Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

16 Δεκεμβρίου 2009

Ποιός Θεός τη θέλει, την αχαριστία..

Κάποτε γνώρισα έναν άνθρωπο, που μου είπε πολλά σοφά λόγια.
Τα κράτησα σαν φυλαχτό. Κι όταν τα χρειάζομαι είναι η εξήγησή μου σε όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μου.
Όταν λοιπόν έκανα κάτι καλό για κάποιον άνθρωπο, με την σκέψη της ανταπόδοσης, με
μάλωνε.
"Μην ξεγελάς τον εαυτό σου, ότι κάνεις το κάνεις πρώτα για σένα, για να νιώθεις εσύ καλά. Να θυμάσαι ότι το κάνεις για το εγώ σου" μου έλεγε...

Τα θυμάμαι ακόμη τα λόγια του...Κι έτσι έπαψα πια να περιμένω την αναγνώριση και τον καλό λόγο, από τους ανθρώπους που κάποτε ίσως να βοήθησα.
Πάντα όμως όταν χρειαζόμουν εγώ βοήθεια, κάποιος άλλος άνθρωπος ήταν εκεί δίπλα μου και με στήριζε, όταν το είχα πραγματικά ανάγκη.
Γιατί κάνω αυτό τον πρόλογο;
Γιατί θέλω να μιλήσω για την αχαριστία. Μία λέξη που πληγώνει και πονάει όσο και η προδοσία. Δίδυμες αδελφές οι δύο τους.
Σαν λαός πάντως έχουμε διδακτορικό επάνω σ`αυτές τις λέξεις.
Όλη μας η ιστορία αυτό λέει...
Απλά με πληγώνει όταν συμβαίνει γύρω μου, κι ειδικά σε ανθρώπους που εκτιμώ, και που ξέρω πόσο πολύ έχουν βοηθήσει άλλους ανθρώπους, κι όμως δεν εκτιμήθηκαν όπως έπρεπε...Όχι με την έννοια της ανταπόδοσης, (άλλωστε δεν το κάνανε ποτέ με γνώμονα του τι θα μου δώσεις) αλλά της προσφοράς.
Και φυσικά μιλάω για τον δικό μας χώρο, την μπλοκόσφαιρα.
Είδα ανθρώπους που δεν ξέρανε να βγάλουν τα στραβά τους, να ζητάνε βοήθεια από κάποιους πιο παλιούς, γνώστες στα τεχνικά των blogs, κι όταν την παίρνανε χωρίς να δώσουν τίποτα σαν αντάλλαγμα,(οικονομικό), να αισθάνονται ξαφνικά ότι τα ξέρουν όλα, και το μυαλό τους να παθαίνει βαριάς μορφή αλτσχάιμερ.
Και ξαφνικά ο άνθρωπος που τούς βοήθησε να περνάει στην λήθη της ιστορίας...
Είμαι καινούρια στον χώρο αυτό. Εξαμηνίτικο μωρό.
Κι όταν μου λένε κάποια πράγματα οι άνθρωποι που είναι χρόνια στον χώρο αυτό,
σκύβω το κεφάλι κι ακούω κάθε τους λέξη, κάθε τους συμβουλή, που θα με βοηθήσουν να γίνω καλύτερη πρώτα για μένα, και μετά για την σελίδα μου.
Η ζωή μ`έμαθε την λέξη σεβασμό.
Κι όποιος σέβεται τον εαυτό του, έχει μάθει να σέβεται και την προσφορά των άλλων.
Τα λέω αυτά γιατί αν και εξαμηνίτικο έχω διακρίνει πολλή αχαριστία σε κάποιους χθεσινούς, που νομίζουν ότι έγιναν άξαφνα blogger, και ξέχασαν πώς πολύ κοντά μας, δίπλα μας, κυκλοφορούν κάποια "Ιερά Τέρατα" της μπλοκόσφαιρας, που έχουν τόσα πολλά να μας διδάξουν, ξένοι και δικοί μας.
Κι όμως τους γυρνάμε την πλάτη, όχι γιατί μας ζητήσαν  κάτι σαν αντάλλαγμα, απλά  επειδή εμείς τα χθεσινά στραβάδια ξαφνικά νιώσαμε ότι είμαστε κάποιοι, ή βγάζοντας κακίες και φθόνους. Και δεν εξαιρώ καθόλου τον εαυτό μου.
