Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

18 Ιουλίου 2010

Δεν φταίω εγώ...η ρίζα μου τα φταίει.

H εβδομάδα των αρχαιολογικών ανασκαφών έφτασε αισίως στο τέλος της.
Τρόπαια ο πίνακας του Μπόστ: "Καλυμέρα σας κε αυτώ θα περάση" και μία φωτογραφία, μ`ένα κοριτσάκι με πλατινέ μαλλιά. Τώρα πώς κατέληξα κοκκινομάλα, και προσφάτως με χάλκινες ανταύγειες, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.


Είναι από εκείνες με περιεχόμενο επιστημονικής φαντασίας. Κοιτάζω το παρδαλέ μαλλί μου στον καθρέφτη, κι αναρωτιέμαι: Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η ωραιοτέρα στης φαντασίας μου τη σφαίρα; «Δεν κοιτάς τη ρίζα στο μαλλί», με φτύνει ο καθρέφτης. Αυτή δεν είναι ρίζα. Είναι η Αττική οδός. Πρέπει να πληρώσεις διόδια για να τη διασχίσεις.

Παρατηρώ την παιδική φωτογραφία μου  με το πλατινέ μαλλί, και τώρα επιτέλους μπορώ να εξηγήσω το "αλτσχάιμερ" που με βασανίζει παιδιόθεν, λόγω της ξανθιάς απόχρωσης του εγκεφάλου μου. Μονίμως στον δικό μου κόσμο βυθισμένη.
"Παιδί μου μην σκέφτεσαι πολύ, θα παγώσει ο εγκεφαλός σου", έλεγε ο πατερούλης μου. Τι ήθελε και το μελέταγε; Τελικά πάγωσε τόσο πολύ το μυαλό μου, που πρέπει να του κάνω απόψυξη τρεις μέρες για να πάρει στροφή. Που όταν κάτι δεν το συμφέρει δεν στροφάρει. Μουλαρώνει σαν το γαϊδούρι στον ανήφορο. Κι όταν θέλει ξαφνικά, και ως εκ  θαύματος  θυμάται ότι μπορεί να γεννήθηκα ξανθιά, αλά πήρα και κάτι μελαχρινό από την μάνα μου.

Μαμά, περνάνε τα χρόνια. Δεν το ήξερα. Δεν το κατάλαβα. Δεν ενημερώθηκα αρμοδίως. Κοιμήθηκα παιδί και ξύπνησα γυναίκα. Περνάνε τα χρόνια εν μία νυκτί. Μάνα, γιατί με γέννησες;
Γιατί με γέννησες ξανθιά με ψυχολογία μελαχρινής;
Πίσω από το χαζοχαρούμενo ύφος, μαύρο κοράκι με νύχια γαμψά γαντζώνεται μέσα στην ψυχή μου. Το μυστικό της μελαχρινής. Η ξανθιά στην κοσμάρα της.

Περνάνε τα χρόνια, μαμά. Όταν ήμουνα παιδί, μου 'λεγες: «Αύριο που θα σπουδάσεις»... «Αύριο που θα κάνεις δική σου οικογένεια»...
Μ' έπιανε πανικός με το «αύριο»: Δηλαδή; Σήμερα Δευτέρα. Αύριο Τρίτη, εγώ πρέπει να σπουδάσω, ΚΑΙ να κάνω οικογένεια!
Με καθησύχαζες: «Τρόπος του λέγειν». Κι όμως! Δεν ήταν τρόπος του λέγειν.

Στην κυριολεξία έτσι κύλησε η ζωή, μαμά. Μέσα σε μια μέρα περάσανε τόσα χρόνια. Βαθιά ανάσα, και κατάδυση στην ζωή. Όνειρα, επενδύσεις, διαψεύσεις, φιλίες. Ο πρώην, οι πρώην, τα πρώην. Που αλώσανε την ζωή μου, και πάντα συμβιβαζόμουν με όποια αρετή τους ήταν πρόχειρη. Τόσο έντονος ο φόβος της μοναξιάς τότε. Τι παράξενο αλήθεια. Στα άγουρα νιάτα να φοβάμαι. Και τώρα στα χρόνια της ωριμότητας, να έχει γίνει η καλύτερη φίλη μου. Άβυσσος η γυναικεία ψυχή.

