Η ζωή δεν είναι τυλιγμένη με κορδέλα, δεν παύει όμως να είναι δώρο!

Επιλογές

Home
Home
About Me
About Me
ΥouΤube
ΥouΤube
Σκόρπιες Σκέψεις
Σκέψεις
Σκόρπιες Σκέψεις
Υπηρεσίες

8 Ιουνίου 2010

Μια βόλτα στην πόλη μου...

Μύρισε καλοκαίρι. Ο ήλιος βγήκε ξανά στον Αττικό ουρανό και όλα προτρέπουν για μια όμορφη βόλτα στο κέντρο της Αθήνας.
Τα σχέδια άρχισαν από εχθές. Η 'παρδάλω' ήθελε να πάει στο κέντρο με το Μετρό. "Να έχει φτιαχτεί τόσα χρόνια και να μην έχω μπει;" επαναλάμβανε συχνά...

Να σας πω την αλήθεια, και εγώ πρώτη φορά, τον περασμένο Δεκέμβρη το χρησιμοποίησα.
Είχα μαγευτεί, τότε. Είχα πάθει "πολιτισμικό σοκ", όπως έλεγα. Ο σταθμός του Κορωπίου μας βολεύει. Είναι καταπληκτικό να μπορείς με 1 € να βρεθείς από την εξοχή στο κέντρο της Αθήνας... Αρκετοί σταθμοί σωστά μουσεία, που μπορείς να κάτσεις με τις ώρες να διαβάσεις και να περιεργαστείς τα εκθέματα. Για παράδειγμα ο σταθμός της πλατείας Συντάγματος:



















της Ακρόπολης:



Έτσι και έγινε, λοιπόν...
Κατόπιν αναλυτικών οδηγιών, γύρω στο μεσημέρι άφησε "τη Μελίνα", το αυτοκινητάκι της, στον σταθμό του "Κορωπίου" και θαυμάζοντας και ρωτώντας έφτασε στην σωστή αποβάθρα για το Μετρό.
Ήταν κατενθουσιασμένη! Μου τηλεφώνησε, χαρωπά, από την αποβάθρα για να μου πει εντυπώσεις και τι κρίμα που δεν μπορούσα να είμαι μαζί!! (Είμαι με ίωση στο κρεβάτι)
"Άντε", της λέω, "κοίτα να περάσεις καλά και άσε με εμένα..."
Μου ξανατηλεφώνησε από το Μοναστηράκι! Ενθουσιασμένη, σαν μικρό παιδί μου έλεγε χαρούμενη: "αισθάνομαι ότι κάνω τουρισμό στην πόλη μου, στην πόλη που γεννήθηκα, μεγάλωσα και αγάπησα!!"
"κλείσε της λέω και κοίτα να το απολαύσεις".
Ξέρω πως νοιώθει...
Έτσι ένοιωθα και εγώ...
Την φαντάζομαι να περνάει από την Μητρόπολη, ίσως και να μπει και μέσα...
Ύστερα να κάνει βόλτα στα στενά της πλάκας και να χαζεύει τα μαγαζάκια και τα μικρά καφέ...
θα κάθισε σε ένα από αυτά...
Είμαι σίγουρη ότι θα περάσει καλά, μια και η παρέα της είναι καλή...
Μόνη, πάει πουθενά η 'παρδάλω';

2 σχόλια:

  1. Πραγματικά δεν ξέρω αν υπάρχει άνθρωπος να με διαβάζει και να με διαισθάνεται όπως εσύ.
    Χωρίς να σου πω κάτι, έκανες ένα κείμενο, και το ανάρτησες προλογίζοντας αυτό που θέλω να αναρτήσω σήμερα,περιγράφοντας αυτή την βόλτα,μέσα στην μαγεία όχι απλά της πόλης μας, αλλά και του έρωτα που έρχεται όταν δεν τον περιμένεις,έτσι απρόσκλητα και την στιγμή που λες τα μεγάλα λόγια "ευχαριστώ δεν σε χρειάζομαι στην ζωή μου".
    Κι ίσως εκεί να κρύβεται η μαγεία.Στο απρόσκλητο.Τυχαίο;Δεν νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τίποτα δεν είναι τυχαίο!!!
    Αισθάνομαι τόσο κοντά σου, που νομίζω ότι ξέρω τι νιώθεις σε κάθε φάση της ζωής σου!!

    Να είσαι πάντα καλά!
    φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Τα σχόλιά σας είναι 'πνοή' για τον χώρο μας! Ευχαριστούμε!