Σ`αγαπάω μα δεν σε χωνεύω...

Ήταν στραβό το κλήμα το έφαγε κι ο γάιδαρος, ήρθε κι έδεσε το σιρόπι.

Κι επειδή το χιούμορ ακόμη και σε στιγμές που είναι λίγο δύσκολες, δεν λείπει από την παρέα μου, θα σας μεταφέρω όλη την περιπέτεια που έζησα χθες.

Είναι ένα μικρό αφιέρωμα στους φίλους μου, μαζί μ`ένα μεγάλο ευχαριστώ που υπάρχουν στην ζωή μου.

Μια ίωση λοιπόν μου έκλεισε τα πνευμόνια χθες και τα ψιλοχρειάστηκα.

Βλέπετε μαζί με την τρέλα που κουβαλάω από παιδί, κουβαλάω και ευπαθή πνευμόνια, και δεν υπάρχει πνευμονική πάθηση στον πλανήτη γη, που να μην την έχω περάσει. Σ`αυτό βοηθάει και το φουμαντσού, που παρ`όλες τις απαγορεύσεις των γιατρών  και της κυβέρνησης, το συνεχίζω ακάθεκτη όπου σταθώ κι όπου βρεθώ.

Βρεθήκαμε λοιπόν οι τρείς καμπαλέρος, το βράδυ να οδεύουμε προς το νοσοκομείο για πρώτες βοήθειες.

Βέβαια όλη την ημέρα πριν καταλήξουμε εκεί, οι φίλοι μου ήταν σε διαρκή επικοινωνία μαζί μου, δίνοντας οδηγίες. Σας τις μεταφέρω λοιπόν τις οδηγίες, μήπως και χρειαστούν και σε σας.

Όλες οι οδηγίες προερχόντουσαν από τον φίλο μου Σ`αγαπάω μα δεν σε χωνεύω.

- Πούστη καρά ( αυτή είμαι εγώ... και πούστης και καράς) βράσε ευκάλυπτο μαζί με βικς κάνε αναπνοές και πάρε τηλέφωνο να σ`ακούσω.

- Κάνε ζεστό μπάνιο, τρίψου με βικς και ξάπλωσε να ιδρώσεις. Γιατί αν δεν ιδρώσεις και δεν σε πιάσουν ρίγη να τινάζεσαι, και να τρέμεις σαν το σκύλο, δεν θα σου περάσει.

Κι αφού ο κατάλογος δεν είχε τέλος μέχρι το βράδυ, αλλά έτρεμα σαν το σκύλο και τα δόντια έπαιζαν κλακέτες, κλείνοντας και τα πνευμόνια, βρεθήκαμε στο δρόμο για το νοσοκομείο. 

Διάλογος ή μάλλον μονόλογος ( μια κι εγώ ήμουν σε άλλη διάσταση από την ίωση και δεν μίλαγα) στο αυτοκίνητο μέσα.

- Λες μωρή πατσαβούρα να είμαι τόσο τυχερός και να φάω ψαρόσουπα απόψε;

(εννοώντας την κηδεία μου). Αχ πόσο θα το χαρώ. Όλα τα έξοδα δικά μου. Νεκροθάφτη δεν θα χρειαστούμε, έχω μπόλικο ασβέστη στο πορτμπαγκάζ να σου ρίξω, μην με παιδεύεις κι από τον άλλο κόσμο.

-Κοίτα μόλις φτάσουμε θα μπεις μόνη σου, εμείς θα περιμένουμε στο αυτοκίνητο. Μην κολλήσουμε και τίποτα. Κι όχι από σένα, ήδη το πάθαμε ότι ήταν να πάθουμε αλλά από τους άλλους.

Εδώ να προσθέσω ότι σε όλα αυτά το φιλισκούνι μου τον απειλούσε ότι θα χρησιμοποιήσει συζυγική βία που μιλάει έτσι στην φιλενάδα της.

- Πόσο πατσαβούρες είσαστε και δεν με αφήνεται να εκφραστώ ο άνθρωπος.

Φτάνοντας όμως στα επείγοντα, όχι μόνο δεν ήμουν μόνη μου, αλλά είχα και την Ευτυχία  δίπλα μου συνέχεια. Στα μάτια της διάβαζα όλη την αγωνία της για μένα. Σε λίγο έκανε δειλά-δειλά την εμφάνισή του κι ο" εγώ δεν μπαίνω μέσα".

Μόλις τον είδαμε βάλαμε τα γέλια. Κι όταν όλα πήγαν κατ`ευχήν με μπόλικες οδηγίες προς ναυτιλομένη από τους γιατρούς, βγαίνοντας το φιλισκούνι μου τον ρώτησε: "Εσύ είσαι που δεν θα έμπαινες μέσα;"

-Ήρθα να δω τι έγινε με την πατσαβούρα. Θα την φάω την ψαρόσουπα;

- Όχι της έδωσαν αντιβίωση, και σε 15 μέρες θα κλείσει ραντεβού για έλεγχο των πνευμόνων.

-Την ατυχία μου μέσα ποιος θα μου το έλεγε ότι αντί για ψαρόσουπα θα φάω σουβλάκι στο τέλος... Είσαστε μεγάλες πατσαβούρες κι οι δύο.

Αφιερωμένο στον Σ`αγαπάω μα δεν σε χωνεύω που σε κάθε δύσκολη στιγμή είναι δίπλα μου. Σ`εκείνον που όταν θέλει να μου μιλήσει στο τηλέφωνο και αρνούμαι όταν δεν έχω όρεξη, με απειλεί  ότι θα μου γράψει στον τοίχο μου στο φάτσαμπουκ...  κι εγώ υποχωρώ.

Με την ευχή να αποκτήσετε όσοι διαβάσετε τούτες τις γραμμές φίλους σαν και τους δικούς μου,  οι οποίοι αντικαθιστούν  επάξια όλες τις έννοιες, οικογένεια, αδέλφια, φίλοι.

Αφιερωμένο στους ανθρώπους της ζωής μου.!!!

6BED87CB-B5A1-61C8-733B-79B412E9EB08

1.02.28