Ευχαριστώ μωρό μου αλλά δεν θα πάρω.!!!

Όταν ζεις την μαγεία γιατί πρέπει κάποια στιγμή σώνει και καλά να γίνεται κάτι και να σε επαναφέρουν στην πραγματικότητα;
Γιατί όλα τα ωραία πρέπει να τελειώνουν;
Νόμος της φύσης ή των ανθρώπων που πάντα έχουν το αίσθημα της αυτοκαταστροφής μέσα τους;
Είπαμε να τον ζήσουμε τον έρωτα όχι να τρελαθούμε κιόλας.

Η πρόταση έπεσε ένα ωραίο πρωί εντελώς ξαφνικά όταν δεν το περίμενε.
"Θέλω να συγκατοικήσουμε.Θέλω να μεταφερθείς στο δικό μου σπίτι, γιατί κουράστηκα να πηγαινοερχόμαστε ανάμεσα σε δύο σπίτια"
Η γουλιά του καφέ έκατσε στον λαιμό της.
Δεν τα λένε απότομα αυτά αγόρι μου.Περιμένεις πρώτα να πιει η άλλη τον  καφέ της,να καπνίσει κι ολόκληρο τον Παπαστράτο και μετά τα λες.
Σεισμός να γινόταν  δεν θα αισθανόταν τέτοιο φόβο.
Δεν του απάντησε τον άφησε να κάνει σχέδια.Όταν έφυγε εκείνος για την δουλειά του, ντύθηκε βιαστικά και πήγε στο σπίτι της.
Έμεινε δύο ώρες σωριασμένη στον καναπέ, προσπαθώντας να καταλαγιάσει τον πανικό της.
Έφερε στο μυαλό της εικόνες που τις είχε βάλει εδώ και χρόνια στο σεντούκι των αναμνήσεων.
Φαντάστηκε τον εαυτό της εγκλωβισμένο, να το παίζει μία χαρούμενη καλή νοικοκυρά και σάλεψε το μυαλό της.
Ήξερε ήταν βέβαιη σχεδόν ότι αν συγκατοικούσαν η μαγεία θα έφευγε.
Κι εκείνη ήθελε απλά να ζήσει τις στιγμές της για όσο κρατούσαν.
Κατευθύνθηκε στο γραφείο της,και έβγαλε το τετράδιο που ήταν ο οδηγός της όταν έπρεπε να πάρει κάποιες σοβαρές αποφάσεις.

Η ετικέτα στο εξώφυλλο έγραφε: Απ`όλα δικό μου.
Το άνοιξε και διάβασε την βαθμολογία που είχε πάρει στα μαθήματα της ζωής.

Μάθημα αντοχής:Εδώ είχε αριστεύσει.
Άντεξε ότι δεν αντέχεται.
Σκληρό καρύδι.Ακόμη και τις στιγμές που ένιωθε να χάνεται από τον πόνο, έβρισκε το κουράγιο να συνεχίζει, με όπλο το χιούμορ και τον σαρκασμό.

Μάθημα ανοχής: Μεταξεταστέα.Χρειάστηκε να κάνει ιδιαίτερα για να το περάσει το μάθημα.Ο εγωισμός της πάντα έβαζε τρικλοποδιές στην πρόοδό της.

Μάθημα υπομονής:Σ`αυτό τα πήγε λίγο καλύτερα.Με άριστα το δέκα είχε πάρει 7.Παρορμητική ποτέ δεν μπόρεσε να βρει την χρυσή τομή μεταξύ της υπομονής και του όταν παίρνω φόρα κατηφόρα κι ο Θεός ο ίδιος δεν με σταματά.
Τώρα ήταν απόλυτα σίγουρη για την έκβαση που θα είχε αν δεχόταν την πρότασή του.

Θα τον περίμενε να γυρίσει,και θα του το έλεγε με όσο πιο γλυκό τρόπο μπορούσε.
Κι ίσως αν της έδινε τον χρόνο, να συνέχιζε τα μαθήματα της ζωής.
Βοηθώντας την με την υπομονή του, να περάσει με μεγαλύτερη  ίσως βαθμολογία αυτή την φορά.