Οι διαφορές μου με τους άντρες...
«Tα φέραμε από δώ τα φέραμε από 'κει, εγώ ξανά στο τίποτα στο γενικά αυτοί.»
Μία βόλτα στον @χωρο, στάθηκε η αφορμή της σημερινής μου ανάρτησης.
Κάπου λοιπόν διάβασα για τις διαφορές μεταξύ αντρών και γυναικών, και κάπου αλλού για τον φαύλο κύκλο της γυναίκας.
Κατόπιν λοιπόν ωρίμου σκέψεως, (βέβαια, εδώ μπορεί κανείς ν`αναρωτηθεί, ποιος έχασε την ώριμη σκέψη για να την βρω εγώ, αλλά αυτό είναι μια πονεμένη ιστορία), αποφάσισα να γράψω τις διαφορές που με χώριζαν από τους άντρες της ζωής μου.
Και ξεκινάω με το πιο "σημαντικό" κεφάλαιο στην ζωή μιας γυναίκας, που λέγεται γάμος.
Στον γάμο μου λοιπόν πρώτα έκλαψα και μετά μέθυσα για να ξεχάσω την μ@λ@κία που είχα κάνει. Ο πρώην άντρας μου πρώτα μέθυσε, και μετά έκλαψε κι εξακολουθούσε να κλαίει, για όσο καιρό ήμουν γυναίκα του.
Στα επόμενα χρόνια έκανα τις εξής διαπιστώσεις.
- Αυτοί μιλούσαν με ολόκληρες παραγράφους, προσπαθώντας να βάλουν μυαλό στην ξανθιά απόχρωση του εγκεφάλου μου, κι εγώ απαντούσα με μία πρόταση. Το κακό όμως ήταν ότι τους έπιανε η λογοδιάρροια όταν άκουγα την αγαπημένη μου μουσική, και τότε πραγματικά ήθελα να γίνω μια σύγχρονη Κλυταιμνήστρα και να τους «σκοτώσω».
- Εγώ μπορούσα να θυμάμαι κάθε λέξη του διαλόγου που έγινε πριν από ένα μήνα ανάμεσά μας, παρά το Αλτσχάιμερ που με βασανίζει παιδιόθεν όταν κάτι δεν με συμφέρει. Εκείνοι μπορούσαν να θυμηθούν την τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν.
- Εγώ θεωρούσα οτι 2:00 το πρωί είναι καλή ώρα για να κάνω αναρτήσεις στο Θολό Τοπίο. Εκείνοι ότι ήταν κατάλληλη ώρα για να μιλήσουμε για τη σχέση μας.
- Εγώ θυμόμουν όλα τα ρούχα που είχα φορέσει την τελευταία δεκαετία. Εκείνοι δεν θυμόντουσταν τι φορούσαν την προηγούμενη μέρα αν δεν κοίταζαν στο πάτωμα.
- Εκείνοι είχαν το γονίδιο που τους εμπόδιζε να παρακολουθούν ποδόσφαιρο και να μιλάνε συγχρόνως. Εγώ έχω το γονίδιο του να παρακολουθώ τηλεόραση, να γράφω κείμενο, να μιλάω στο τηλέφωνο και να πίνω και καφέ.
- Εγώ έχω το γονίδιο «τα παίρνω όλα προσωπικά», εκείνοι «δεν βαριέσαι αδελφέ η γραψαρχιδίνη νά 'ναι καλά».
- Εκείνοι είχαν το γονίδιο «σαπίζω στον ύπνο το σπίτι να πέφτει κάτω», κι εγώ το «κράτα με Θεέ μου μην τον σκοτώσω τον αναίσθητο»!
Κι επειδή ο κατάλογος δεν έχει τέλος, και παρόλες τις διαφορές μου, τους αγαπώ και είναι απαραίτητοι στην ζωή μου, σκέφτηκα λοιπόν για τον επόμενο τυχερό που θα μπλέξει μαζί μου, να μην κάνω άσχημες δολοφονικές σκέψεις, αλλά να τον αφήσω να αυτοκτονήσει μόλις συνειδητοποιείσει με τι θηλυκό έχει μπλέξει.
Εγώ έχω το γονίδιο του να παρακολουθώ τηλεόραση, να γράφω κείμενο, να μιλάω στο τηλέφωνο και να πίνω και καφέ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε η βιονική γυναίκα να ήσουν! Αν και πολλοί άντρες μπορούν να κάνουν ακόμα περισσότερα! :))
@Apokalipsis999
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην βγάζεις γλώσσα γιατί είμαι ικανή να σε κάνω να αυτοκτονήσεις. Δες και καμιά ταινία με Σαμουράι και χαρακίρι ίσως να σου χρειαστεί.
