ΚΑΙ ΛΕΓΟΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Κοινοποίηση στο Facebook

βαρκάδα η καμπριολάδα;

Και μια και λύσαμε όλα μας τα προβλήματα, (στο μυαλό μας) είπαμε να το ρίξουμε λίγο στην τρελή και να κάνουμε λίγες διακοπές για να μην σαλτάρουμε.

Όχι ότι δεν είμαστε σαλταρισμένοι, αλλά κάνουμε ότι δεν το καταλαβαίνουμε.
Άλλωστε δεν είμαστε μόνοι μας στο σαλτάρισμα. Ολόκληρη Ελλάδα είναι στο κλαμπ της σάλτας. (παρηγοριά στον άρρωστο).
Κι όπως λέει ο φίλος μου ο Μίμης, "εγώ βρε καρά......(έτσι με φωνάζει, κι όποιος καταλάβει τι εννοεί θα του πάρω σοκολάτα), δεν είμαι διαμαρτυρόμενος. Είμαι 50 χρονών και θέλω να ζήσω.

Κι εγώ όταν τον ακούω τον ζηλεύω, γιατί το έχει καταλάβει το κόλπο, ενώ εγώ καράς μέχρι αδείας. Διαμαρτυρόμενη του κερατά ακόμη και στις διακοπές. Δεν είναι τίποτα θα μου περάσει. Ξαναζώ την δεύτερη εφηβεία φαίνεται. Επαναστατημένο νιάτο, τρομάρα μου- η Ακρόπολη- (εμένα εννοώ).
Η μόνη μας λοιπόν στεναχώρια και προβληματισμός αυτές τις ημέρες, είναι αν θα πάμε βαρκάδα, η καμπριολάδα (βόλτα την νύχτα με το κάμπριο του Μίμη και της Ευτυχίας).

Είναι υπέροχα όταν τρελαινόμαστε, να παίρνουμε τ`αυτοκίνητο και να πηγαίνουμε όσο μπορούμε πιο ψηλά και να τραβάμε βίντεο όλη την ομορφιά που απλώνεται στα πόδια μας, με συντρόφους στ`οδοιπορικό μας τ`αστέρια.

Κι όταν συναντάμε σαμαράκια στους δρόμους, ο Μίμης αρχίζει και κορνάρει σαν τρελός, για να την σπάσει σ`αυτούς που βάζουν αυτές τις βλακείες στον δρόμο και όταν ο δρόμος δεν έχει φώς, το σπάς το αμάξι σου.
Εσείς μπορεί να μην συμφωνείτε με τον φίλο μου τον Μίμη, εγώ πάντως συμφωνώ, και θ`αρχίσω κι εγώ να κορνάρω, όταν ξανασυναντήσω σαμαράκια σε περιοχές που είναι μόνο βίλες και τα συγκεκριμένα δεν είναι απαραίτητα.

Όταν πηγαίνουμε βαρκάδα είναι όνειρο, γιατί ο καπετάνιος μας, (Μίμης) ξέρει πολύ καλά να μας διασκεδάζει και να τα περνάμε υπέροχα, τα δύο πρόβατα, (εγώ και η γυναίκα του), με μπόλικο ούζο, καλή παρέα, μεζέ και γέλιο.

Τα βράδια που θέλουμε ν`ακούσουμε ζωντανή μουσική -γιατί έχουμε ντέρτια- πάμε με την βάρκα και ρίχνουμε άγκυρα έξω από ένα παραθαλάσσιο μπουζουξίδικο, και ακούμε μουσική, μέσα στην βάρκα με ουζάκι, μεζέ, και νιώθουμε άρχοντες, γιατί εμείς, νιώθουμε ακόμη έφηβοι, και μας αρέσει να κάνουμε τις τρέλες, που θα κάναμε αν πραγματικά είμασταν έφηβοι.
Γιατί τελικά πλούσιος είναι αυτός που χρειάζεται τα λιγότερα για να νιώθει ευτυχισμένος. Άλλωστε η ομορφιά κρύβεται στην απλότητα και στο μοίρασμα, της ζωής και των στιγμών. Τελικά πόσο όμορφα μπορεί να νιώσει ο άνθρωπος, με απλά πράγματα, καλή παρέα, και μοίρασμα στιγμών.

