Μία κακοποίηση στο 96...Θα την πάρετε εδώ ή να σας την τυλίξω...?

...Όχι θα την πάρω στο email μου για να μου φτιάξει την Υπόλοιπη μέρα.
Δευτέρα πρωί, πίνοντας τον καφέ μου, ανοίγω το email μου, όπως συνηθίζω να δω τα μηνύματά μου.
Κι εκεί που πίστευα ότι η ζωή έγινε πιο όμορφη, τουλάχιστον στις καρδιές μας, διαβάζω:

Παρά ταύτα: Χριστός ανέστη!

Posted: 04 Apr 2010 04:08 AM PDT
Παρά ταύτα:
Βρετανία: Θάνατος 12χρονου κοριτσιού από ξυλοκόπημα

Νεκρό από ξυλοκόπημα έως θανάτου 12χρονο κορίτσι στο Μάντσεστερ, ένας 37χρονος ανακρίνεται.

Μου μαύρισε την ψυχή, και την μέρα μαζί.
Δεν έχει σημασία αν συνέβη σε μια άλλη χώρα.
Είναι ο θάνατος ενός παιδιού που συνέβη δίπλα μου.
Που κάποιοι άνθρωποι για χάρη του κλικ ,εκμεταλλεύονται τον ανθρώπινο πόνο.
Τον δικό μου πόνο της μάνας.
Πού με πάνε από κακοποίηση σε κακοποίηση, και μου μαυρίζουν την καρδιά.
-Πώς να σου χαλάσω την αισιοδοξία;
-Πάρε έναν θάνατο παιδιού για breakfast.
Αλλά πάρα ταύτα: Χριστός Ανέστη.

Παρακάτω σχόλιο σ`ένα άρθρο με τον τίτλο: "ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ":

Αν δεν είσαι βροχή αγάπη μου
Γίνε δέντρο
Γόνιμο…γίνε δέντρο.
Κι αν δεν είσαι αγάπη μου δέντρο
Γίνε πέτρα
Υγρή…γίνε πέτρα.
Κι αν πέτρα, αγάπη μου, δεν είσαι
Γίνε φεγγάρι
Στο όνειρο της αγαπημένης…γίνε φεγγάρι.
[Έτσι είπε μια γυναίκα
στο γιο της καθώς έθαβαν.]..

Όλ`αυτά σε αναστάσιμο post.

Kι αναρωτιέμαι, τελικά στην ζωή μας, τίποτα δεν επιτρέπεται να είναι όμορφο;
Όλα μαύρα κι άραχνα;
Μόνο ο πόνος κι ο θάνατος πουλάει σήμερα;
Καταντήσαμε πιο μαύροι από τα δελτία ειδήσεων.

Και το λέω εγώ που δεν υπάρχει πόνος, ειλικρινά, που να μην τον έχω βιώσει.
Που έχω γίνει στάχτη και ξαναναστήθηκα άπειρες φορές στην ζωή μου.
Και το κατάφερα μέσα από την εμπιστοσύνη που έδειχνα πάντα σ`ΕΚΕΙΝΟΝ, και στην θεϊκή του παρέμβαση.
Ποτέ δεν με γέλασε...στον κατάλληλο χρόνο όταν ήμουν έτοιμη ήταν Παρόν.

Ας αντικρίσουμε επιτέλους  με πιο αισιόδοξο βλέμμα την ζωή κι αυτή θα μας τ`ανταποδώσει.
Άς μεταδώσουμε πιο αισιόδοξα μηνύματα στους γύρω μας.
Και να είστε σίγουροι ότι η ζωή θα μας το προσφέρει  πίσω  στο διπλάσιο, όπως έκανε σε μένα.
Λίγα λόγια που διάβασα και προσπαθώ κάθε μέρα να τα κάνω πράξη:

Να θυμηθώ κάθε μέρα.
Να μην αφήνω την τύχη να μου ρίχνει τα σκουπίδια της.( και τις μαύρες ειδήσεις της)
Να ζήσω ημέρες χειροποίητες. Και νύχτες.(κεντημένες με το νήμα της Αγάπης)
Να θυμηθώ να μη φοβάμαι το φόβο.( ο φόβος χτύπησε την πόρτα...η Αγάπη άνοιξε και δεν ήταν κανείς απέξω).
Έζησα αρκετά χρόνια μέχρι τώρα και το είδα.
Να θυμάμαι να μην απελπίζομαι. 
Να μην με παίρνει από κάτω.

Να θυμάμαι να χαμογελάω και να ντύνω την μέρα μου με τα χρώματα του ουράνιου τόξου.


Και το μαύρο χρώμα το χαρίζω σ`αυτούς που ηδονίζονται να ζουν μες την μιζέρια και την κακομοιριά.