Μέρες τώρα αισθάνομαι ένα κενό μέσα μου και δεν έχω καθόλου διάθεση να γράψω κάτι.
Τίποτα απ' όσα γίνονται γύρω μου δεν μου προξενεί πια εντύπωση, ούτε μου δίνει το ερέθισμα να ασχοληθώ μαζί του, με το να το διακωμωδήσω ή να το σαρκάσω (αγαπημένη μου τακτική όταν νιώθω το μάτι μου να γυρίζει έως σημείο αλληθωρισμού).
Νιώθω ότι έχω βαλτώσει κι ότι... ότι γίνεται γύρω μου, "καλώς" γίνεται.
Παντελώς αδιάφορα όλα...και πολύ φοβάμαι ότι έχω αρχίσει να "προσαρμόζομαι" με το ρεύμα της εποχής.
Προσαρμόζω λοιπόν την 'παρδάλω' να ζει την καθημερινότητά της χωρίς όνειρα, χωρίς ελπίδες πια; Προσαρμόζομαι ν' ακούω ότι επί 17 χρόνια αυτοί που εμπιστεύτηκα με την ψήφο μου/μας μ' έκλεβαν χωρίς φόβο και πάθος;
Προσαρμόζομαι ν' αποδέχομαι ότι το να με κλέβουν είναι κάτι πολύ φυσικό, όσο η ανάσα μου; Πρόσφατα μ' έκλεψαν και στην πραγματικότητα, και μάλιστα άνθρωπος που είχα εμπιστευτεί.
Ε, και; Που το παράξενο θα μου πείτε. Έκανε ότι τον διδάσκουν κάθε μέρα. Το αποδέχομαι χωρίς ν' αντιδράσω γιατί έτσι μ' έμαθαν πια να ζω. Ν' αποδέχομαι και να προσαρμόζομαι.
Κι όταν θα έρθει η στιγμή κι εγώ να κλέψω, είτε σε είδος είτε την ζωή κάποιου ανθρώπου, να αισθάνομαι ικανοποιημένη γιατί επιτέλους "προσαρμόστηκα" με το ρεύμα της εποχής.
Προσαρμόσου λοιπόν 'παρδάλω', προσαρμόσου.
Ν' αποδέχεσαι την βλακεία του Γιώργου και να τον λυπάσαι γι αυτό.
Να πιστεύεις ότι οι δικοί του έκλεβαν, κι αυτός τραγούδαγε το "τρία πουλάκια κάθονταν και πλέκανε κορδέλες."
Να πιστεύεις ότι ο Γιώργος θα καθαρίσει τον τόπο από τους κλέφτες, σαν να λέμε "ο λερωμένος θα καθαρίσει τον λερωμένο".
Να βλέπεις τον Σημίτη να το παίζει "αθώα περιστερά" και να τον πιστεύεις.
Προσαρμόσου στην ατιμωρησία των πολιτικών, στην υποκρισία και την αναλγησία της εποχής. Προσαρμόσου στο κράτος της πορνείας που ζεις.
Προσαρμόσου επιτέλους 'παρδάλω', προσαρμόσου.
Προσαρμόσου να χάνεις κάθε μέρα την ανθρωπιά σου, με το "ωχ δεν βαριέσαι αδελφέ".
Να βλέπεις όσα γίνονται με απάθεια λέγοντας, "Ε και; Εγώ θα σώσω τον κόσμο;"
Προσαρμόσου 'παρδάλω' να προσπερνάς το καλό και να μάθεις να ζεις μέσα από την απάτη και το ψέμα.
Και τότε ίσως απελευθερωθείς από το παιδί που κρύβεται μέσα σου, και σε τρελαίνει με τα αιώνια "γιατί" του.
Τότε ίσως νιώσεις επιτέλους ελεύθερη γιατί έχεις καταφέρει κι έχεις νικήσει τον αιώνιο αντίπαλό σου. Τον ίδιο σου τον εαυτό.!!!
"Και τότε ίσως απελευθερωθείς από το παιδί που κρύβεται μέσα σου, και σε τρελαίνει με τα αιώνια 'γιατί' του." Αυτά τα 'γιατί' μας τρελαίνουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσαρμογή δεν θα σου γεμίσει το κενό και την έλλειψη διάθεσης... Θα σε βάλει μόνο στην ανηφόρα ενός βαρετού συμβιβασμού (με την έννοια της ηττοπάθειας) και μετά θα ψάχνεις τρόπο να απεγκλωβιστείς από τη ρουτίνα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν τρελαίνεσαι με τα «γιατί», που να δεις με τα «διότι»! Η τρέλα καθ'εαυτή!
Πάντα αγαπημένο μου Θεοδοσάκι, με βλέπεις; Είμαι ήρεμη ακόμη. Έχω να σου πω το εξής, σε ήρεμο τόνο πάντα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΕΙΣ...Σ ΕΦΑΓΑ !!! Ε άμα προσαρμοστείς κι εσύ, άιντε να πιαστούμε για το χορό του Ζαλόγγου μετά! Γκρρρρρρρ !
(πήγε περίπατο ο ήρεμος τόνος απ ό,τι κατάλαβες! :-D )
@Idea Studio
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή μου ένα ατέλειωτο γιατί.
Μήπως είμαι φιλόσοφος και δεν το ξέρω;
Μήπως όταν βρω τις απαντήσεις στα γιατί κλείσει ο κύκλος μου;
Μην δίνης σημασία είναι η ώρα της τρελής.
@Apokalipsis999
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα γιατί με βολεύουν καλύτερα.Τα διότι πληγώνουν.
Ούτως ή άλλως είμαι η τρέλα προσωποποιημένη σκέψου όταν βρω και τα διότι τι θα γίνει.
Μία σουίτα στο Δαφνί παρακαλώ.
@nellinezi
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουκλί μου γλυκό πως μου φτιάχνεις το κέφι δεν μπορείς να φανταστείς.
Σου υπόσχομαι ότι δεν θα προσαρμοστώ.
Πολλά φιλιά και καλύτερα να χορέψουμε κάποιον άλλο χορό.Σε γυναίκες σαν και μας δεν αρμόζει ο χορός του Ζαλόγγου.
Ενα Belli Dans μηπως ; ;...να προετοιμαζομαστε ταυτοχρονα!! Τουλαχιστον εμεις οι "αντριδες" οπως θελουν να μας κανουν..Εσεις οι γυναικες εχετε απο τη φυση σας εμφυτο ταλεντο σ'αυτο...Καλο μηνα σε ολους ....
ΑπάντησηΔιαγραφή