεβράσει η αντάρα της μου είναι αδιάφορο.
To διαπιστώσαμε, δεν υπήρχε λόγος να το δούμε και γραπτώς...χαχα! Καλό δρόμο, στο δρόμο της Αγάπης, καλό, ευτυχισμένο, πολύχρωμο ταξίδι. Κράτα εικόνες και γέμιζε την ψυχή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
@ora0
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλενάδα το νήμα πάρε εσύ και όλα καλά:)
@ANASA
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι αυτό που λένε η τανα θέλει να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει.χαχαχαχαχαχα
Κρατάω εικόνες,γεμίζω την ψυχή και ταξιδεύω.:)
Φερτε την ....πιπερια...τωρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήη αγάπη ειναι σαν το σιγανό αδυναμο αεράκι
ΑπάντησηΔιαγραφήπου φυσα και μας δροσίζει στην κάψα του καλοκαιριού εχει την ιδια ουσία αλλα διαφέρει απο τον παγωμένο βοριά της προδοσίας και τον
καυτό λίβα του πάθους
η αγάπη ειναι αθάνατη
γειά σου Αγάπη
φιλιά