- Τι είπες τώρα!!! Ειδικότης μου. Ποιόν θέλεις να σιχτιρίσω και να τον περάσω γενεές δεκατέσσερις;
- Δεν εννοώ παιδί μου αυτό. Και πάψε να σαρκάζεις το κάθε τι. Θέλω ν`αποκτήσεις πολιτική σκέψη. Θα την χρειαστείς.
- Πότε θα την χρειαστώ; Όταν πάω στην Λαϊκή να ψωνίσω;
- Όχι! Στο γραφείο που θα έρθεις.
- Αααααααααα μάλιστα. Για λέγε-λέγε Μήτσομ, φτιάξε την ψυχοσύνθεση της ξανθιάς. Γιατί ξανθιά με πολιτική σκέψη μέχρι τώρα δεν έχω ξαναματακούσει.
Αν θέλεις κανένα μπινελίκωμα, κανένα σιχτίρισμα, ολίγο από σαρκασμό, και ολίγη από ηλιθιότητα, το μαγαζί διαθέτει μπόλικη.
Τζάμπα πράμα. Πάρτε κόσμε η ξανθιά τρελάθηκε.
- Άκουσες τι σου είπα; Σοβαρέψου και ξεκίνα δουλειά. Αύριο να είναι έτοιμα να μου τα στείλεις στο γραφείο.
Ωχ μάνα μου τι με βρήκε την δόλια; Ποιος έχασε την πολιτική σκέψη να την βρω εγώ;
ΑΥΤΗ ΤΗΝ ξένη γλώσσα μπορεί να μου την μεταφράσει κάποιος καλός άνθρωπος;
Μπορεί κάποιος να μου αποκρυπτογραφήσει αυτόν τον μυστηριώδη κώδικα Ντα Βίντσι, μπας και συνεννοηθούμε στοιχειωδώς;
Δεν ζητάω διερμηνέα από αγγλικά σε ελληνικά. Από γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά σε ελληνικά. Ζητάω διερμηνέα από ελληνικά σε πολιτικά.
Να καταλάβω πέντε βασικά πραγματάκια. Να μην τρώω τις πολιτικούρες σαν χαστούκια απανωτά. Να μη μου περνάει απ΄ το μυαλό ότι μιλάνε απταίστως τη σανσκριτική διάλεκτο.
Τηλέφωνο στην κολλητή μου: « Βοήθα Ευτυχία πήρε φωτιά ο κ....ς μου. Στείλε πολιτικά κείμενα να διαβάσω να μορφωθώ μέχρι παραμορφώσεως».
- Μην πανικοβάλλεσαι παιδί μου. Δεν είναι τίποτα. Τώρα θα σου στείλω. Θα τα καταφέρεις. Θέμα ΤΡΙΒΗΣ είναι.
Γιατί το νοικοκύρεμα θέλει όσο να πεις και να σου κοπεί η μέση.
Θέλει να σηκώσεις τα μανίκια και να τρίψεις κουζίνες, μπάνια, πατώματα, πλακάκια, εμαγιέ.
Αν είναι να φοβάσαι μη σου τσαλακωθεί το ταγιέρ της ορκωμοσίας, άστο αγάπη μου, άστο γιατί δεν το ΄χεις!
Κι εκεί που κοψομεσιάζεσαι, από το τρίψε-τρίψε, να πετιέται στον ξανθό σου εγκέφαλο σαν αστραπή η θεία επιφοίτηση της πολιτικής σκέψης.
Το μήνυμα που πρέπει να περάσεις μέσα από το κείμενό σου.
Λίγα ψίχουλα πολιτικής σκέψης σου γυρεύω κι ως την άλλη μου ζωή θα σε λατρεύω...
Κάποιος, Κάπου, Κάποτε, είπε: «Οι εκλογές είναι τζάμπα. Το αποτέλεσμα πληρώνουμε!».
Πλήρωνε τώρα ξανθιά το ανακάτεμά σου με την πολιτική.
Με όλα αυτά ανάκατα στο μυαλό μου, προσπαθώ να βρω τσαχπινιές για να καλύψω την αμηχανία μου.
Το δίλημμα και το τρίλημμα..
Φουστανέλα... με καρό κι από μέσα το φουρό, να κάνω τον κράχτη μπας και μπει κάνας περαστικός να φάει το κοψίδι.
Παίρνει κανένας πολιτικό μήνυμα, εκτός από τους πλανόδιους τυροπιτάδες στην Λαϊκή;
Κάποιος φίλος με ρώτησε προχτές: « Δεν γράφεις πια στο θολό για πολιτική. Δεν σιχτιρίζεις ούτε σαρκάζεις όπως παλιά.»
Μα πώς να σαρκάσω και να σιχτιρίσω όταν πήρα την πολιτική αλά μπρατσέτα στην ζωή μου;
ΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΜΟΥ μέσα που ότι δεν ήθελα να πάθω... το έπαθα.
Και μη χειρότερα, Βαγγελίστρα μου!
Αχ, αυτός ο πολιτικός λόγος...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλά είναι όταν είσαι αποδέκτης...μπορείς να σχολιάζεις, να σαρκάζεις και να ειρωνεύεσαι όσο θέλεις.
Τι γίνεται, όμως όταν πρέπει να τον παράγεις;
Τότε βλέπεις πόσο δύσκολο είναι...
ειδικά όταν ξέρεις ότι θα το διαβάσουν άνθρωποι από διαφορετικές παρατάξεις και το ευρύ κοινό.
Δυστυχώς έχει καταλήξει να αποτελεί και αυτό τέχνη!!
ΤΡΟΜΑΡΑ τους!!
χαχαχαχ είσαι απίστευτη!...κι όμως έχεις δίκιο έτσι που τα λες με το μπλέξιμο που έχεις κάνει...φιλάκια φιλενάδα, δε μπορώ να βοηθήσω σε τίποτα, δεν ξέρω...
ΑπάντησηΔιαγραφήμαναααα!!!εχεις φαει πακεταρα!!!εχεις τωρα τα αρ....δια να κραξεις?κανε το.φιλακια τρελογιαγια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@Idea Studio
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την παραγωγή στην κατανάλωση. Αυτό μας έφαγε. Μόνο κατανάλωση βλέπω όμως χωρίς παραγωγή. Σου μιλάω για μεγάλη τέχνη. Που θα πάει θα το μάθω κι αυτό.
Μεγάλο σχολείο η ζωή τελικά!!!
@ღ oneiremata ღ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈμπλεξα τα μπούτια μου και πώς θα τα ξεμπλέξω. Ιδού η απορία φιλενάδα. Βέβαια με μια ξανθιά όλα είναι πιθανά ακόμα και τ`απρόβλεπτα. Να σε στείλει από κει που ήρθες μαζί με το πακέτο της πολιτικής σκέψης όταν αρχίσει και παθαίνει δυσπεψία με όλ`αυτά.
@Ανώνυμος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤΟ ΚΑΛΟ για το τέλος. Αφού ξέρεις ότι η πεθερά σου είναι τρελή. Έχει τρέλα να φάνε κι οι κότες στο Θεριακίσι. Διότι τρείς είναι οι προορισμοί. Καρπενήσι, Θεριακίσι, Παρίσι.
Κι εμείς που πάμε σ`αυτούς τους προορισμούς μόλις μας ζορίσουν αρχίζουμε και κράζουμε. Ξέρεις εσύ μπέμπα μου καλύτερα. Άλλωστε η νύφη σαν γεννηθεί της πεθεράς θα μοιάσει.