Κι εγώ τελικά είμαι πολύ τυχερή, και πολύ πλούσια που έχω τούς φίλους μου, και μοιραζόμαστε τις στιγμές μας, και την τρέλα μας.
Στην Ευτυχία και στον Μίμη, (στον γίγαντα με την καρδιά μωρού παιδιού) αφιερωμένο, και σ`όλους που είναι σαν και εμάς. (έφηβοι και τρελοί)!!!!

Κοινοποίηση στο Facebook

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!!

Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να γράψω δύο λόγια για το φιλαράκι μου,για τον συνοδοιπόρο μου,στην ζωή και στην μοναξιά.
Για τον άνθρωπο που δέκα ολόκληρα χρόνια που με γνωρίζει, προσπαθεί ν`αναλύσει την τρέλα που κουβαλάω, και όμως δεν το έχει καταφέρει απόλυτα.
Και πως να το καταφέρει. όταν κι εγώ η ίδια στην αυτοδιάγνωση έχω πάρει ΜΗΔΕΝ.
Είναι ένας άνθρωπος με πολλά κουσούρια,(εγώ έχω πιο πολλά από αυτόν, γι αυτό και κάνουμε παρέα) αλλά με μία καρδιά περιβόλι.
Πληγώνεται όταν κάποιο ζωντανό υποφέρει,και μόνιμα στ' αυτοκίνητο έχει τροφές για τ`αδέσποτα που συναντάει στον δρόμο.
Στεναχωριέται με την μόλυνση του περιβάλλοντος,κι είναι συνειδητός οικολόγος, και σκοτωνόμαστε συνέχεια, για την χλωρίνη που εγώ επιμένω να χρησιμοποιώ.
Προσπαθεί να βοηθάει όπου μπορεί,βάζοντας τον εαυτό του σε δεύτερη μοίρα.
Είναι ό άνθρωπος που με κάνει να γελάω ακόμα κι όταν είμαι στις μαύρες μου.
Είναι ο άνθρωπος που αν δεν τον πάρω το πρωί τηλέφωνο, να αυτοσαρκαστούμε με τα χάλια μας,δεν μου πάει καλά η μέρα.

Είναι ό άνθρωπος που πολλές φορές με βγάζει έξω από τα ρούχα μου, και δεν θέλω να τον ξαναδώ,αλλά τόσο απαραίτητος,στην ζωή μου.
Είναι εκείνος που στα δύσκολα,είναι παρών!!!
Είναι ο φίλος μου, που όταν σκεφτώ μέσα στον εγωισμό μου,ότι μπορεί να πάθει κάτι,νιώθω να μην αντέχω την ζωή.
Είναι ο άνθρωπος που κάποτε σκέφτηκα να μοιραστώ την ζωή μου μαζί του,αλλά στην πορεία το μετανιώσαμε γιατί δύο τρελοί στο ίδιο κελί δεν χωράνε!
Για σένα φίλε μου Θανάση που θα μου λείψεις τώρα που θα φύγεις,μ`ένα μεγάλο ευχαριστώ,
για την ανοχή σου, και για την αντοχή σου, όλ' αυτά τα χρόνια!!!

Μα εγώ έχω εσένα κι εσύ (εμένα?) δυό π` αγαπιούνται είναι πολύ!!!

Κοινοποίηση στο Facebook

ΖΟΥΜΕ Σ`ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΜΑΓΙΚΟ?????

Εμπνευσμένο από το τραγούδι της Χάρις Αλεξίου, (Ελένη)


Ζούμε σ`ένα κόσμο μαγικό, με φόντο την Ακρόπολη και τον Λυκαβηττό,

Γεμάτα τα μπαλκόνια πολιτικά αηδόνια.

Υποσχέσεις και αγάπες και πολύχρωμα μπαλόνια, για ευτυχισμένα χρόνια.
Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη, της επαρχίας, της Αθήνας κοιμωμένη,

Η ζωή σου να το ξέρεις είναι επικηρυγμένη,να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο,κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει.

Με γλυκόλογα σε παίρνει από το χέρι σε βαφτίζει της Ελλάδας νοικοκύρη, κι εκεί που λες αλλάξανε τα πράγματα, και σηκώνεις το ποτήρι, αρπάζει κλέβει τ' όνειρό σου και του κάνει χαρακίρι.