Μπορεί κι εγώ να μην σεβάστηκα κάποιες απόψεις των δασκάλων μου, σε κάποιες στιγμές, αλλά τουλάχιστον, ποτέ δεν τους πούλησα.
Υποκλίνομαι στις γνώσεις τους, γιατί πάντα θα είναι πέντε  βήματα μπροστά μου, όσο κι αν τρέξω να τους προλάβω.
Κι εδώ θα μου επιτρέψετε να προσθέσω κάποια κομμάτια από την σημερινή ανάρτηση του δικού ΜΟΥ δασκάλου, που προσωπικά πιστεύω, ότι άσχετα αν καμιά φορά γίνεται επιθετικός με τις αναρτήσεις του, είναι γιατί αγαπάει πολύ αυτό τον χώρο, κι ειδικά εμάς τα στραβάδια τους πατριώτες του.
Προσπαθεί να μας διδάξει κι όχι να μας μειώσει. Το γνωρίζω πολύ καλά.
1. Ο Έλληνας Blogger (ασχέτως φύλου, και πάντα γενικά, ποτέ προσωπικά), κάνει πάντοτε λάθος χρήση του διαδυκτίου.
Περιφρονεί τις άπειρες δυνατότητες που του προσφέρει για μάθηση, επικοινωνία και οικονομική καλυτέρευση.
2. Ο Έλληνας Blogger είναι τρομερά "σνόμπ". Σνομπάρει κάθε τι που δεν καταλαβαίνει, ακολουθώντας πάντοτε το λαϊκό ρητό "όσα δεν φτάνει η αλεπού..".
Σνομπάρει κάθε έναν που είναι (η που αυτός πιστεύει πως είναι) καλύτερός του, κι αντί να προσπαθήσει να τον φτάσει και να γίνει καλύτερός του, τον ειρωνεύεται, τον πολεμά με αθέμιτα μέσα, τον λιθοβολεί.
6. Ο Έλληνας Blogger είναι αχάριστος. Όσα κι αν του κάνεις, όσο κι αν τον βοηθήσεις, θα έρθει μια μέρα που για ψύλλου πήδημα θα σου γυρίσει την πλάτη ξεχνώντας τα πάντα.
Η αχαριστία είναι ένα απο τα μεγάλα κουσούρια του Έλληνα.
11. Ο Έλληνας Blogger, κρίνει και κατακρίνει με τόση ευκολία άλλους, όσο εύκολα πίνει νερό. Είναι ημιμαθής, μα παριστάνει τον φωστήρα. Είναι ατελής, μα παριστάνει τον τέλειο. Είναι άσχετος, μα παριστάνει τον παντογνώστη και τον πρύτανη.
Ποτέ δεν λέει "λυπάμαι, δεν γνωρίζω, θα ψάξω όμως να μάθω, και τότε θα σου απαντήσω".
Πάντοτε γνωρίζει.. την τύφλα του.
Απο την άλλη, σίγουρα δεν είναι οπωσδήποτε ο ΚΑΘΕ Έλληνας Blogger κάτι απο τα παραπάνω. Σίγουρα, και ευτυχώς όχι. Πραγματικά χαίρομαι που πάρα πολλοί έχουν ξεφύγει απο το μίζερο στυλάκι του κοπαδιού, και έχουν ανοίξει τα πανιά τους, βλέποντας τα πράγματα απο εντελώς διαφορετική σκοπιά, με υγειή κι ανοιχτά μυαλά, φιάχνοντας εκτός απο όμορφα, και τρομερά ιστολόγια απο θέμα ενδιαφέροντος περιεχομένου, που χαίρεσαι να τα διαβάζεις καθημερινά. Και είναι πάρα πολλά, τόσο πολλά, που για να τα αναφέρει κανείς όλα, θέλει ατέλειωτα κατεβατά, και πάλι σίγουρα κάποια θα τα παραλείψει κατά λάθος, και θα είναι άδικο.
Θεωρώ τον εαυτό μου σαν Blogger πολύ τυχερό θα έλεγα, που όλοι οι φίλοι μου ανήκουν στην παρέα των ανοιχτόμυαλων, και είναι πραγματικοί Bloggers, κι όχι "δήθεν".

Κι εγώ θα προσθέσω εδώ ότι είμαι πολύ τυχερή που τον έχω συνεργάτη, και φίλο πάνω απ' όλα.

