Μια εικόνα και οι αναμνήσεις έρχονται...
Αναμνήσεις γεμάτες, χαρά, λύπη, αισιοδοξία, απόγνωση...
Πόσες φορές, εκατομμύρια φορές άνοιξε και έκλεισε, να μπει φρέσκος αέρας, να κλείσει το κρύο έξω...
Πόσες φορές σκέφτομαι το ίδιο και για την ζωή μου...
Μια ζωή που ανοίγει και κλείνει...
μια στην χαρά, μια στην λύπη...
μια στην αισιοδοξία, μια στην απόγνωση...
μια στην ελπίδα και μια στην απελπισία...
Ίσως να φταίει η μπόρα, ίσως η καταιγίδα του σήμερα...
Οι μέρες που ζούμε είναι γεμάτες από μηνύματα που γεννούν όλο και περισσότερα ανάμεικτα και αντιφατικά αισθήματα...
Υπάρχει σωτηρία;
Υπάρχει λύση;
Υπάρχει έξοδος από το αδιέξοδο;
Νομίζω ότι είναι στο χέρι μας...
Ας ανοίξουμε ξανά το παράθυρο... ας αφήσουμε την ηλιαχτίδα να γλιστρήσει κλεφτά.
Ας αντικρίσουμε το μέλλον με αισιοδοξία... ας αφήσουμε τον άνεμο να μας ψιθυρίσει για την ελπίδα. Κι ας αρχίσουμε πάλι να πιστεύουμε στον εαυτό μας...
Θα τα καταφέρουμε!
Υπάρχει έξοδος από το αδιέξοδο φιλισκούνι μου πίστεψέ με.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖώντας το σήμερα κι αφήνοντας την ανησυχία του αύριο για Εκείνον.
Ας εμπιστευθούμε και μην ξεχνάς ότι ο Θεός δεν τρεμοπαίζει τα βλέφαρά Του.
Άλλωστε έχουμε πλούσιο Πατέρα μην το ξεχνάμε.
Θα την βρουμε την ακρη να εισαι σιγουρη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο λογος που θα συμβει ειναι οτι το θελουμε πολυ πολυ...
Ανοίγω την πετούγια στην αισιοδοξία..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αδιέξοδα τα βαρέθηκα..
όσο κι αν χτυπάς σ΄ένα σπίτι κλειστό, κανείς δε μπορεί να σ' ακούσει και να σ΄ ανοίξει... ποιος ν' ανοίξει τα ντουβάρια που στέκουν ψυχρά?Τα φαντάσματα που το στοιχειώνουν και παραμένουν άυλα?...Ένα σπίτι κλειστό, μια πόρτα κλειστή, ένα παράθυρο κλειστό παραμένουν κλειστά ...προϋπόθεση βασική, να υπάρχει η πετούγια, για να μπορέσει να την γυρίσει κάποιος ν' ανοίξει πάλι... να βρεθεί ξανά η ψυχή που θα το αγαπήσει(το "κλειστό σπίτι"), θ' ανοίξει και θα ζωντανέψει.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Theodosia
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι...
Αλλά δεν παύει η ζωή να κυλάει...
@ Πιπεράτος
ΑπάντησηΔιαγραφή...και συμμεριζόμαστε τις ίδιες ιδέες, ιδανικά και στόχους...
@ Γιαγιά Αντιγόνη
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορεί να υπάρχουν τα αδιέξοδα και να τα έχουμε βαρεθεί, αλλά η ελπίδα της πετούγιας μπορεί να μας σώσει!!
@ oneiremata
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς...;)
Αυτό χρειαζόμαστε σήμερα...
Ελπίδα!
Ακόμη κι όταν έμεινε η "πετούγια" στο χέρι, δεν δειλιάσαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάρρηξη στον ίδιο μας τον εαυτό αν χρειαστεί θα κάνουμε για να κερδίσουμε ξανά την ελευθερία.
Καλησπέρα
Πολύ επίκαιρο το κείμενο.
Καλησπέρα
@ Βάσσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο...
Όταν μας μένει η πετούγια στο χέρι, γινόμαστε μια γροθιά και τα βάζουμε με τους μεγάλους και τους νικάμε...
Όρα μάχη του Μαραθώνα, Ναυμαχία της Σαλαμίνας...
Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι μας 'έμεινε η πετούγια στο χέρι...'
Να είσαι πάντα καλά...