Κι εσύ Ελένη και κάθε Ελένη,της επαρχίας,της Αθήνας κοιμωμένη,

Η ζωή σου να το ξέρεις είναι επικηρυγμένη,να πεθαίνεις για την Ελλάδα είναι άλλο,κι άλλο εκείνη να σε πεθαίνει.

Κοινοποίηση στο Facebook

ΑΞΕΧΑΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ

Κοινοποίηση στο Facebook

ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΛΑΣΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ

Από μια Γυναίκα για τις άλλες Γυναίκες!!!

Και ο Θεός έπλασε την Γυναίκα.
Κι όταν κατάλαβε το λάθος Του,έπαψε να ασχολείται με το κεφάλαιο Δημιουργία.
Σταύρωσε στο στήθος τα χέρια Του και περίμενε υπομονετικά,να δει τι ήταν ικανό αυτό το Δημιούργημά Του να κάνει.
Και δεν άργησε να το διαπιστώσει,όταν είδε τον κακομοίρη τον Αδάμ να τρώει τον απαγορευμένο καρπό.

Εξ`ου και το ρητό,-πυρ,γυνή και θάλασσα.

Τουτέστιν τα τρία κακά της μοίρας του Άντρα.
Εάν την γλυτώσει από το πυρ και την θάλασσα,σίγουρα από την γυναίκα δεν θα την γλυτώσει.Εξ`ου και οι πολλές χήρες.
Διαβάζοντας κάποιος αυτές τις γραμμές,θα αναρωτηθεί πως τα γράφει αυτά μια γυναίκα;
Μα μόνο μια γυναίκα μπορεί να πει για το φύλλο της πράγματα, που ο άντρας απλώς τα ψιθυρίζει,για να μην του έρθει καμιά παντόφλα στο κεφάλι.

Πάντως για να μην μακρηγορώ και γίνομαι κουραστική με πράγματα που όλοι λίγο-πολύ τα ξέρουμε,οφείλω να ομολογήσω μέσα σε όλα τα ελαττώματα που σέρνουμε πάνω μας,εμείς οι γυναίκες,(που όταν μιλάμε για άλλες ξεκατινιαζόμαστε εντελώς),είμαστε στην πλειοψηφία, το μεγαλείο της φύσης,όταν γινόμαστε Μάνες.

Και θα μιλήσω για μένα που έχω ζήσει μεγάλα χτυπήματα,της ζωής(γένους θηλυκού κι αυτή,κι ο νοών νοείτω)κι όμως,είμαι ακόμη εδώ κι αντέχω σαν την Ακρόπολη.


Είμαι ακόμη στην σκηνή,σαν ροκ συγκρότημα,κι αν θα μ`αντέξει η σκηνή,(ζωή),θα φανεί στο χειροκρότημα(της ζωής).

Αυτό που δεν αντέχω,είναι όταν βλέπω τα παιδιά μου,τα βλαστάρια μου,στεναχωρημένα,από την σκληρή εποχή που ζούμε.
Και τότε ονειρεύομαι σαν παιδί κι εγώ, ένα καλύτερο Αύριο για όλα τα παιδιά του κόσμου,για όλους εμάς που παραμείναμε παιδιά,κι αρνιόμαστε να μεγαλώσουμε!!!
Με αγάπη σε όλους εμάς,για εμάς!!!

Κοινοποίηση στο Facebook

Paradox thinks of our days! Τα παράδοξα των καιρών μας!

Πανσέληνος με Παπακωνσταντίνου & Scorpions

Eπιτέλους μπόρεσα να πάω να δώ το αγαπημένο μου συγκρότημα απο κοντά στης 6 Ιουλίου
στο στάδιο Καραισκάκη.
Άφησα πίσω μου τα προβλήματα και την μιζέρια μου και πήγα.
Αυτό που έζησα νομίζω ότι άξιζε τον κόπο για όλη την ταλαιπωρία που πέρασα στον δρόμο μέχρι να φτάσω
Το παράξενο όμως είναι ότι όλη την μαγεία, μού την χάρισε ο Παπακωνσταντίνου,όχι μόνο σε μένα, αλλά σε όλους όσους ήμασταν εκεί.