Επειδή δε το θέμα μου σήμερα είναι "η αχαριστία", διαβάστε επιπλέον και μερικά σοφά γνωμικά περί "Αχαριστίας"..
  • Αγαπάς ένα μηδενικό, όταν αγαπάς έναν αχάριστο Πλαύτος
  • Αγνώμων μη γίνου (Να μην είσαι αγνώμων) Ευριπίδης
  • Αν περιμαζέψεις έναν πεινασμένο σκύλο και τον ταϊσεις, δεν πρόκειται να σε δαγκώσει. Αυτή είναι η βασική διαφορά ανάμεσα στο σκύλο και τον άνθρωπο Τουέην Μαρκ
  • Είναι ανθρώπινο να ακούς να σε κακολογούν μετά από μια ευεργεσία που έκανες Μέγας Αλέξανδρος
  • Ένας αχάριστος αδικεί όλους όσους πάσχουν
  • Επακόλουθο της αχαριστίας είναι η αναισχυντία Ξενοφών
  • Η αγνωμοσύνη γίνεται αφορμή επικρίσεων, η δε ευγνωμοσύνη φέρει και νέα ευεργετήματα Σεβινιέ
  • Η απεχθέστερη αχαριστία είναι αυτή των παιδιών προς τους γονείς
  • Η αχαριστία αποξηραίνει την πηγή κάθε αγαθότητας Ρισελιέ
  • Η αχαριστία είναι θυγατέρα της υπερηφάνειας Πρόκλος
  • Η αχαριστία είναι λέξη εμφαντική κάθε χαμαίρπειας Μωρεάς
  • Η αχαριστία είναι παιδί της ευεργεσίας Πολύβιος
  • Η αχαριστία είναι παραλογισμός. Είναι διαστροφή. Είναι χειρότερη και από τη λέρα [Ανώνυμος]
  • Η αχαριστία είναι προδοσία απέναντι στην ανθρωπότητα Θεόφραστος
  • Η αχαριστία ενός ανθρώπου ζημιώνει όλους τους δυστυχείς που έχουν ανάγκη ευρεργεσιών Μωραϊτίνης
  • Η αχαριστία κάποιου, πολύ απέχει απ' το να ανταποκρίνεται επάξια στην ευεργεσία που δέχτηκε Kraus Karl
  • Η αχαριστία σκοτώνει την φιλανθρωπία Μπράκκο
  • Η γη δεν γεννά χειρότερο πλάσμα από τον αχάριστο Μπέττι
  • Η πενία κάνει αγνώμονες και τους καλούς [Αρχαίο ρητό]
  • Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς Βόβεναργκ Λ.
  • Κάθε φορά που συμπληρώνω μια κενή θέση, δημιουργώ δέκα δυσαρεστημένους και έναν αχάριστο Λουδοβίκος 14ος της Γαλλίας
  • Κανένας πιο βέβαιος εχθρός από τον αχάριστο που ευεργετήθηκε Καλλίμαχος
  • Μη ρίχνεις πέτρα στο πηγάδι που σε δρόσισε Πολύβιος
  • Μια εκδήλωση ευγνωμοσύνης είναι και το να μην κακολογείς τον ευεργέτη σου [Ουγγρική Παροιμία]
  • Ο άνθρωπος είναι αχάριστος, η ανθρωπότητα είναι ευγνώμων
  • Ο αχάριστος άνθρωπος μοιάζει με σπασμένο πιθάρι, στο οποίο ό,τι καλό κι αν ρίξεις θα πέσει στο κενό Κλεόβουλος
  • Ο λαός είναι μια κοινωνία ανθρώπων πολύ αχάριστη Ηρόδοτος
  • Οι κακοήθεις είναι πάντοτε αγνώμονες Θερβάντες
  • Πικρή είναι η απογοήτευση όταν σπείρεις ευεργεσίες και θερίσεις ύβρεις Πλαύτος
  • Πονηρός είναι κάθε αχάριστος άνθρωπος Λυσίας
  • Πρέπει κανείς να συμπληρώσει το ευεργέτημα που έκανε, συγχωρώντας την αχαριστία του ευεργετηθέντος Τεριέ
  • Σπάνια σκεπτόμαστε ό,τι έχουμε διαρκώς, όμως σκεπτόμαστε τι στερούμαστε Σοπενάουερ
  • Τα κτήνη αφήνουν την αχαριστία στον άνθρωπο Βενάρδος
  • Την αχαριστία την αισθάνονται μόνο εκείνοι που όταν κάνουν ένα καλό υπολογίζουν στην ανταπόδοσή του [Ουγγρική Παροιμία]
  • Τον αχάριστο άνθρωπο, όταν τον καθήσεις στον ώμο σου, θα προσπαθήσει να ανέβει στο κεφάλι σου Σαίξπηρ