Δευτέρα παιδί. Τρίτη γυναίκα. Τετάρτη μάνα. Πέμπτη γιαγιά. Η γυναίκα τα 'παιξε. Κουράστηκε.
Βουλώνει το στόμα του μικρού κοριτσιού που παλεύει, χτυπιέται, κλωτσάει τα ποδαράκια του, προσπαθεί να φωνάξει, να ακουστεί.
Θέλω να παίξω στο πάρκο! Πάρε με από το χέρι, μαμά!


10 σχόλια:

  1. δυστυχώς κοιτάς πίσω σου μιά μέρα και αναρωτιέσαι πότε πέρασαν τόσα χρόνια.από δω και πέρα να είναι όπως τα επιθυμείς.φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί τέτοια νοσταλγία καλή μου; Μήπως φταίνε τα καμένα; Πάντως καμια φορά που τα σκέφτομαι δεν νιώθω αυτό το νοσταλγικό και αθώο που αισθάνεσαι. Νιώθω απλά πολύ μαλάκας για πολλές επιλογές λάθος φίλων και για άλλες τόσες που δεν έδωσα σε ανθρώπους την ευκαιρία να μπουν στη ζωή μου. Το να σκέφτεσαι τόσο ρομαντικά σημαίνει πως τα χρόνια που πέρασαν ήταν αν μη τί άλλο όμορφα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μιλάς για αρχαιολογικές ανασκαφές.
    Αν μου επιτρέπεις μπορώ να σε ρωτήσω;
    φοιτήτρια είσαι ή καθηγήτρια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @φουρτουνιασμενη ψυχη ( fortounata)
    Σ`ευχαριστώ πολύ καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Μάγισσα Κίρκη
    Ακριβώς κορίτσι μου.Ήταν πανέμορφα στο σύνολό τους.Κι ας υπήρξαν και λάθος επιλογές καμιά φορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @Ανώνυμος
    Ευχαρίστως να σου απαντήσω, αν μου κάνεις την τιμή να ξέρω σε ποιόν απευθύνομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Theodosia,
    είμαι η ανώνυμος πιο πάνω και ο λόγος που σε ρώτησε κάτι τέτοιο είναι όχι από αδιακρισία αλλά το ότι η κορούλα μου θα μπει φέτος στο Ιστορικό Αρχαιολογικό από πανελλήνιες και σκέπτεται να ακολουθήσει αρχαιολογική κατεύθυνση.
    Απλώς ήθελα να ρωτήσω κάποια πράγματα. Δεν έβαλα ψευδώνυμο επειδή απλά δεν ξέρω πώς μπαίνει. Μου ήταν πιο εύκολο να γράψω ως ανώνυμος.
    Καλύτερα να σου στείλω κάποιο μέϊλ, κάποια στιγμή.
    Το ιστολόγιό σου είναι καταπληκτικό και ο τρόπος που γράφεις το ίδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. @Ανώνυμος
    Να είσαι καλά γλυκιά μου και σ`ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Συγγνώμη που είχα κάποιες επιφυλάξεις αλλά έχουν δει τα μάτια μου πολλά.
    Δεν έχω ασχοληθεί με την αρχαιολογία.
    Με το αρχιτεκτονικό σχέδιο έχω ασχοληθεί αλλά έχω άνθρωπο που μπορεί να σου δώσει κάποιες πληροφορίες. Ότι θέλεις στην διάθεσή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Δευτέρα παιδί. Τρίτη γυναίκα. Τετάρτη μάνα. Πέμπτη γιαγιά. Η γυναίκα τα 'παιξε. Κουράστηκε......!!!!!!!!!!!!

    πόσο αληθινό...!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Η γυναίκα τα 'παιξε. Κουράστηκε......!!!!!!!!!!!!"
    πως να μην κουραστεί με τέτοια ταχύτητα σε μια ζωή...
    και τόσους ρόλους σε μια μέρα!!

    Πολύ πολύ καλό...
    αχ, πόσο μου έλειψε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!