Ένα Καραισκάκη υποκλίθηκε στο μεγαλείο της φωνής του.Κι εκείνος ακούραστος και μοναδικός μάς εξέπλητε κάθε λεπτό.Ήταν συγκινητικό να ακούς από παντού την φράση -Βασίλη ζούμε για να σε ακούμε-ειδικά όταν ήρθε η στιγμή να αποχωρήση απο την σκηνή!
Και ήρθε η σειρά των Scorpions.


Δεν είμαι ειδικός, αλλά εγώ θα πώ αυτό που ένιωσα.
Είμαι θαυμάστρια χρόνια των scorpions.Περίμενα αυτή την στιγμή πολύ καιρό.Αυτό που ένιωσα με τον Παπακωνσταντίνου δεν το ένιωσα μαζί τους.
Ειδικά όταν ο τραγουδιστής τους, κάλεσε τον Βασίλη στην σκηνή να ερμηνεύσουν μαζί μια επιτυχία του συγκροτήματος.Όταν πήρε το μικρόφωνο και τραγούδησε, τους επισκίασε όλους.Ήταν απο τις λίγες φορές που ένιωσα περήφανη για την Ελλαδίτσα μου.
Κι ένα Καραισκάκη ξαναυποκλίθηκε.
Μπράβο σε όλους εμάς που ήμασταν εκεί και το ζήσαμε.
Κι επειδή το μεγαλείο το έζησα μέσα στο Καραισκάκη,μόλις βγήκαμε έξω η απότομη προσγείωση στην ελληνική πραγματικότητα ήταν εκεί για να μου υπενθυμίση που ζούμε.
Όλος ο περιβάλλον χώρος ένας ατέλειωτος σκουπιδότοπος μια και πριν την συναυλία υπήρχαν πολλοί πλανώδιοι πωλητές αναψυκτικών,σάντουιτς,σουβλάκια κ.λ.π.αλλά ούτε ένας κάδος απορριμάτων.
Ότι και να ήθελες να φάς η να πιής έπρεπε να το πάρης μαζί σου μέχρι τον κοντινότερο κάδο που ούτε ξέρω που ήταν,η στο σπίτι σου.Αυτό μου αρέση πιο πολύ.Μου ακούγεται πιο οικολογικό.
Όσο για την αστυνομία που την χρειαζόμασταν να ξεμπλοκάρη τις εξόδους για να μπορεί ο κόσμος να φύγει πιο εύκολα ήταν εξαφανισμένη(όπως πάντα όταν την χρειάζεται ο πολίτης).Περιμέναμε υπομονετικά γύρω στην μία ώρα περίπου μέσα στ`αυτοκινητά μας μέχρι να ξεμπλοκάρουν οι έξοδοι και να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Πάντως άξιζε τον κόπο!!!

Κοινοποίηση στο Facebook

Αφιερωμένο στην E.O.M.A.K (Αρτέμιδα-Λούτσα)

Νομίζω ότι αξίζει να αφιερώσω αυτές τις γραμμές στην Ε.Ο.Μ.Α.Κ.και στην ακατάπαυστη
προσπάθεια που καταβάλλει από τον καιρό που ιδρύθηκε για ένα καλύτερο περιβάλλον στην πόλη που τόσο αγαπώ.
Εχθές λοιπόν το πρωί 6 ιουλίου κι ενώ είχε τις πιο υψηλές, για την εποχή θερμοκρασίες,
τα παιδιά της Ε Ο Μ Α Κ αρχίσανε τον καθαρισμό της ακτής απο την εκκλησία του Αγ.Νικολάου μέχρι τον φάρο.
Το πιο συγκινητικό όμως είναι, ότι σε όλες τους τις εξορμήσεις για καθαρότερο περιβάλλον, έχουν πάντα συνοδοιπόρους μικρά παιδιά,τα οποία διδάσκονται με αυτόν τον τρόπο να αγαπούν το περιβάλλον, και να φροντίζουν γι αυτό,κι έτσι ν`αποκτούν οικολογική συνείδηση.