18 σχόλια:

  1. σημερα θαυμαζω το ηθος σου..πολλα κισσσ καλημερα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @mariposa
    το ωραιότερο κοπλιμέντο που μου έχουν κάνει:)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ και πάλι αχ! Έχει καεί η γούνα μου και δεν πάει και πολύς καιρός από τότε.
    Έμαθα? Το ελπίζω.
    Αυτό που ξέρω σίγουρα, είναι ότι κανείς αχάριστος ή και προδότης δεν θα με κάνει ν' αλλάξω και να πάψω να νοιάζομαι.
    Σε θαυμάζω και χαίρομαι που έχεις τόσο καλούς φίλους :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Ανεμοδούρα
    Όταν ο άνθρωπος είναι ευαίσθητος πάντα θα δίνει χωρίς να περιμένει κάτι...
    Δεν θα μάθω ποτέ και δεν θα μάθεις κι εσύ...
    Γεννιόμαστε δεν γινόμαστε.
    Άλλωστε όταν νιώθουμε καλά μέσα μας, τα υπόλοιπα είναι ψιλά γράμματα...Μόνο το ρημάδι το παράπονο είναι που μας το θυμίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάτι γίνεται αλλά τι; Προσπαθώ να καταλάβω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κοίτα να δεις...όπως δεν περιμένω να εκτιμήσουν κάποια πράγματα ακόμη και οι δικοί μου άνθρωποι που τα θεωρούν δεδομένα, έτσι δεν περιμένω να εκτιμήσουν και οι άγνωστοι.

