Ξανθό αναντάμ μπαμπαντάμ...

- Έλα... ήρθε;

- Όχι ακόμη. Του έτυχε κάτι το μεσημέρι, αλλά περιμένω τηλέφωνο μήπως καταφέρει και περάσει το βράδυ.

- Ναι αλλά σήμερα σ`έχει κλεισμένη όλη μέρα μέσα να τον περιμένεις.

- Μην μου το θυμίζεις γιατί είμαι έτοιμη να εκραγώ.

- Το καταλαβαίνω! Πάλι η φωνή σου αγρίεψε. Τα φλουριά στον τενεκέ χτυπάνε πάλι.

- Ξέρεις πως είμαι τώρα; Μια τρελή που σου μιλάει και περπατάει από δωμάτιο σε δωμάτιο. Με πνίγει το σπίτι.

Κοιτάζω τα ντουβάρια, ισιώνω τα κάντρα, ανεβοκατεβαίνω τις σκάλες, παίζω με το ποντίκι του κομπιούτερ, χτενίζω την Νεφέλη, την ξεμαλλιάζω και μετά την ξαναχτενίζω.

- Ηρέμησε παιδί μου, θα έρθει. Έμπλεξε πάλι, αφού σου το είπε είναι δύσκολες μέρες για εκείνον.

- Να χέσω τα συμβούλια, τις συναντήσεις κι όλες τις π@π@ριές που μου στερούν αυτό που έχω ανάγκη.

Θέλω να τον εκδικηθώ.

- Με τι τρόπο;

- Με τον τρόπο της ξανθιάς.

- Δηλαδή;

- Θα βάλω το ρομπί, το σοσόνι, το παντοφλί, το μαλλί αχτένιστο, θα βράσω και κουνουπίδι να σκυλοβρωμάει το σπίτι και θα περιμένω.

Μόλις ακούσω το κλειδί στην πόρτα, θα σταθώ στις σκάλες θα τον κοιτάξω με το απλανές βλέμμα της εικοσιπενταετίας παντρεμένης:
" Ήρθες βρωμόσκυλο, βρήκες τον δρόμο; Καλά ήμουν τόση ώρα μόνη μου", θα βάλω και τα χέρια στην μέση σαν την Σαπφώ Νοταρά όλο σέξυ και νάζι και θα κατεβαίνω τις σκάλες αργά-αργά, ν`απολαύσει το θέαμα σε όλο του το μεγαλείο.

Πώς με βρίσκεις;

- Είσαι για τα σίδερα.

- Αυτό το ξέρω πες μου κάτι καινούριο... θέλω να του προσγειωθεί κάτω από τα θεμέλια του σπιτιού. Να έρθουν όλα τα σωστικά συνεργία να του τον ξεθάψουν. Να γίνει επιχείρηση αλά Χιλή και να κάνουν 63 μέρες και νύχτες να του τον βρουν.

Κι όλες οι οδικές βοήθειες να τον ανυψώσουν.

- Τελικά σε είχα παρεξηγήσει. Κι εγώ που νόμιζα ότι είσαι πολύ ξανθιά.

- Πρώτα απ΄ όλα να ξεκαθαρίσω πως εγώ δεν είμαι η ξανθιά που νομίζεις.

Όχι, να εστιάσουμε σ΄ αυτό!

Κι άμα μπλέξεις με ξανθιά άνετα σε πάει στους ανέμους, στα κύματα... μέχρι που σε παίρνουν τα σαράντα κύματα.

Δεν είμαι πια τόοοοοσο ξανθιά! Δεν είμαι ξανθό αναντάμ μπαμπαντάμ

Τα έχω σκουρύνει δυο τόνους προς ένα γλυκό μελί.

Μην τ΄ αλλάζουμε τώρα.