Απλά θα ήθελα να τονίσω ότι είναι κρίμα που αυτή η ομάδα δεν έχει πιο πολλούς υποστηρικτές ανάμεσα στούς κατοίκους και μεγαλύτερη συμμετοχή στις εξορμήσεις της.
Να μιλήσω και για την υποστήριξη απο τον Δήμαρχο?
Καλύτερα όχι γιατί θα γελάση και το παρδαλό κατσίκι.
Εχθές πάντως ευαισθητοποιήθηκε, και είχε μαζέψη κάποια σκουπίδια για να μην γίνη ρεζίλι πάλι.

Ένα babylino πάντως μας το άφησε επάνω σ`ένα δέντρο για σουβενίρ.
Μπράβο στον Παναγιώτη και στην Στέλλα που είναι πάντα πρωτοπόροι μαζί με τα παιδιά τους.
Κοινοποίηση στο Facebook

ΟΛΑ ΤΑ ΕΙΧΕ Η ΜΑΡΙΩΡΗ(ΕΛΛΑΔΑ)Ο ΦΕΡΕΤΖΕΣ ΤΗΣ ΕΛΕΙΠΕ

Όταν ήμουνα μικρή και πήγαινα σχολείο θυμάμαι ότι ο δάσκαλος, μας έλεγε, ότι ζούμε στην χώρα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας!!!!
Μεγαλώνοντας όμως άρχισα να αναρωτιέμαι αν ο καλός μου δάσκαλος εννοούσε αυτά που μας έλεγε η τα έλεγε σαν ανέκδοτο,γιατί άλλα διαπίστωνα όσο περνούσαν τα χρόνια!
Τίποτα σ`αυτήν την χώρα δεν μου έδινε το στίγμα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας.
Μετά κατάλαβα ότι ο καλός μου δάσκαλος εννοούσε την συγκάλειψη των σκανδάλων και των αυθαιρεσιών των εκάστοτε κυβερνόντων και ρεμπεσκέδων στο όνομα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας!!!!


Συγγνώμη καλέ μου δάσκαλε που σε αδίκησα!!
Πραγματικά είχες δίκηο.
Αυτοί οι καλοί άνθρωποι που στεγάζονται σ`αυτό το μεγάλο κτίριο που λέγεται Βουλή
οι εθνοπατέρες του έθνους οι σωτήρες μας(οι γραβατωμένοι που λέει και ο φίλος μου ο chronografos)αφού λύσσανε όλα τα προβλήματα της χώρας μας και των πολιτών της,(πυρκαγιές.ανεργία,μόλυνση περιβάλλοντος,κ.λ.π.)ορθώς σκεφτήκανε να λύσουν και το πρόβλημα της υγείας μας.



Ένα πρωί αποφασίσανε να συμμορφωθούν με τις εντολές της Ε.Ο.Κ και να απαγορεύσουν το τσιγάρο σε όλους τους δημόσιους χώρους.

Κι εγώ που λίγα ξέρω απο πρέπει, και γιατί, αναρωτιέμαι γιατί άραγε συμμορφώθηκαν με αυτή την εντολή, και τις υπόλοιπες εντολές της Ε.Ο.Κ τις γράφουν εκεί που δεν παίρνη μελάνι?.
Κι αφού θέλουνε τόσο πολύ να γίνουμε Ευρωπαίοι γιατί δεν μας δίνουν και τούς μισθούς των Ευρωπαίων?
Κι επειδή λίγα ξέρω, απλά αναρωτιέμαι γιατί πρίν κάνουνε πράξη, την φασιστική αποφασή τους(για μένα),δεν έδωσε εντολή ο αξιότιμος γραβατωμένος υπουργός Υγείας,
τα ασφαλιστικά ταμεία, να καλύψουν τα βοηθήματα που πουλούνται στα φαρμακεία για μας τους εθισμένους και τους απογοητευμένους που αυτοκτονούμε κάθε μέρα εις γνώση μας.
Ίσως αν πάρω έναν αργιλέ, και πάω στο σπίτι του να τον καπνίσω, να τον πείσω να το κάνη.

ΛΕΓΚΩ-ΛΕΓΚΩ (ελλάδα)πάψε να με τυρρανάς!!!
ΛΕΓΚΩ-ΛΕΓΚΩ μου σπαράζης την καρδιά!!!!

Κοινοποίηση στο Facebook