    Κατανοώ ότι κάτι τέτοιο σε στενοχωρεί, ίσως γιατί το αντιμετωπίζεις πρώτη φορά αλλά στην πορεία θα καταλάβεις πως κάτι τέτοιο είναι κανόνας...πάρε παράδειγμα μόνο από το γεγονός ότι κάποιοι σου στέλνουν σχόλιο μόνο όταν έχουν καινούρια ανάρτηση στο μπλογκ τους για να σε προσκαλέσουν έμμεσα να σχολιάσεις κι εσύ, για να καταλάβεις τη νοοτροπία! Για να μην πω για τις ψεύτικες κολακείες τύπου "Ωραία πένα" ή "Τί γαμάτα που γράφεις" σε κείμενα άθλια και άνοστα, μόνο και μόνο για PR κάτι που θεωρώ χειρότερο από το να σνομπάρεις την ανάρτηση κάποιου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @to alataki
    Τίποτα δεν γίνεται καλό μου...ένα μικρό παράπονο μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Μάγισα Κίρκη, ώρες ώρες όταν σε διαβάζω, νομίζω πως γράφω εγώ. Έχεις την ίδια αμεσότητα και ευθύτητα, και που μου αρέσει κι εμένα προσωπικά να έχω, χωρίς να νοιάζεσαι για το "πολιτικό κόστος" η το λεγόμενο "image". Πραγματικά μου αρέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @Μάγισσα Κίρκη
    Πρός το παρόν δεν έχω αντιληφθεί κάτι τέτοιο ίσως γιατί δεν ασχολούμαι.Ή γιατί αντιμετωπίζω καλοπροαίρετα όλο τον κόσμο.
    Απλά όταν πληγώνονται δικοί μου άνθρωποι το εισπράττω κι εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βρε παιδιά, ξέρετε τι έχω πάθει τώρα; Ντρέπομαι ν' αφήσω σχόλια, δε θέλω να θεωρηθεί πως το κάνω για να έχω την ανάλογη ανταπόδοση. Τα σχόλια πρέπει να είναι αυθόρμητα, έτσι τουλάχιστον το έχω εκλάβει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. @to alataki
    Συμφωνώ μαζί σου καλό μου και τα δικά σου σχόλια είναι πνοή για τον χώρο μου.Κι εδώ είναι ο δικός μου χώρος που πάντα θα σε περιμένει με αγάπη.Για να μην μπερδευόμαστε
    δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αχαριστια! Τελικα, τινος προβλημα ειναι του δοτη η του ληπτη;
    Αν δινεις αποβλεποντας να παρεις (καλυτερα μην δινεις) τοτε σε πειραζει η αχαριστια.
    Αν δινεις, ετσι γιατι σου αρεσει, αγαπας, θελεις, εμπνευστηκες, σου ηρθε η γιατι «ετσι» - βρε αδερφε - τοτε ουτε που την προσεχεις, ειναι ανυπαρκτη στη ζωη σου.
    Το δευτερο ισχυει για μενα και ετσι εχω απλοποιησει πολυ τις σχεσεις μου, αφηνοντας τον αυθορμητισμο μου ελευθερο και οχι να διυλιζω τα παντα…και να κρινω τους ληπτες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. @AUTOτέλεια
    Άλλο ένα μάθημα που παίρνω από σένα...
    Δεν διαφέρουμε στις απόψεις μας και το ξέρεις γι`αυτό και είμαστε φίλοι:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. @AUTOτέλεια, όταν ο λήπτης γίνεται σκύλος και σε δαγκώσει, τότε πονάς. και τα ποιητικά, δίνω απο αγάπη, απο θέληση κι απο έμπνευση, τα έχω ξέρουν και τα μωρά.
    Όταν δίνεις, το λιγώτερο που περιμένεις είναι ένα ευχαριστώ, δεν περιμένεις ούτε γλυψίματα, ούτε αλαξοαπαυτές, ούτε υλικά ωφέλη, αλά όχι και να τρώς πόρτα στη μούρη.
    Όταν σε πληρώνουν με "γυρισμένες πλάτες", σου τη δίνει και χάνεις την ποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @AATON, ο ληπτης δεν μπορει να γινει σκυλος και να σε δαγκωσει γιατι απλα ειναι ληπτης.
    Η "γυρισμενη πλατη" και η "πορτα" δεν είναι "δαγκωμα".
    Στον τροπο που βλεπεις το δοσιμο δεν υπαρχει "ποιηση" για να την χασεις, υπαρχει επιθυμια για αναγνωριση και καταξιωση και αυτα είναι είδη ανταμοιβης, και φυσικα όταν δεν τα εισπραττεις πληγωνεσαι.
    Οταν δινω, δεν περιμενω τιποτα και ειναι δωρο το 'ευχαριστω' και πολυ πολυτιμο, γιατι ο ληπτης δεν υποχρεουται να μου το δώσει.
    Η μιλαμε για εθελοντισμο -κατι λιγο ξενο για μας τους Ελληνες- η μιλαμε για νταλαβερι, απο το οποιο υποχρεουται ο ληπτης στην ανταποδοση που θα εχει οριστει εξ' αρχης και αυτο δεν είναι δοσιμο και τοτε δεν υπαρχει 'αχαριστια' αλλα 'ασυνεπεια' του ληπτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ο αχάριστος σκύλος που δαγκώνει είναι.
    Τα υπόλοιπα παραμένουν ποίηση και σαπουνόφουσκες για μένα.
    Το ευχαριστώ αν θεωρείται "δώρο" και όχι υποχρέωση, τότε πλέον έχουμε ισοπεδώσει τα πάντα, και μιλάμε για το άκρον άωτον της αχαριστίας. Ούτε καν ευχαριστώ; έλεος.. που ζούμε; δεν κατάλαβα;
    Δεν μπορούμε να πούμε ούτε ευχαριστώ;Θα μας προσφέρει κάποιος κάτι, και υπάρχει περίπτωση να μην του πούμε έστω ένα ευχαριστώ;
    Δίχως σάλτσες και δίχως παραπανίσια λόγια, ένα ΣΚΕΤΟ ευχαριστώ. Πολύ είναι;
    Αν κάποιος που δέχεται οτιδήποτε δεν μπορεί (η αρνείται) να πεί ένα ευχαριστώ, τότε να πάει να γ******, γιατί δεν είναι άνθρωπος, αλά ζώο. (Αν ήταν δικό μου το blog θα την έγραφα κανονικά την λέξη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. @AATON - "Ο πεινασμενος...καρβελια ονειρευεται..."
    Γεια σου 'Αθανατη Επαρχεια'!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θα περίμενα απο έναν "όψιμο" κάτοικο του κλινός Άστεως να γνωρίζει τουλάχιστον βασική ορθογραφία. "Επαρχία" γράφεται.
    Και πολύ χαίρομαι τελικά, που κάποιοι κατέληξαν εκεί στο κλινόν Άστυ, μη έχουσι που την κεφαλήν κλίναι.
    Γειά σου χορτάτε πρωτευουσιάνε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!