Δεν ξέρω αν σας έχει τύχει ποτέ, να βρίσκεστε μπροστά σε κάποιον που σας αποπνέει σεβασμό, κι ενώ θέλετε πολύ να του μιλήσετε, τα χείλη να σφραγίζουν και τα λόγια που θέλετε να πείτε να γλιστράνε πίσω από την γλώσσα. Αυτό έχω πάθει κι εγώ σήμερα.
Το μυαλό γυρνάει πίσω πριν από λίγους μήνες 5-6 για την ακρίβεια...
Ένα ξαφνικό γεγονός στην προσωπική μου ζωή μ`έκανε να φτιάξω με την βοήθεια μιας φίλης μου αυτή την σελίδα. Ήταν η ψυχοθεραπεία μου και το μέσον να ξεπεράσω εκείνον τον ξαφνικό θάνατο, για να μην τρελαθώ...
Στην αρχή δεν μ`ενδιέφερε και πολύ. Περισσότερο φρόντιζε η φίλη μου για την σελίδα παρά εγώ. Ήθελα τον χρόνο μου. Περνώντας ο καιρός συνέλαβα τον εαυτό μου σιγά-σιγά να ενδιαφέρεται όλο και πιο πολύ. Παρακολούθησα και μαθήματα πληροφορικής, όχι τίποτε άλλο δηλαδή, αλλά για να πάψω να κολάω το ποντίκι στην οθόνη για να δω πώς δουλεύει. Δεν μου αρκούσε όμως αυτό μόνο. Πίεζα την φίλη μου που ήταν γραφίστρια να μου δώσει κάποιες τεχνικές γνώσεις της. Απορροφούσα γρήγορα σαν το σφουγγάρι. Εγώ κι η σελίδα μου γίναμε ένα.
Το μέρος που η ψυχή μου αισθανόταν ελεύθερη χωρίς περιορισμούς και πρέπει.
Περνώντας ο καιρός άρχισε να μ`ενδιαφέρει κι η επισκεψιμότητα. Ήθελα πολύ να έχω μια παρέα σ`αυτό το ταξίδι...στο μοίρασμα, στο σχόλιο, στα κλίκ.
Κι όσο έβλεπα όλους εσάς να είστε εδώ, ήθελα να συνεχίσω, κι η παρέα μου να μεγαλώνει.
Το μοίρασμα, η κατάθεση της σκέψης, του πόνου της χαράς.
Και τότε έψαξα και βρήκα τον Δάσκαλο που θα έπαιρνε το τιμόνι της βαρκούλας μου και θα την οδηγούσε πιο μακριά.
Πρόθυμα ο ΑΑΤΟΝ δέχτηκε να βοηθήσει.
Η σελίδα αυτή είναι και δική του λοιπόν. Την προσέχει, την διορθώνει, την περιποιήται, κι όταν πρέπει μαλώνει και τον υποπλοίαρχο (εμένα) να μην κάνει βλακείες. Δεν θέλω να γράψω περισσότερα.
Εύχομαι από δω και πέρα να βιώνεις μόνο χαρές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι οι σελίδες που ανοίγεις να είναι από ευτυχία κι όχι από δύσκολες προσωπικές στιγμές.
Εύχομαι οι αναρτήσεις σου να τα χιλιάσουν και να συνεχίσεις να μας κάνεις παρέα.
Επειδή κάνω δίαιτα μήπως αντί για φοντάν παίζει καμια μπάρα δημητριακών; Να μη σε προσβάλλω!
ευχομαι να ξεπερασουν τους χιλιους οι αναγνωστες σου, ευχομαι να εισαι χαρουμενη, ευχομαι καλα Χριστουγεννα, με υγεια και ευτυχια και ευχαριστω για το κερασμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο σου βραδυ.
@Μάγισσα Κίρκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΈγραψες πάλι.
Όλα χρειάζονται στην ζωή μας...Εκπαίδευση φιλενάδα είναι όλα.
Να σου πώ μπάρα δημητριακών δεν υπάρχει.
Αν θέλεις καμιά κόκα light κάτι μπορεί να γίνει...
@Εφη
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ εύχομαι να είστε όλοι εδώ οι δικοί μου άνθρωποι, να μου δίνεται κουράγιο και χαρά με τα σχόλια τις υποδείξεις και την παρουσία σας.:))))
Να τα εκατοστήσεις και στα χρόνια διάρκειας του μπλογκ σου! Μπράβο Θεοδοσία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμές ευχές!
ΑΝΑSA
@ANASA
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ` ευχαριστώ πολύ καλή μου!
Το ίδιο εύχομαι και για το δικό σου μπλογκ!
Θεοδοσία να τους κάνεις χίλιους τους αναγνώστες σου και να ρίξεις και τον blogger από υπερφόρτιση χαχαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω κι εύχομαι μόνο χαρές να έχεις κι ότι σε στεναχώρησε να ξεχαστεί. Όλα για μας είναι καλή μου.
Φιλιά :)
Ουπς, ξέχασα το φοντάν μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πήρα και φεύγω :)
@Ανεμοδούρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς φίλη μου...Όλα για μάς είναι.
Σ`ευχαριστώ πολύ για τις ευχές:)
Θερμές ευχές ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή δε μου αρέσει να κάνω επισκέψεις με άδεια χέρια, ορίστε ένα μουσικό κομμάτι που λατρεύω :
Βρέθηκαν σ' ένα όνειρο
Σταύρος
:)
Ξερωντας πως και γιατι αποφασιζει καποιος να κανει ενα προσωπικο μπλογκ και την αγωνια του να το προσεχει σαν μικρο παιδι,σου ευχομαι δυναμη και καθαρο μυαλο για να γραφεις.Πολλα φιλια μαζι με τισ ευχεσ μου:))))
ΑπάντησηΔιαγραφή@negentropist
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχο το κομμάτι!
Σ`ευχαριστώ πολύ:)
@liza
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ`ευχαριστώ πολύ φιλενάδα για τις ευχές.
Εδώ ν`ανταμώνουμε και να σμίγουν οι σκέψεις και τα όνειρα για ένα καλύτερο αύριο.