Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

14 Ιουνίου 2010

Μονολογούμε...

"Εγώ μιλώ με τ' άλογα, το σπίνο, τον κορυδαλλό,
με όντα, εγώ, παράλογα και με ανθρώπους δεν μιλώ...

Μονολογούμε, μονολογούμε,
τι λένε οι άλλοι ούτε που ακούμε,
τον ξένο πόνο δεν τον μπορούμε,
μιλάμε έτσι για να μιλούμε.

Εγώ μιλώ με τη βροχή και με το κύμα στο γιαλό,
με όντα, εγώ, χωρίς ψυχή και με ανθρώπους δεν μιλώ...

Μονολογούμε, μονολογούμε,
τι λένε οι άλλοι ούτε που ακούμε,
τον ξένο πόνο δεν τον μπορούμε,
μιλάμε έτσι για να μιλούμε."

Αυτά τα λόγια γυρνάνε μέρες τώρα στο μυαλό μου...
αυτές τις μέρες, αισθάνομαι ότι 'μονολογούμε'
ο καθένας μας αντιμετωπίζει προβλήματα
πρωτόγνωρα, άγνωστα μέχρι χθες, αλλόκοτα...
προβλήματα που βαραίνουν την ψυχή
και μας κρατάνε εγκλωβισμένους,
απομυζώντας  και την τελευταία μας ικανότητα ανάλυσης
με αποτέλεσμα...
να μας μιλάνε οι γύρω μας για τα δικά τους,
αλλά εμείς, χωρίς το παραμικρό απόθεμα δυνάμεων,
δεν μπορούμε ούτε καν να ακούσουμε,
πόσο μάλλον  να συμπονέσουμε, να συμμεριστούμε,
να συνδράμομε, να ενθαρρύνουμε ακόμη και να παρηγορήσουμε...

Οι φίλοι, όμως γι' αυτό βρίσκονται στην ζωή μας...
να τους ακούμε, να τους συναισθανόμαστε, να τους παρηγορούμε...

Τι θα γίνει; Για πόσο ακόμη θα μονολογούμε;
Θα μου πείτε, προς τι όλα αυτά;
Ναι, είναι αλήθεια!
Σήμερα, έπιασα τον εαυτό μου να 'μονολογώ'
'τι λέγανε οι άλλοι, ούτε που άκουγα...
τον ξένο πόνο δεν τον μπορούσα...
μιλούσα μόνο για τον δικό μου...!

Μήπως, τελικά πρέπει  ν`αρχίσω να μιλάω...
'με τ' άλογα, το σπίνο, τον κορυδαλλό' ή
'με τη βροχή και με το κύμα στο γιαλό'
τουλάχιστον αυτά τα 'όντα, τα παράλογα' και
'τα όντα χωρίς ψυχή'...
δεν μπορώ να τα πληγώσω!!!


6 σχόλια:

  1. Σήμερα, έπιασα τον εαυτό μου να 'μονολογώ'
    τι λέγανε οι άλλοι, ούτε που άκουγα...


    Όταν ο έρωτας εισβάλει στη ζωή του ανθρώπου, μονολογεί αγνοώντας το πλήθος... η μορφή του/της συντρόφου καταλαμβάνει όλο τον κόσμο! Και ο μονόλογος γίνεται επαφή...
    Μόνο με το φίλτρο του έρωτα βλέπω πλέον, γιατί έδωσα στη μοναξιά ρεπό διαρκείας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είσαι ο τυχερός της παρέας...
    Αυτός είναι ο πιο ευτυχισμένος μονόλογος...
    Απόλαυσέ τον όσο μπορείς...
    Είναι δώρο, είναι χαρά, είναι ευτυχία...

    Όταν όμως μιλάς για ανθρώπινες αξίες και μονολογείς τότε ...
    ίσως να ήταν καλύτερα να μιλάς σε όντα παράλογα ή σε όντα χωρίς ψυχή!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 'τα όντα χωρίς ψυχή'...
    δεν μπορώ να τα πληγώσω!!!

    Όλα τα πλάσματα του Θεού είναι έμψυχα στα δικά μου μάτια.Απλά στερούνται τον εγωισμό τον δικό μας...που πάντα θέλουμε να εισακουγόμαστε,από τους άλλους, άσχετα αν έχουν την διάθεση, βουτηγμένοι στα δικά τους πάθη και λάθη.Έμαθα ν`ακούω όσο μου επιτρέπει η ατέλειά μου,χωρίς ν`απαιτώ από τους άλλους να μπορούν να μ`ακούνε.Άλλωστε γι αυτό και κρατάμε λίγους ανθρώπους στην ζωή μας που τους ονομάζουμε φίλους ή συντρόφους ζωής.Είναι αυτοί που ακούνε ακόμη κι αν δεν συμφωνούν με τις επιλογές μας,και μας αποδέχονται έτσι ακριβώς όπως είμαστε.Ατελείς και πάνω απ΄όλα ΑΝΘΡΩΠΟΙ,που πολΛές φορές δυστυχώς ΜΟΝΟΛΟΓΟΥΜΕ.Κι εγώ μονολογώ μόνο που ο μονόλογος ο δικός μου επικεντρώνεται σε μία φράση:ΑΓΑΠΗ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι πολύ όμορφος, αναζωογονητικός ουσιώδης και σημαντικός ο 'μονόλογος' της αγάπης!
    Είναι γιατρειά όταν γίνεται διάλογος...
    Είναι ανάταση ψυχής όταν γίνεται επικοινωνία...
    Είναι παράδεισος όταν γίνεται συμβίωση...

    Εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου, όλοι οι 'μονόλογοι' της αγάπης να γίνουν ο "παράδεισος" που θα είναι πηγή χαράς, ευτυχίας, κουράγιου, παρηγοριάς, ενίσχυσης και ενθάρρυνσης στην δύσκολη εποχή που ζούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Α, φίλοι μου.

    Αυτό που θα ταίριαζε γάντι σε αυτό το θέμα, είναι η συλλογή Ερωτικών του Ρίτσου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. @ Πολίτης της Μπανανίας
    Έχεις απόλυτο δίκιο!!

    Να είσαι πάντα καλά...
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!