...και παρόλες τις διαφορές μου, τους αγαπώ και είναι απαραίτητοι στην ζωή μου, σκέφτηκα λοιπόν για τον επόμενο τυχερό που θα μπλέξει μαζί μου, να μην κάνω άσχημες δολοφονικές σκέψεις,...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο κρατω απ ολο το κειμενο!!!Ειναι η πιο συμφερουσα κινηση!!!! :):)
(Παιδια ελατε στο chat μου αν θελετε να κανουμε παρεα μιας και δεν εχουμε υπνο.)
@Πιπεράτος
ΑπάντησηΔιαγραφήMου αρέσει που κράτησες ότι συμφέρει.
Τι να κάνουμε μπορεί να λέμε πολλά, αλλά σας αγαπάμε.Ο ένας συμπληρώνει τον άλλον.
απίστευτη είσαι γλυκιά μου Θεοδοσία, τρομερό χιούμορ κι αυτοσαρκασμός... δοσμένα τόσο απλά αλλά καλογραμμένα που γίνεται ακόμα πιο εντυπωσιακό!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αυτοί μιλούσαν με ολόκληρες παραγράφους, προσπαθώντας να βάλουν μυαλό στην ξανθιά απόχρωση του εγκεφάλου μου, κι εγώ απαντούσα με μία πρόταση......." μου φάνηκε τόσο αστείο αυτό, αλλά μου άρεσε κι άλλο τόσο!!!!
φιλάκια πολλά, καλημέρα, χαρούμενη εβδομάδα και συνέχισε ακάθεκτη, μη σε πτοεί τίποτα, μια χαρά είσαι!!! :-))))
Απίθανη είσαι Θεοδοσία μου, αλλά αυτό με την ώριμη σκέψη δε θα στο συγχωρήσω ποτέ! Τη θέλω πίσω ΤΩΡΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωστά :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέω όμως από την άλλη, αν μας έμοιαζαν, θα μας άρεσαν;
Καλή εβδομάδα Θεοδοσία
@oneiremata
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ φιλενάδα για όλα ευθύνεται η ξανθιά απόχρωση του εγκεφάλου.
Όταν αυτοσαρκάζομαι ξαναγεννιέμαι. Δεν μπορώ τις σοβαροφάνειες και την έλλειψη χιούμορ.Πολλά φιλιά και καλή μας εβδομάδα:)
"Εγώ μπορούσα να θυμάμαι κάθε λέξη του διαλόγου που έγινε πριν από ένα μήνα ανάμεσά μας, παρά το Αλτσχάιμερ που με βασανίζει παιδιόθεν όταν κάτι δεν με συμφέρει. Εκείνοι μπορούσαν να θυμηθούν την τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου που δεν μπορούσαν να αποκτήσουν."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το κάνουν όλοι... Ευτυχώς ή δυστυχώς - εξαρτάται από τις περιπτώσεις
@Δέσποινα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμέσως κορίτσι μου στην στέλνω πίσω. Ούτως ή άλλως μου βάραινε τον εγκέφαλο.
@Βάσσια
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι βέβαια... άλλωστε αυτές οι διαφορές δημιουργούν την ομορφιά.
@Idea Studio
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια εδώ τα παραλέω μια κι εσύ θυμάσαι πιο καλά τι μου είπαν ή τι μου έκαναν και μου τα υπενθυμίζεις. Αν δεν είχα και σένα... τι θα ήμουν;
Χώρισα μετά απο μια πολύ μακροχρόνια και σοβαρή σχέση με αποτέλεσμα αυτή την στιγμή να έχει αλλάξει όλη μου η ζωή, και δεν μπορώ ακόμα να εκφέρω αντικειμενική άποψη επι του θέματος γιατί έχουν κλονιστεί πολλές θεμελιώδεις αρχές μέσα μου. Ίσως κάποιο καιρό αργότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήη σκεψη θελει μερικα αξεσουαρ που δεν τα εχεις αγοραση ακομα.Αυτος ο δραπετης του Α.ΠΕΤΡαν γραφει ακομα θα το καρφωσω το ζομπι στον ΠΕΤΡαν κ να δεις τρομο κ γελια
ΑπάντησηΔιαγραφή