Δεν μπορείς να είσαι τα πάντα για όλους.
Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αμέσως.
Δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα το ίδιο καλά.
Δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα καλύτερα από κάθε άλλον.
Η ανθρωπιά σου φαίνεται ακριβώς όπως των άλλων ανθρώπων.
Γι αυτό πρέπει:Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα αμέσως.
Δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα το ίδιο καλά.
Δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα καλύτερα από κάθε άλλον.
Η ανθρωπιά σου φαίνεται ακριβώς όπως των άλλων ανθρώπων.
Να βρεις ποιος είσαι και αυτό να είσαι.
Να αποφασίσεις τι έχει προτεραιότητα και να το κάνεις.
Να ανακαλύψεις τις ικανότητές σου και να τις χρησιμοποιήσεις.
Να σταματήσεις να συναγωνίζεσαι τους άλλους –κανείς δεν σε συναγωνίζεται.
Να αποφασίσεις τι έχει προτεραιότητα και να το κάνεις.
Να ανακαλύψεις τις ικανότητές σου και να τις χρησιμοποιήσεις.
Να σταματήσεις να συναγωνίζεσαι τους άλλους –κανείς δεν σε συναγωνίζεται.
Τότε θα μπορείς:
Να δεχθείς την μοναδικότητά σου.
Να βάζεις προτεραιότητες και να παίρνεις αποφάσεις.
Να ζεις με τους περιορισμούς σου.
Να έχεις το αυτοσεβασμό που σου αξίζει.
Να είσαι πιο χρήσιμος άνθρωπος.
Τόλμησε να πιστέψεις ότι:Να βάζεις προτεραιότητες και να παίρνεις αποφάσεις.
Να ζεις με τους περιορισμούς σου.
Να έχεις το αυτοσεβασμό που σου αξίζει.
Να είσαι πιο χρήσιμος άνθρωπος.
Είσαι ένας θαυμάσιος, μοναδικός άνθρωπος.
Είσαι ένα μοναδικό γεγονός της ιστορίας.
Ότι το μεγαλύτερο δικαίωμά σου είναι το καθήκον σου να είσαι ο εαυτός σου.
Ότι η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα που χρειάζεται λύση αλλά ένα δώρο που πρέπει να απολαύσεις.
Και ότι μπορείς να ορθώσεις το ανάστημά σου σε μια κατάσταση που κάποτε σε έριχνε.
Είσαι ένα μοναδικό γεγονός της ιστορίας.
Ότι το μεγαλύτερο δικαίωμά σου είναι το καθήκον σου να είσαι ο εαυτός σου.
Ότι η ζωή δεν είναι ένα πρόβλημα που χρειάζεται λύση αλλά ένα δώρο που πρέπει να απολαύσεις.
Και ότι μπορείς να ορθώσεις το ανάστημά σου σε μια κατάσταση που κάποτε σε έριχνε.
ότι είμαι ένα μοναδικό γεγονός στην ιστορία της δημιουργίας του ανθρώπινου είδους το έχω καταλάβει από έμβρυο. Εξ`ου και το καλάμι που έχω καβαλήσει. Ξέρω ότι εμένα σκεφτόσουν όταν το έγραφες φιλενάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπα τις βλακείες μου, στα σοβαρά τώρα. Μου άρεσε πολύ το κείμενό σου. Είναι όλα αυτά που διάβαζα ενάμιση χρόνο πριν σε γνωρίσω σε λίγες γραμμές. Για μένα καταπληκτικό.
Α ξέχασα σχετικά με το ανάστημα. Μόλις υψώσω και το ανάστημα της τσιρίδας μου, αμέσως υποχωρούν όλες οι καταστάσεις που με ρίχνουν. Το βάζουν στα πόδια.
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Theodosia
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα το έχουμε πει τόσες φορές, με εμπνέεις...
Όσο για το "ανάστημα" το έχω δει να αναδιπλώνεται σε όλο του το μεγαλείο!!